Κανείς δεν αγωνίστηκε για να γίνει η ΕΡΤ μηχανισμός προπαγάνδας

Από όλες τις μάχες που δόθηκαν στην περίοδο των μνημονίων η σύγκρουση για το «μαύρο» στην ΕΡΤ ξεχώρισε. Παρότι τυπικά αφορούσε ένα κομμάτι «κρατικοδίαιτο», που μάλιστα το πληρώνουμε με κάθε λογαριασμό της ΔΕΗ, ένα πολύ μεγάλο φάσμα της ελληνικής κοινωνίας αγκάλιασε τον αγώνα υπέρ της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.

Θα μπορούσε μάλιστα να πει κάποιος ότι ήταν ένα από τα μεγαλύτερα λάθη τακτικής της κυβέρνησης Σαμαρά. Μια πολιτική επιλογή που της γύρισε κυριολεκτικά μπούμερανγκ και είχε στο τέλος και εκλογικό κόστος.

Η μαζική εκείνη κινητοποίηση αντανακλούσε μια πραγματική κοινωνική ανάγκη: πάρα πολύ άνθρωποι είχαν κουραστεί από την αίσθηση κατευθυνόμενης ενημέρωσης από τα συστημικά ΜΜΕ και θεωρούσαν ότι ένα δημόσιο μέσο θα μπορούσε να είναι εγγύηση και αντικειμενικότητας στην ενημέρωση και ποιότητας στην ψυχαγωγία.

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, το άνοιγμα ξανά της ΕΡΤ ήταν μία από τις ελάχιστες δεσμεύσεις του που τήρησε. Βέβαια, η δέσμευση τηρήθηκε μόνο ως προς το ότι άνοιξε η ΕΡΤ. Όλες οι άλλες δεσμεύσεις, τα σχέδια, τα όνειρα για μια δημόσιο ραδιοτηλεόραση χωρίς εξαρτήσεις και χωρίς παρεμβάσεις πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων.

Βλέπετε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδιαφερόταν να φτιάξει ένα μοντέλο ραδιοτηλεόρασης. Απλώς ήθελε να απολαμβάνει τα οφέλη που μπορούσε να προσφέρει η κρατική ραδιοτηλεόραση.

Με τρόπο σχεδόν κυνικό είπε στους εργαζομένους στην ΕΡΤ: «Σε μένα χρωστάτε που ανοίξατε, εάν έρθουν οι άλλοι θα πέσει πάλι “μαύρο”, επομένως στηρίξετε μας».

Και δυστυχώς αυτό συνέβη. Βέβαια, φρόντισε να κάνει και διάφορες ανάλογες παρεμβάσεις σε ό,τι αφορά τις τοποθετήσεις σε θέσεις ευθύνης και τον σταδιακό παραγκωνισμό ανθρώπων που είχαν ένα διαφορετικό όραμα.

Και το αποτέλεσμα είναι μια ΕΡΤ η οποία λίγο πολύ ως προς την ενημέρωση έχει μετατραπεί σε έναν ιδιότυπο προπαγανδιστικό μηχανισμό της κυβέρνησης, παρότι έχει και το τεχνικό και το δημοσιογραφικό δυναμικό να κάνει τη διαφορά.

Ακόμη χειρότερα: αντί να στηριχτεί σε αυτό το δυναμικό, χρησιμοποιεί την ΕΡΤ για να μπορούν να βρίσκουν αποκούμπι δημοσιογραφικά στελέχη φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ που βρέθηκαν εκτός άλλων μέσων.

Πιο πρόσφατα ο Κώστας Αρβανίτης, αφού εγκατέλειψε τον κομματικό ραδιοφωνικό σταθμό Στο Κόκκινο για να προσανατολιστεί προς τα διάφορα σχέδια διαμόρφωσης φιλοΣΥΡΙΖΑ καναλιού και να καταλήξει διευθυντής ραδιοφώνου News 24/7 και να το εγκαταλείψει εν μέσω απολύσεων, βρήκε φιλοξενία στη μεσημεριανή ζώνη της ΕΡΤ σε μια τηλεοπτική εκπομπή που δύσκολα θα τη χαρακτήριζε κανείς αντικυβερνητική.

Με αυτό τον τρόπο, ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς επαναλαμβάνει ό,τι έκαναν και τα κόμματα που κάποτε κατήγγειλε. Εκμεταλλεύεται την κυβερνητική εξουσία για να έχει έναν μηχανισμό προπαγάνδας απέναντι σε αυτό που θεωρεί ότι είναι οι μηχανισμοί αντικυβερνητικής προπαγάνδας.

Μόνο που με αυτό τον τρόπο απλώς συμβάλλει στην υποβάθμιση ακόμη περισσότερο των όρων δημόσιας συζήτησης και πολιτικής αντιπαράθεσης στη χώρα μας.

Ξεχνά, δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ, εμποτισμένος από έναν ορισμένο κυνισμό της εξουσίας, μια βασική αλήθεια που κάποτε η Αριστερά αναγνώριζε: ότι οι ριζοσπαστικές απόψεις για να βρουν απήχηση χρειάζονται ένα περιβάλλον επικοινωνιακό που «εκπαιδεύει» την κοινωνία, άρα μια ενημέρωση που στηρίζεται στην πληροφόρηση, στην αξιοπιστία και την πολυπρισματικότητα.

Όταν κυριαρχεί η παραπληροφόρηση, στο τέλος είναι η αριστερά που χάνει, γιατί όταν από την ουσία και την κριτική προσέγγιση περνάμε στην απλή επικοινωνία, απλώς ενισχύουμε τις απόψεις του «συρμού», δηλαδή το συντηρητισμό και τον κομφορμισμό.

Όμως, όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για μια ηγετική ομάδα που απλώς θέλει να απολαύσει τα καλά της εξουσίας, για όσο καιρό μπορεί να το κάνει…