Αλέξανδρος Κτιστάκης: «Η εποχή που διανύουμε μας προσκαλεί να γνωρίσουμε τον εαυτό μας»

Συνέντευξη στην Τζωρτζίνα Ντούτση

Ο Alex Drakos Ktistakis (Αλέξανδρος Κτιστάκης) θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους δεξιοτέχνες drummer της jazz σκηνής, με πολυετείς σπουδές στη μουσική, πλήθος συνεργασιών με ξένους και έλληνες μουσικούς και καλλιτέχνες, ενώ παράλληλα έχει να παρουσιάσει μια πολυετή πανεπιστημιακή πείρα ως διδάσκων σε τμήματα μουσικών σπουδών.

Νιώθοντας την ανάγκη να «μιλήσει» για όσα βιώνει και τον απασχολούν μέσα από το δικό του μουσικό πρίσμα, καθώς και να καταθέσει την οπτική του σε ό,τι έχει να κάνει με την εσωτερική αναζήτηση του ανθρώπου, ο Αλέξανδρος Κτιστάκης κάνει την είσοδό του στη δισκογραφία παρουσιάζοντας στο κοινό το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο TORA, στις 28 Δεκεμβρίου.

Ο ίδιος θέλοντας να δώσει το στίγμα του άλμπουμ του, σημειώνει: «έχει σαν αφετηρία την jazz αλλά αντλεί στοιχεία κι από ένα μεγάλο φάσμα άλλων μουσικών ειδών (rock και pop, electro, ελληνική παραδοσιακή μουσική). Τα στοιχεία αυτά είναι αφομοιωμένα σε ένα λειτουργικό σύνολο, αποτελούν ένα «όλον» και συνθέτουν ένα concept άλμπουμ όπου το κάθε ένα από τα 10 κομμάτια που το απαρτίζουν αποτελεί σταθμό μιας ιστορία…»

Η πρώτη σας προσωπική δουλειά είναι γεγονός και την παρουσιάζετε λίγο πριν την εκπνοή του 2015, στις 28/12 στο Theater Stage του Gazarte. Γιατί επιλέγετε να την παρουσιάσετε «ΤΟRA», είναι θέμα λ.χ. ωρίμανσης, συγκυρίας, εποχής;
«Ο λόγος που αποφάσισα να παρουσιάσω την προσωπική μου δουλειά τώρα, οφείλεται στην ανάγκη να εκφραστώ, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, να «μιλήσω» για όσα βιώνω και με απασχολούν στη ζωή μου, μέσα από ένα μουσικό πρίσμα δικό μου. Παράλληλα να καταθέσω την οπτική μου σε ό,τι έχει να κάνει με την εσωτερική αναζήτηση του ανθρώπου, καθώς θεωρώ ότι η εποχή που διανύουμε με τις έντονες προκλήσεις, μας προσκαλεί να επιστρέψουμε στον εαυτό μας και να τον γνωρίσουμε».

Πότε αναμένουμε το ντεμπούτο άλμπουμ σας, ΤORA και τι θα περιλαμβάνει;
«Το Tora κυκλοφορεί σε cd στις 28 Δεκεμβρίου. Έχει σαν αφετηρία την jazz αλλά αντλεί στοιχεία κι από ένα μεγάλο φάσμα άλλων μουσικών ειδών (rock και pop, electro, ελληνική παραδοσιακή μουσική). Τα στοιχεία αυτά είναι αφομοιωμένα σε ένα λειτουργικό σύνολο, αποτελούν ένα «όλον» και συνθέτουν ένα concept άλμπουμ όπου το κάθε ένα από τα 10 κομμάτια που το απαρτίζουν αποτελεί σταθμό μιας ιστορίας. Σε αυτό συμβάλουν επίσης η αφήγηση, η ποίηση κι ο προφορικός λόγος. Οι συνθέσεις είναι ως επί το πλείστον πρωτότυπες».

Έχετε κάνει πολλές και σημαντικές συνεργασίες, επιπλέον έχετε βρεθεί στη σκηνή και με το σχήμα σας, Alex Drakos Trio. Ποια είναι τα συναισθήματα και οι σκέψεις σας που αυτή την φορά θα βρεθείτε επί σκηνής για να παρουσιάσετε μια προσωπική σας δουλειά; Νιώθετε πως κρίνεστε περισσότερο -ίσως- στην προκειμένη περίπτωση;
«Αισθάνομαι αγωνία, συγκίνηση, μεγάλη χαρά και αρκετό άγχος καθώς ο τρόπος που παρουσιάζουμε τη δουλειά μας αυτή την φορά είναι ιδιαίτερος και διαφορετικός από ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα. Η αίσθηση ότι κρίνεται ένας καλλιτέχνης είναι συνυφασμένη με το γεγονός ότι εκτίθεται. Σαφώς αισθάνομαι ότι κρίνομαι περισσότερο στην προκειμένη περίπτωση. Όμως ο αυστηρότερος κριτής της δουλειάς μου είμαι εγώ ο ίδιος και αυτή την φορά είμαι ακόμη πιο αυστηρός».

Εκτός από μουσικός και ντράμερ τζαζ μουσικής είστε και εκπαιδευτικός στον τομέα Jazz. Μπορεί να διδαχτεί κάποιος τζαζ μουσική στη χώρα μας, επιπλέον υπάρχει απήχηση;
«Υπάρχουν εξαιρετικοί μουσικοί–εκπαιδευτικοί στον τομέα διδασκαλίας της τζαζ στην χώρα μας. Άνθρωποι που μαθήτευσαν στα καλύτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα του κόσμου. Πολλές μουσικές σχολές που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στη χώρα μας, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα συναγωνίζονται επάξια σχολές της υπόλοιπης Ευρώπης. Αυτό φαίνεται από το επίπεδο των αποφοίτων των σχολών αυτών».

Είναι η τζαζ και μια στάση ζωής για εσάς προσωπικά;
«Σαφώς. Ταυτίζεται με την ανάγκη να κυνηγάω τα όνειρά μου και να διεκδικώ με πάθος στη ζωή μου αυτά που αγαπώ ειλικρινώς. Επίσης με την ανάγκη και το θάρρος να έρχομαι σε επαφή με τον εαυτό μου, να τον γνωρίζω όλο και περισσότερο και να μη γυρνάω την πλάτη μου στις βαθιές αλήθειες μου, όσο δύσκολο κι αν είναι να τις αντικρίζω».

Έχουμε συνηθίσει να μιλάμε και να βλέπουμε ντράμερ ροκ μουσικής, ροκ συγκροτημάτων. Ποιες οι ομοιότητες και οι διαφορές με έναν ντράμερ της τζαζ;
«Τόσο στη ροκ όσο και στην τζαζ ένας πολύ καλός ντράμερ μπορεί να ανεβάσει κατακόρυφα το επίπεδο της μπάντας, ενώ ένας κακός ντράμερ μπορεί να καταστρέψει, στην κυριολεξία, το αποτέλεσμα. Αυτό έχει να κάνει με το ότι ο ντράμερ, με τον τρόπο που παίζει, στην ουσία ενορχηστρώνει όλη τη μπάντα και επηρεάζει άμεσα την ενέργεια της μουσικής, λόγω φυσιολογίας του οργάνου. Ως προς τις διαφορές, ένας τζαζ ντράμερ καλείται να κάνει πολλά περισσότερα πράγματα ταυτόχρονα. Να κρατάει το ρυθμό και το groove, να συνοδεύει δημιουργικά όλους τους σολίστες, ακούγοντας ταυτόχρονα και τα υπόλοιπα όργανα, ενώ παράλληλα να είναι ο ίδιος ικανότατος σολίστας και να κατέχει γνώσεις μουσικής θεωρίας. Σε καμία περίπτωση δεν υποβαθμίζω την αξία του ρόλου ενός ροκ ντράμερ. Κυρίως έχει να κάνει με το πόσο απαιτητικό είναι το είδος της τζαζ μουσικής».

Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα κοινού στην Ελλάδα που σε ερώτηση «τι μουσική ακούει» θα απαντήσει «τα πάντα». Μπορεί ένας μουσικόφιλος να ακούει τα πάντα και να τα αγαπάει το ίδιο;
«Εξαρτάται τι εννοούμε λέγοντας «μουσικόφιλος». Αν θεωρήσουμε ότι όλοι οι άνθρωποι αγαπάνε τη μουσική, για αυτούς πιστεύω πως ναι, μπορούν να ακούν «τα πάντα». Στην περίπτωση όμως που μιλάμε για έναν λάτρη που ασχολείται ενεργητικά με την ακρόαση μουσικής, πιστεύω πως αργά η γρήγορα το μουσικό του αισθητήριο εξελίσσεται. Τότε σίγουρα προκύπτουν προτιμήσεις και ιδιαίτερες «αγάπες»».

Θεωρείτε πως το ελληνικό κοινό αγαπάει και επιλέγει την τζαζ, μια τζαζ μουσική παράσταση ή η εν λόγω σκηνή αφορά πολύ πιο περιορισμένο κοινό;
«Το κοινό της τζαζ αυξάνεται εντυπωσιακά αυτή την εποχή, περισσότερο από ποτέ. Το βλέπω στα live που συμμετέχω όλα αυτά τα χρόνια. Την ανάγκη του κόσμου να αναθεωρήσει τη ζωή και τον τρόπο σκέψης, λόγω της βαθιάς κρίσης αξιών που διανύουμε, να τονωθεί να ανοίξει τους ορίζοντες του σε όλους τους τομείς, ακόμα και στον τρόπο που επιλέγει πως θα περάσει τον ελεύθερο χρόνο του. Παράλληλα η τζαζ σκηνή στην Ελλάδα διανύει μια περίοδο εξαιρετικής δημιουργικότητας. Κάθε βράδυ στην Αθήνα μπορεί κάποιος να επιλέξει ανάμεσα σε τέσσερις, πέντε πολύ καλές τζαζ συναυλίες. Τέτοια ακμή ως προς την τζαζ σκηνή δεν έχει υπάρξει ποτέ άλλοτε στην χώρα μας».

Τι ατμόσφαιρα επιθυμείτε να δημιουργήσετε στο live σας, στο Theater Stage του Gazarte;
«Το συγκεκριμένο live στις 28 Δεκεμβρίου διαφέρει από ό,τι έχουμε κάνει μέχρι τώρα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια μουσική παράσταση στην οποία συνδυάζεται η μουσική του νέου μας CD, με βίντεο προβολή. Παράλληλα χρησιμοποιούμε προηχογραφημένη ποίηση, αφήγηση και λόγο. Με όλα τα παραπάνω και με τη βοήθεια ατμοσφαιρικού σχεδιασμού φώτων, συντίθεται μία ιστορία εσωτερικής αναζήτησης. Ένα αποτέλεσμα με αφηγηματικό χαρακτήρα. Μία ιστορία όπου κάθε σύνθεση αποτελεί σταθμό αυτής, διατηρώντας παράλληλα τη μοναδικότητά της. Διαμορφώνεται ένα αποτέλεσμα που υπερβαίνει τα όρια της τζαζ αισθητικά».

Πληροφορίες
Gazarte Theater Stage, Βουτάδων 32-34, Γκάζι
Ταμείο: A ζώνη: 15 ευρώ | Β ζώνη: 12 ευρώ | Όρθιοι 7 ευρώ
Ώρα έναρξης: 21.00

entertainment.in.gr