Hot Spot εκτός Ευρώπης για τους πρόσφυγες – Διχασμός στην ΕΕ

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί όλη η Ευρώπη τη Σύνοδο Κορυφής που γίνεται σήμερα και αύριο στις Βρυξέλλες με κύριο θέμα το προσφυγικό.

Το βασικό σύνθημα των ευρωπαίων ηγετών είναι επί της ουσίας «save Μέρκελ» καθώς για πρώτη φορά η γερμανίδα καγκελάριος πιέζεται έντονα από τους συμμάχους της για να βρει λύσεις.

Μάλιστα η Μέρκελ με δηλώσεις της εμφανίζεται έτοιμη ακόμη και να “σπάσει” την Ευρωπαϊκή Ένωση, και να προχωρήσει σε μικρότερους συνασπισμούς ή και διμερείς συμφωνίες με άλλα κράτη μέλη.

Σ’ αυτό το πλαίσιο και η αποκάλυψη των FT ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει συμφωνήσει με την Αγκελα Μέρκελ για την υποδοχή στην Ελλάδα προσφύγων που έχουν ζητήσει άσυλο στη Γερμανία ή άλλες χώρες.

Η Μέρκελ εμφανίστηκε απαισιόδοξη για μια συμφωνία των 28 και σημείωσε ότι οι Ευρωπαίοι δεν έχουν φτάσει ακόμη εκεί που θέλουν ενώ πρόσθεσε ότι «δεν θα μπορέσουμε να επιτύχουμε μια κοινή συμφωνία για το άσυλο στην σύνοδο αυτή κορυφής» της ΕΕ, στις 28 και 29 Ιουνίου.
Πρέπει να επιστρέψουμε στους κανόνες που ίσχυαν από πριν από τον Σεπτέμβριο του 2015 καθώς έχουν μειωθεί οι αριθμοί των μεταναστών, πρόσθεσε.
Αν δεν επιτύχουμε μια συμφωνία σε επίπεδο 28 κρατών μελών, θα πρέπει να σκεφτούμε την σύναψη συνασπισμών μεταξύ αυτών που προτίθενται να προχωρήσουν όσον αφορά την μεταναστευτική πολιτική, συμπλήρωσε και υπογράμμισε ότι η μεταναστευτική πολιτική μπορεί να είναι καθοριστικής σημασίας για το μέλλον της ΕΕ.

Μέσα σ’ αυτό το απαισιόδοξο περιβάλλον οι ευρωπαίοι ηγέτες θα κληθούν να αποφασίσουν για το μείζον θέμα που απειλεί να τινάξει στον αέρα την πολιτική σταθερότητα στη Γερμανία αλλά και να δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα σε όλες τις χώρες.

Οι Ευρωπαίοι ετοιμάζονται να προτείνουν τη δημιουργία μεγάλων hot spots σε τρίτες χώρες, εκτός της ΕΕ και ιδιαίτερα στην Αφρική. Αλλά και στα Δυτικά Βαλκάνια, την Αλβανία, τα Σκόπια, το Μαυροβούνιο.

Συζητούν μάλιστα να δώσουν χρηματικά κίνητρα στις χώρες αυτές, όπως τη δημιουργία Ταμείου Αφρικής.

Στην τελευταία έκδοση του Σχεδίου Συμπερασμάτων αλλά και στην επιστολή – πρόσκληση που έστειλε προς τους ηγέτες των «28» ο Ντόναλντ Τουσκ, η ιδέα για τη δημιουργία «περιφερειακών κέντρων αποβίβασης» (regional disembarkation centers) έχει πλέον μπει «για τα καλά» στη συζήτηση.

Η μορφή που θα πάρουν αυτά όμως, εφόσον οι ηγέτες της ΕΕ αποφασίσουν να προχωρήσουν, θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις για την Αθήνα, από τη στιγμή που η χώρα μας είναι κράτος πρώτης υποδοχής. Αυτό που ανομολόγητα συζητείται είναι είτε η δημιουργία τέτοιων πλατφορμών στην αφρικανική ενδοχώρα, ώστε να αποτρέπεται η έλευση μεταναστών στις ακτές, είτε η δημιουργία τέτοιων κέντρων σε ευρωπαϊκό έδαφος (με έμφαση φυσικά στα κράτη πρώτης υποδοχής) – με προφανείς επιπτώσεις στην ήδη επιβαρυμένη Ελλάδα.

Υψηλόβαθμοι κοινοτικοί αξιωματούχοι χαρακτήριζαν ως μείζονος σημασίας για το μέλλον της ΕΕ τη Σύνοδο Κορυφής, αλλά το ερώτημα είναι κατά πόσο το Προσφυγικό θα επιτρέψει να ληφθούν οι αποφάσεις που είναι αναγκαίες σε μία σειρά από άλλα μέτωπα.

Συμφωνία Τσίπρα – Μέρκελ

Βοήθεια στην «πολιορκημένη» καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ δίνει ο έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, δηλώνοντας «έτοιμος να συνάψει συμφωνία μαζί της για την επιστροφή αιτούντων άσυλο, στη Γερμανία, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ενισχύοντάς την με αυτό τον τρόπο ενόψει της σημερινής κρίσιμης συνόδου της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το μεταναστευτικό», αναφέρουν οι Financial Times, επικαλούμενοι συνέντευξη του κ. Τσίπρα στην εφημερίδα.

Στο άρθρο, μάλιστα, σημειώνεται ότι «σύμφωνα με διπλωμάτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το Βερολίνο έχει προσεγγίσει την Ελλάδα, την Ιταλία και γείτονές τους προκειμένου να πετύχει την υπογραφή διμερών συμφωνιών για τους πρόσφυγες, με αντάλλαγμα την προσφορά οικονομικών κινήτρων για τα κράτη πρώτης γραμμής που επιβαρύνονται σημαντικά».

Και στις δυο περιπτώσεις δικαιώνεται το ρεπορτάζ των ΝΕΩΝ που εδώ και αρκετές ημέρες είχε συσχετίσει τη συμφωνία στο Eurogroup για το χρέος με ανταλλάγματα στο μεγάλο πρόβλημα του προσφυγικού, το οποίο καίει αυτή την στιγμή τη γερμανίδα καγκελάριο στη χώρα της, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και τη συνοχή του ίδιου του κυβερνητικού συνασπισμού της μετά τη σύγκρουσή της με τον επικεφαλής των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας (εταίρου στην κυβέρνηση συνασπισμού) και υπουργού Εσωτερικών της Γερμανίας Χορστ Ζεεχόφερ.