Έσπευσε να στηρίξει τη συμφωνία για τη «Βόρεια Μακεδονία» ο Σόρος

Ολοένα και περισσότερα είναι τα κοινά στοιχεία έχουν οι πολιτικές που εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ με τα «θέλω» και τις απόψεις του μεγαλοεπενδυτή δισεκατομμυριούχου Τζορτζ Σόρος.

Τελευταίο παράδειγμα είναι η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ για το ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής χώρας, με τον πρόεδρο του ιδρύματος Open Society να σπεύδει να υποστηρίξει την υπογραφή των δύο αντιπροσωπειών στις Πρέσπες.

Όπως υποστηρίζουν από κοινού, ο Τζορτζ Σόρος και Αλεξάντερ Σόρος σε άρθρο τους στην εφημερίδα New York Times με τίτλο «Στα Βαλκάνια, μια ευκαιρία να σταθεροποιηθεί η Ευρώπη», η επίλυση της διένεξης της ΠΓΔΜ με την Ελλάδα «αποτελεί μια ιστορική ευκαιρία».

«Τόσο η Ευρώπη όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να γίνουν ενθουσιώδεις υποστηρικτές αυτής της οικονομικής ένωσης στα Βαλκάνια (…) Θα είναι μια χαλαρή ένωση κρατών ενωμένων από το ελεύθερο εμπόριο και την κυκλοφορία ανθρώπων και αγαθών, όπως ήταν η Ευρωπαϊκή Ένωση τις πρώτες ημέρες της» υποστηρίζουν στο άρθρο τους οι Σόρος, συμπληρώνοντας πως η «αυξανόμενη ευημερία και συνοχή μεταξύ των κρατών αυτών (των Βαλκανίων) θα τα καταστήσει λιγότερο ευάλωτα στις οικονομικές, διπλωματικές ή στρατιωτικές επιρροές του Πεκίνου, της Άγκυρας ή της Μόσχας».

Για τους δύο κορυφαίους αξιωματούχους του ιδρύματος Open Society, «ο ιστορικός συμβιβασμός για την αλλαγή της ονομασίας σε Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, αμβλύνοντας μια αντιπαλότητα σχετικά με τις εθνικές ιστορίες, ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας για τους ηγέτες στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες να αψηφήσουν τις τρέχουσες τάσεις και να αρχίσουν να διαμορφώνουν ένα ασφαλές μέλλον για τα Βαλκάνια, ένα επίτευγμα που θα βοηθήσει στην εξασφάλιση της σταθερότητας για όλη την Ευρώπη».

Όπως υποστηρίζουν, «οι συνέπειες της αδράνειας θα ήταν σκληρές. Αν οι δυτικές δυνάμεις δεν διατηρήσουν τις χώρες των Βαλκανίων στην οδό της τοπικής συνεργασίας και της ενδεχόμενης ένταξης στην ΕΕ, τα κράτη αυτά θα σπρωχτούν και ενδεχομένως θα διαιρεθούν στις σφαίρες επιρροής της Ρωσίας, της Τουρκίας και της Κίνας, ουσιαστικά βαλκανοποιώντας για μια ακόμη φορά τα Βαλκάνια».