Παρουσιάζει τα βιβλία της αλλά έχει χάσει την ακοή της
Ελισάβετ Σταμοπούλου Δεν γνωρίζει τη φωνή της. Γράφει χωρίς να ακούει, και όταν διαβάζει τα βιβλία της δεν ξέρει πώς φαίνεται στον έξω κόσμο . Η βρετανίδα συγγραφέας Σάρα Νόβικ έχει χάσει την ακοή της, και βιώνει μια σπάνια εμπειρία. Η ειρωνεία είναι ότι τo πρώτο της μυθιστόρημα, «Girl at War», μεταφέρθηκε στα βιβλία με […]
- Η Google πιέζεται να πουλήσει το Chrome, η OpenAI αναπτύσσει δικό της browser
- Νέο πολιτικό σκηνικό – Η ευκαιρία του ΠΑΣΟΚ, οι «νάρκες» για Μητσοτάκη και το στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ
- Οι αλλαγές στη λειτουργία των Airbnb και η ανατροπή στις μισθώσεις
- Εξάρθρωση τρομοκρατικού πυρήνα που συνδέεται με τον ΙSIS, στο πλαίσιο κοινής επιχείρησης ασφαλείας Ισπανίας – Μαρόκου
Ελισάβετ Σταμοπούλου
Δεν γνωρίζει τη φωνή της. Γράφει χωρίς να ακούει, και όταν διαβάζει τα βιβλία της δεν ξέρει πώς φαίνεται στον έξω κόσμο . Η βρετανίδα συγγραφέας Σάρα Νόβικ έχει χάσει την ακοή της, και βιώνει μια σπάνια εμπειρία.
Η ειρωνεία είναι ότι τo πρώτο της μυθιστόρημα, «Girl at War», μεταφέρθηκε στα βιβλία με «φωνή», στα ομιλούντα βιβλία.
Δεν μπορεί όμως να ακούσει την ιστορία που έχει γράψει. Ο λόγος και η προφορά των χαρακτήρων της δεν θα ηχήσουν ποτέ στα αυτιά της. Δεν παραπονιέται, όμως, για το γεγονός αυτό, αλλά σφύζει από ικανοποίηση. Και αυτό γιατί κάποιος οίκος ενδιαφέρθηκε να εκδώσει το βιβλίο της σε αυτή μορφή.
Οι δυσκολίες, η αμηχανία και το άγνωστο την «επισκέπτονται» απειλητικά στις εκδηλώσεις για τα εγκαίνια του βιβλίου της. Αντιλαμβάνεται ότι τη στιγμή εκείνη απαιτείται μεγάλη προσοχή, υπάρχουν όμως και τα απρόβλεπτα. Οι στιγμές εκείνες που δίνει μάχη με τον πονοκέφαλο, κλείνει τα ακουστικά της και βυθίζεται στη σιγή.
Μπροστά στο κοινό έχει διαβάσει τρεις φορές το βιβλίο της, με το άγχος να τη συντροφεύει, αφού μοιράζεται ένα μέρος του εαυτού της που ποτέ δεν έχει γνωρίσει. Τη φωνή της. Αισθάνεται τις λέξεις στο στήθος της, στο στόμα της, αλλά δεν μπορεί να είναι σίγουρη για το πώς ακούγονται.
Πιστοί της φίλοι τα βιβλία, μαζί με τα οποία ξεπερνά τους φόβους της. Όσο μεγάλωνε γέμιζε τις σελίδες του ημερολογίου της με λέξεις που μαρτυρούσαν όσα φοβόταν να πει δυνατά.
«Καταφύγιό» της οι βιβλιοθήκες όπου ένιωθε την ασφάλεια να την αγκαλιάζει. Αισθανόταν σαν να σχεδιάστηκαν για εκείνη, με τους «κανόνες» της σιωπής να διαμορφώνουν το «παιχνίδι» της ισότητας.
Η μόρφωση της Σάρα δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Η διαδικασία της εκπαίδευσης έγινε αρχικά μέσω ακουστικών, και αργότερα έμαθε την Αμερικανική Νοηματική Γλώσσα.
Όταν γράφει δεν φοβάται μήπως οι αναγνώστες «χαθούν» στις σειρές. Μήπως δεν γίνουν κατανοητά όσα θέλει να πει.
Το δύσκολο κομμάτι, όμως, είναι ο διάλογος. Όταν γράφει στιχομυθίες αισθάνεται σαν να παίζει «μπάλα» σε ξένο γήπεδο. Και αυτό γιατί η γλώσσα του σώματος είναι διαφορετική από την κανονική. Στον κόσμο των κωφών μπορεί να προκληθούν παρεξηγήσεις με φράσεις όπως : «άκουσα γι’αυτό» , «στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα», «σε ακούω».
entertainment.in.gr
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις