Σκηνοθέτρια του «Twilight»: Ο καρκίνος δεν σε κάνει άγιο

Ελισάβετ Σταμοπούλου

Κατάφερε να εισέλθει στην καθημερινότητα εκατομμυρίων εφήβων με τις ταινίες της. Η σκηνοθέτρια του«Twilight» αλλάζει όμως γραμμή πλεύσης και κατευθύνεται προς μια πιο ενήλικη ιστορία δράματος μέσα από το το νέο της εγχείρημα Miss You Already.

Υπήρχε μια εποχή που η Κάθριν Χάρντγουικ νόμιζε πως θα κατακτούσε το Χόλιγουντ. Ήταν η εποχή εκείνη του 2008, όταν πριν από επτά χρόνια κυκλοφόρησε το Λυκόφως, με τον Ρόμπερτ Πάτινσον και την Κρίστεν Στιούαρτ να γίνονται ανάρπαστοι.

Η ταινία θεωρήθηκε μεγάλη εμπορική επιτυχία μια που από την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας της κατάφερε να συγκεντρώσει 70 εκατομμύρια δολάρια, πράγμα που συνιστά θετικό σημάδι για γυναίκα σε ένα χώρο που οι φωνές περί φτωχής συμμετοχής τους στη σκηνοθεσία μεγάλων ταινιών φουντώνουν.

Μετά την επιτυχημένη ταινία της, δεν ήταν λίγες οι σκέψεις που στριφογύριζαν στο μυαλό της με το σενάριο της ανάθεσης νέων εγχειρημάτων να φαντάζει πιθανό.

Η τελευταία ταινία της «κυρίας Twilight», Miss You Already, με την Ντρου Μπάριμορ παντρεύει το ρομαντισμό με την κωμωδία και το δράμα, και περιστρέφεται γύρω από την ισχυρή και μακροχρόνια φιλία δύο γυναικών που δοκιμάζεται όταν η μια σχηματίζει οικογένεια και η άλλη παθαίνει καρκίνο του μαστού.

Η επιλογή του θέματος της ταινίας φαίνεται περίεργη εάν αναλογιστεί κανείς τη φήμη και την εικόνα της Χάρντγουικ που έχει συνδεθεί με εφηβικές ιστορίες, και με το Thirteen (2003).

«Με ενδιέφερε το θέμα αυτό. Μισώ την πεποίθηση που θέλει όσους πάσχουν από καρκίνο να θεωρούνται αυτόματα άγιοι ή ήρωες», αναφέρει η σκηνοθέτις εξηγώντας πως ο πατέρας της που έφυγε από τη ζωή εξαιτίας αυτής της ασθένειας δεν έχασε πότε την προσωπικότητά του.

Για τοMiss You Already, που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ του Τορόντο, η σκηνοθέτις εξέφραζε αρχικά τις ανησυχίες της φοβούμενη ότι η ιστορία θα ήταν υπερβολικά συναισθηματική. Με τη σεναριογράφο όμως Μαρουένα Μπανκς και τον παραγωγό Κρις Σάιμον εντόπισαν τα σημεία εκείνα με τα οποία μπορούσαν να δώσουν έναν τόνο σκληρότητας και κωμωδίας στο έργο.

Μιλώντας για πιο προσωπικά δεδομένα, ηΧάρντγουικ αναφέρει πως είναι εξαιρετικά ευαίσθητη κατά τη διάρκεια γυρισμάτων. «Όταν ασχολιόμουν με το Λυκόφως υπήρχε μια στιγμή που χιόνιζε και δεν μπορούσα να τελειώσω τη σκηνή. Πήγα πίσω από ένα δέντρο και άρχισα να κλαίω για 30 δευτερόλεπτα. Ωστόσο, στην ταινία αυτή ποτέ δεν ξέφυγα οικονομικά, ούτε απέλυσα κανέναν από την ομάδα, ούτε και φώναζα σε άτομα. Αντίθετα έχω υπάρξει σε δουλειές με σκηνοθέτες που έχουν απολύσει κόσμο υπερβαίνοντας παράλληλα χρονικά και οικονομικά όρια. Κανείς όμως δεν τους αποκάλεσε δύσκολους. Κι αν κάποιος ισχυρίζεται πως δεν υπάρχουν διακρίσεις ανάμεσα στα δύο φύλα τότε δεν έχει τα μάτια του ανοιχτά», επισημαίνει ηΧάρντγουικ ως μια ακόμη γυναικεία φωνή της έβδομης τέχνης που τοποθετεί στο τραπέζι το θέμα των διακρίσεων.

entertainment.in.gr