Η τραγωδία εξελισσόταν και ο Τσίπρας κατασκεύαζε αφηγήματα

Λένε διάφοροι, ανάμεσά τους και τα κόμματα της αντιπολίτευσης ότι δεν είναι ώρα η ώρα της απόδοσης ευθυνών. Το αντιλαμβάνομαι από τη μεριά τους.

Όμως, δεν το συμμερίζομαι. Για την ακρίβεια είμαι έξαλλος γιατί βλέπω μια κυβέρνηση, που όχι μόνο δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για την τραγωδία που είναι σε εξέλιξη στην Αττική, αλλά και μας δουλεύει με τον πιο προκλητικό τρόπο.

Έχω πάψει να περιμένω θαύματα από κυβερνήσεις και δεν πιστεύω στα μεγάλα λόγια που ακούγονται στις προεκλογικές εκστρατείες.

Περιμένω, όμως, από μια κυβέρνηση να έχει ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών που να μην καταλήγει στο ότι εάν η φωτιά περάσει τη Λεωφόρο Μαραθώνος θα έχουμε θύματα.

Περιμένω από μια κυβέρνηση να μαθαίνει από προηγούμενες τραγωδίες, είτε στη χώρα μας είτε διεθνώς, και να αναπροσαρμόζει το σχεδιασμό της.

Περιμένω ότι μια κυβέρνηση, ακόμη και μνημονιακή, να κοιτάξει να ενισχύσει την πυροπροστασία αντί να τη βλέπει ως απλώς ένα ακόμη πεδίο περικοπών για τα «υπερπλεονάσματα».

Περιμένω από μια κυβέρνηση την πιο επικίνδυνη μέρα του χρόνου για την εκδήλωση των πυρκαγιών να είναι στη θέση της σε πλήρη ετοιμότητα και επιφυλακή και να μην τους ψάχνουν.

Περιμένω ο πρωθυπουργός να σταθμίζει ότι είναι πιο σημαντικός ο κίνδυνος ανεξέλεγκτων πυρκαγιών από ένα βραβείο στη Βοσνία.

Πάνω από όλα περιμένω από μια κυβέρνηση να μην μου πουλάει τα ίδια φούμαρα περί «ασύμμετρων απειλών» με τα οποία η ίδια κατηγορούσε την κυβέρνηση Καραμανλή το 2007.

Να μη μου σερβίρει «αφηγήματα» για να συγκαλύψει τις ευθύνες της.

«Την ώρα που εκατοντάδες συμπολίτες μας δίνουν μάχη για τη ζωή τους αβοήθητοι, καλό θα ήταν οι κυβερνητικοί παράγοντες αντί να σχεδιάζουν την επικοινωνιακή άμυνα της κυβέρνησης ανακαλύπτοντας «ασύμμετρες απειλές» και αόρατους εχθρούς, να ασχολούνται με την αντιμετώπιση της καταστροφής.

»Η μόνη προφανής ασυμμετρία αυτή τη στιγμή είναι η ανικανότητα της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τον εφιάλτη από τη μια και οι εξαιρετικές της επιδόσεις σε επικοινωνιακά ευρήματα από την άλλη».

Τη δήλωση αυτή δεν την έκανε η αντιπολίτευση χτες για την κυβέρνηση. Την ανακοίνωση αυτή την είχε κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ το 2007 απέναντι στην κυβέρνηση Καραμανλή, τότε που ζούσαμε μια άλλη ανείπωτη τραγωδία και ο ανεκδιήγητος Πολύδωρας απέδιδε την ευθύνη σε «ασύμμετρες απειλές» και στον «στρατηγό άνεμο» για να συγκαλύψει τις κυβερνητικές ευθύνες.

Χτες, όμως, δεν είχαμε να κάνουμε ούτε με τον Καραμανλή ούτε με τον Πολύδωρα.

Χτες, είχαμε να κάνουμε με την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, μια κυβέρνηση απούσα, με τον πρωθυπουργό σε ταξίδι και τους υπουργούς άφαντους, μια κυβέρνηση που ενώ ξεδιπλωνόταν η τραγωδία αποδεικνυόταν και ούτε σχέδιο είχε, ούτε προετοιμασία.

Ενώ ήξερε τον κίνδυνο, με βάση την εμπειρία του 2007, ενώ ξέρουμε και με βάση την ελληνική και με βάση τη διεθνή εμπειρία τον κίνδυνο από τέτοιες πυρκαγιές δεν πήρε μέτρα, ούτε ανανέωσε τον εξοπλισμό, ούτε εγκατέστησε πιο σύγχρονα συστήματα ανίχνευσης και ειδοποίησης, ούτε επικαιροποίησε σχέδια ασφαλούς εκκένωσης περιοχών.

Ενώ φωνάζουν χρόνια τώρα δασολόγοι και ειδικοί για τους κινδύνους που φέρνει η επέκταση της δόμησης μέσα στο δάσος σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή, σε ελάχιστο βαθμό έκανε κάτι ώστε να αλλάξει αυτό το μοντέλο.

Ενώ γνωρίζει ότι όποτε ανοίγει κουβέντα για «επενδύσεις» μέσα στο χώρο του δάσους (αυτά δεν έλεγε κάποτε σε σχέση με τις«Σκουριές»;) ανοίγει και η όρεξη για εμπρησμούς και καταπατήσεις, εντούτοις κανένα μέτρο δεν πήρε, αλλά ακολούθησε την πεπατημένη.

Ενώ φώναζε, όσο ήταν στην αντιπολίτευση, ότι οι συνεχείς περικοπές δαπανών, η υποστελέχωση κρίσιμων υπηρεσιών, η έλλειψη εξοπλισμού θα μπορούσε να αποβεί μοιραία, όταν ήρθε στην εξουσία ενδιαφέρθηκε μόνο για τα υπερπλεονάσματα.

Απέναντι σε όλα αυτά αντί να κάνει αυτό για το οποίο εκλέχτηκε, η κυβέρνηση προτίμησε να κατασκευάζει «αφηγήματα», να ασχολείται με την επικοινωνιακή διαχείριση και όχι την ουσία.

Από τις δηλώσεις Τόσκα το απόγευμα ότι «δεν είναι αθώες οι πυρκαγιές» μέχρι τις αναφορές λίγο αργότερα του Τσίπρα στο ότι «προβληματίζει» το υπήρξαν τόσο πολλά μέτωπα μέχρι τη νυχτερινή δήλωση ότι πρόκειται για «ασύμμετρο φαινόμενο», όλα εξυπηρετούσαν απλώς και μόνο το να έχει «αφήγημα» να σερβίρει η κυβέρνηση ώστε να μην χρεωθεί την τεράστια ευθύνη που έχει για τους νεκρούς και τις καταστροφές.

Μόνο που έτσι αποδεικνύει πόσο ανεύθυνη είναι. Και προσθέτει στον πόνο των ανθρώπων την προσβολή της δική της αλαζονεία.

Από μια κυβέρνηση δεν περιμένω θαύματα. Αλλά δεν ανέχομαι και απλώς να μου λέει ιστορίες την ώρα που θρηνούμε νεκρούς.