Δέκα (!) ταινίες κυκλοφορούν από την Πέμπτη στις κινηματογραφικές αίθουσες. Καθώς αρκετές από αυτές απευθύνονται ουσιαστικά στο ίδιο κοινό (οι περισσότερες εντάσσονται στην κατηγορία των ταινιών μυστηρίου ή θρίλερ), ενδιαφέρον έχει να δούμε πώς θα κινηθούν στο box office και εάν θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τον ανταγωνισμό.
Στο Μην Ανασαίνεις τρεις νέοι μπαίνουν στο σπίτι ενός ηλικιωμένου για να τον ληστέψουν και βρίσκονται αντιμέτωποι με επικίνδυνες καταστάσεις, ενώ στο Εκείνη η Ιζαμπέλ Ιπέρ πέφτει θύμα βιασμού. Στο Κορίτσι του Τρένου μία γυναίκα βρίσκεται μπλεγμένη με μια υπόθεση εξαφάνισης και στο The Neon Demon μία νεαρή κοπέλα μπαίνει στον εφιαλτικό κόσμο της μόδας. Στον Συγγραφέα ένας άνδρας αποφασίζει να οικειοποιηθεί τη δημιουργική δουλειά κάποιου άλλου. Η ταινία της εβδομάδας είναι, πάντως, η Αγανάκτηση, μία ιδανική μεταφορά μυθιστορήματος του Φίλιπ Ροθ. Στα animation βρίσκουμε τους χαριτωμένους Πελαργούς, ενώ δύο ντοκιμαντέρ προβάλλονται στις αίθουσες: Η τελευταία παραλία του Θάνου Αναστόπουλου που προβλήθηκε και στις Κάννες και το Un Condor του Γιάννη Κολόζη.
Αγανάκτηση
(4/5)Μεταφορά μυθιστορήματος του Φίλιπ Ροθ από τον σεναριογράφο του «Brokeback Mountain». Νεαρός, θέλοντας να ξεφύγει από το υπερ-προστατευτικό οικογενειακό του περιβάλλον και να αποφύγει την μοίρα των συνομηλίκων του -που στέλνονται στην Κορέα-, αποφασίζει να πάει στο κολέγιο. Εκεί θα βρεθεί αντιμέτωπος με την στενόμυαλη λογική των πανεπιστημιακών Αρχών και θα συνειδητοποιήσει ότι η ελεύθερη σκέψη δεν είναι τόσο αυτονόητη. Μία από τις καλύτερες μεταφορές βιβλίου του Ροθ στο σινεμά, η «Αγανάκτηση» έχει πολλά διανοητικά «δώρα» να προσφέρει στον θεατή. Δείγμα ενός πραγματικά ξεχωριστού αμερικανικού σινεμά, μιλά για την λογική και όλα αυτά που έρχονται σε αντίθεση με αυτή, ενώ διαθέτει μία ευαίσθητη και χαμηλών τόνων -αλλά πάντως υπέροχη- ερμηνεία από τον Λόγκαν Λέρμαν.
Η Μισέλ (Ιζαμπέλ Ιπέρ)πέφτει θύμα βιασμού μέσα στο σπίτι της. Μοιάζει να αντιμετωπίζει το θέμα με αδιαφορία σχεδόν, αλλά σύντομα θα διαπιστώσει ότι δεν μπορεί να ξεχάσει αυτό που της συνέβη. Παράλληλα,το τραγικό παρελθόν της δεν λέει να την αφήσει ήσυχη. Η υπόθεση αποτελεί μόνο ένα έναυσμα για να μπορέσει ο τρομερός Πολ Βερχόφεν να αφηγηθεί μία ιστορία που κινείται ανάμεσα στο κωμικό και στο θρίλερ, μία ταινία που σπάει τους κανόνες και που παίζει -όπως κάνει συχνά- με τις προσδοκίες των θεατών.Η Ιζαμπέλ Ιπέρ σε άλλη μία γεμάτη θάρρος ερμηνεία σε μία ταινία που φέρνει τον θεατή σε αμηχανία -και γι’ αυτό ξεχωρίζει.
Η Ρέιτσελ δεν μπορεί να ξεπεράσει τον χωρισμό της από τον Τομ. Κάθε μέρα περνάει με το τρένο μπροστά από το παλιό της σπίτι, εκεί όπου ζει ο πρώην σύζυγός της με την νέα του σύζυγο και την κόρη τους και δεν μπορεί παρά να ρίξει μια ματιά στη ζωή τους. Όταν μία γυναίκα εξαφανίζεται, η Ρέιτσελ θα βρεθεί μπλεγμένη στην υπόθεση και θα προσπαθήσει να λύσει το κουβάρι του μυστηρίου. Το best seller της Πόλα Χόκινς μεταφέρεται στο σινεμά από τον Τέιτ Τέιλορ (Υπηρέτριες) σε μία ταινία που θα κρατήσει τον θεατή σε σχετική αγωνία, αλλά που δεν θα του μείνει αξέχαστη. Η Έμιλι Μπλαντ κερδίζει την παράσταση στον ρόλο της Ρέιτσελ.
Η έφηβη Τζέσι φτάνει στο Λος Άντζελες έχοντας ως όνειρο να ακολουθήσει καριέρα στο μόντελινγκ. Οι πόρτες ανοίγουν διάπλατες, όταν ο κόσμος της μόδας διαπιστώνει πόσο αληθινή και ανεπιτήδευτη είναι. Ωστόσο, πρόκειται για έναν κόσμο σκοτεινό και σύντομα η Τζέσι θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν πολλοί που τη φθονούν. Πάντα προκλητικός, ο Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν (Drive, Μόνο ο Θεός Συγχωρεί) φτιάχνει μια αλληγορία για τον κόσμο της μόδας. Αντίθετα όμως από την ηρωίδα του, η ταινία του είναι γεμάτη επιτήδευση: πανέμορφα πλάνα που αφηγούνται μία μάλλον κλισέ ιστορία και συμβολισμοί που παραμένουν απλοϊκοί. Εικαστικά το The Neon Demon μοιάζει με έναν φρικιαστικό εφιάλτη -φτιαγμένο, όμως, με τρόπο τέλειο-, ωστόσο ο δημιουργός του (αντίθετα από τον Ντέιβιντ Λιντς) δεν καταφέρνει να γεμίσει με νόημα τις -κενές νοήματος- εικόνες του.
Σε μία λαϊκή παραλία στην Τεργέστη ένας τοίχος αποτελεί το «αθώο» σύνορο που χωρίζει τους άνδρες από τις γυναίκες, σε μία Ευρώπη που συνεχώς υψώνει φράχτες. Ο Θάνος Αναστόπουλος και ο Ντάβιντε Ντελ Ντέγκαν στήνουν την κάμερά τους στην παραλία και παρακολουθούν τους παράξενους επισκέπτες της που μοιάζουν να προέρχονται από μία άλλη εποχή. Ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε και στις Κάννες, θα μπορούσε, πάντως, να είναι μικρότερο σε διάρκεια.
Τρία κλεφτρόνια αποφασίζουν να εισβάλουν στο σπίτι ενός ηλικιωμένου για να κλέψουν τον «θησαυρό» που έχουν ακούσει ότι αυτός έχει κρυμμένο. Όταν βρεθούν μέσα στο σπίτι, θα έρθουν αντιμέτωποι με χειρότερους κινδύνους από αυτούς που είχαν φανταστεί. Κλειστοφοβικό θρίλερ που σε αρκετά σημεία θυμίζει το «Δωμάτιο πανικού» του Ντέιβιντ Φίντσερ. Χωρίς να καινοτομεί, καταφέρνει και εξυπηρετεί τον στόχο του: Κρατά σε αγωνία τον θεατή και αποτελεί ενδιαφέρουσα προσθήκη στο είδος του θρίλερ.
Οι πελαργοί έχουν εδώ και χρόνια σταματήσει την «παραγωγή μωρών» και έχουν ασχοληθεί με… το λιανικό εμπόριο. Όταν ο Τζούνιορ θέσει κατά λάθος σε λειτουργία τη Μηχανή Παραγωγής Μωρών, θα «γεννηθεί» ένα αξιολάτρευτο κοριτσάκι, το οποίο θα πρέπει να βρει σπίτι. Ο Τζούνιορ με την Τουλίπα θα πραγματοποιήσουν ένα ταξίδι για να μπορέσουν να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους και να δώσουν το μωρό στην οικογένεια που το περιμένει. Με ιδιαίτερα ανεπτυγμένο το κωμικό στοιχείο (τόσο που θυμίζει περισσότερο κωμωδία παρά παιδική ταινία), οι Πελαργοί είναι μία απολαυστική -και ταυτόχρονα οπτικά εντυπωσιακή- παραγωγή που απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους.
Σκηνοθεσία: Νίκολας Στόλερ, Νταγκ Σουίτλαντ
Ο Συγγραφέας
Ο Ματιέ είναι ένας νεαρός επίδοξος συγγραφέας, που όσο αναζητά την έμπνευση κάνει περιστασιακές δουλειές. Καθώς οι ιδέες του έχουν στερέψει, όταν θα βρει μια ενδιαφέρουσα ιστορία που κάποιος άλλος έχει γράψει, την οικειοποιείται αμέσως, την δημοσιεύει ως δική του και εκτοξεύεται στην συγγραφική διασημότητα. Ο Ματιέ παντρεύεται την γοητευτική Αλίς και περνάει τον περισσότερο χρόνο στην παραθαλάσσια βίλα των γονιών της ψάχνοντας το θέμα του επόμενου βιβλίου του.
Σκηνοθεσία: Γιαν Γκοζλάν Πρωταγωνιστούν: Πιερ Νινέ, Αν Ζιραρντό
Un Condor
Το ντοκιμαντέρ του Γιάννη Κολόζη ακολουθεί το ταξίδι επιστροφής του Σέρτζιο Κοντρέρας στη Χιλή μετά από 38 χρόνια. Από το Σέφιλντ της Αγγλίας στο Πούντα Αρένας, τη νότια άκρη του κόσμου και από τα επιβλητικά Τόρρες ντελ Πάινε στo Σαντιάγο και στην έρημο Ατακάμα, το ντοκιμαντέρ ακολουθεί την ιστορία ενός ανθρώπου που στα 17 του αναγκάστηκε να φύγει μακριά από τη Χιλή της χούντας, να αυτοεξοριστεί και να ζήσει τη δική του μεγάλη περιπέτεια. Ο Σέρτζιο, γεμάτος θετική ενέργεια, δεν περιγράφει τη δραματική ζωή ενός Χιλιανού εξόριστου, αλλά τη σύνθεση όλων των αρνητικών και θετικών στιγμών της ζωής ενός ανθρώπου που ξέρει να επιβιώνει.
Η «Βάση των Νεκρών» είναι μία απομονωμένη περιοχή σε ένα δάσος. Οι άνθρωποι που ζουν εκεί είναι είτε παράνομοι, είτε δυσπροσάρμοστοι στην οργανωμένη κοινωνική ζωή. Η κατάσταση στην βάση εκρήγνυται όταν αναστέλλεται η παράδοση αυτοκινήτων στους ανθρώπους της Βάσης. Ο Στέφαν Ζαμπάβα αποστέλλεται στην βάση για να ηρεμήσει τα πνεύματα.
Νέο υλικό από τις κάμερες ασφαλείας από το ξενοδοχείο όπου διέμενε ο Λίαμ Πέιν έρχεται στο φως της δημοσιότητας με όλο και περισσότερα ερωτηματικά να δημιουργούνται γύρω από την υπόθεση.
Τελευταία η Ελλάδα σε ό,τι αφορά τα επίπεδα παραγωγικότητας στις ευρωπαϊκές χώρες μέλη του ΟΟΣΑ - Σε ανοδική τροχιά οι μισθοί, αλλά με πραγματικό αποτύπωμα συγκρίσιμο με αυτό της Βουλγαρίας
Η συμμετοχή μας δίνει μέχρι στιγμής πολύ θετικές ειδήσεις» αναφέρει μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος
Μια δραματική ταινία, χωρίς υπόνοια μελοδραματισμού και ένα δυνατό καστ, το φιλμ «Μικρά Πράγματα σαν κι Αυτά» είναι από τις καλύτερες ταινίες που βγήκαν στις αίθουσες αυτή την εβδομάδα.
Μια δραματική ταινία, χωρίς υπόνοια μελοδραματισμού και ένα δυνατό καστ, το φιλμ «Μικρά Πράγματα σαν κι Αυτά» είναι από τις καλύτερες ταινίες που βγήκαν στις αίθουσες αυτή την εβδομάδα.
