Μίλτος Πασχαλίδης: Δεν νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ για τη συνεργασία μου με τον Νταλάρα
Συνέντευξη στην Τζωρτζίνα Ντούτση «Τα τελευταία δυο-τρία χρόνια παίζουμε πιο πολύ μαζί και αισθάνομαι καλά να παίζουμε παρέα. Έχω μεγαλώσει με τη φωνή του, όπως και οι περισσότεροι από εμάς». Ο Μίλτος Πασχαλίδης μιλάει στο in.gr με αφορμή τη συνάντησή του με τον Γιώργο Νταλάρα στη σκηνή του PassPort, όπου θα βρίσκονται για δυο διήμερα.. […]
- Ο καλλιτέχνης που απείλησε ότι θα κατέστρεφε πολύτιμα έργα τέχνης αν ο Τζούλιαν Ασάνζ πέθαινε στη φυλακή
- Για ποια εγκλήματα κατηγορούνται οι Νετανιάχου, Γκάλαντ και Ντέιφ
- Να απομονώσει τους αποστάτες καλούν οι 87+ τον πολιτικό κόσμο - «Να μην αποδεχτούν έδρες προϊόν συνωμοσίας»
- Οι καταναλωτικές συνήθειες των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της Black Friday
Συνέντευξη στην Τζωρτζίνα Ντούτση
«Τα τελευταία δυο-τρία χρόνια παίζουμε πιο πολύ μαζί και αισθάνομαι καλά να παίζουμε παρέα. Έχω μεγαλώσει με τη φωνή του, όπως και οι περισσότεροι από εμάς». Ο Μίλτος Πασχαλίδης μιλάει στο in.gr με αφορμή τη συνάντησή του με τον Γιώργο Νταλάρα στη σκηνή του PassPort, όπου θα βρίσκονται για δυο διήμερα..
Ξεκινώντας θα θέλαμε να μας πείτε δυο λόγια για τις εμφανίσεις σας στο Passport με τον Γιώργο Νταλάρα, τον οποίο συναντάτε ξανά επί σκηνής.
«Με τον Γιώργο έχουμε διαλέξει ένα υλικό μέσα από τα πάρα πολλά τραγούδια που έχει πει ο ίδιος και τα λιγότερα δικά μου, ένα υλικό που αγαπάμε πολύ από τη δισκογραφία μας και μερικά τραγούδια άλλων καλλιτεχνών, που αγαπάμε και «ζηλεύουμε». Μαζί μας παίζει η Εστουδιαντίνα, αυτή η εξαιρετική ορχήστρα από τη Νέα Ιωνία του Βόλου. Νομίζω ότι είναι μια συνεργασία που εδράζεται πάνω στην κοινή μας αγάπη για το ελληνικό τραγούδι.
»Έχουμε λίγο άγχος. Ο Νταλάρας έχει πει γύρω στα 1.200 τραγούδια και πρέπει να διαλέξει γύρω στα 25. Εγώ έχω πει καμιά 200αριά και είναι πιο εύκολη η δική μου επιλογή. Προσπαθούμε να βάλουμε σε μια τάξη αυτά που θέλουμε να παίξουμε, γιατί αν τα πούμε όλα θα παίζουμε όχι διήμερα, αλλά τετραήμερα συνεχόμενα. Το πρόγραμμα θα διαρκεί γύρω στις τρεις ώρες και τον περισσότερο χρόνο θα είμαστε μαζί πάνω στη σκηνή».
Μπαίνοντας στη σελίδα σας στο Facebook διάβασα και αρνητικά σχόλια για αυτή τη συνάντηση, καθώς και απογοήτευση. Ποια είναι η τοποθέτησή σας; Και τι είδους κοινό επιθυμείτε να βρεθεί στις εμφανίσεις σας.
«Δεν τα έχω διαβάσει, αλλά κοιτάξτε, τα τελευταία χρόνια υπήρξε ένα αίσθημα ότι ο Νταλάρας φταίει ακόμα και για την τρύπα του όζοντος. Νομίζω ότι έχει μια δόση υπερβολής αυτό. Ο Γιώργος είναι ένας άνθρωπος που είναι ακούραστος εργάτης του τραγουδιού. Δεν έχουμε συνεργαστεί από πιο παλιά, τα τελευταία δυο-τρία χρόνια παίζουμε πιο πολύ μαζί και αισθάνομαι καλά να παίζουμε παρέα. Έχω μεγαλώσει με τη φωνή του, όπως και οι περισσότεροι από εμάς. Νομίζω ότι δεν του αξίζει ο ντόρος και η αθλιότητα που συνέβη γύρω από το όνομά του πριν από τρία χρόνια με εκείνα τα ασύλληπτα γεγονότα που είχαν συμβεί στις συναυλίες του. Απλώς, για αυτούς που εκφράζουν απογοήτευση, λέω ότι θα τους διαψεύσουμε επί σκηνής.
»Δεν κατηγοριοποιώ το κοινό. Εγώ τα τελευταία χρόνια παίζω σε έναν κόσμο που με αγαπάει και με σέβεται και τον αγαπώ και τον σέβομαι. Θα ήταν ωραίο να τους δω να έρχονται και να τραγουδάμε παρέα. Δεν νιώθω, δηλαδή, κάποια ιδιαίτερη ανάγκη να απολογηθώ για τη συνεργασία μου με τον Νταλάρα».
Στο διπλό live άλμπουμ σας, Ό,τι αγαπάς δεν τελειώνει, που κυκλοφόρησε στα τέλη του ’15, ακούσαμε ένα νέο τραγούδι Τα τραγούδια μια σταλιά σε μουσική δική σας και στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου. Είναι προάγγελος ενός νέου άλμπουμ ίσως, το συγκεκριμένο τραγούδι;
«Με τον Οδυσσέα γράφουμε συνέχεια τραγούδια. Είμαστε φίλοι 20 χρόνια και αυτό το τραγούδι του το ζήτησα ως τραγούδι έναρξης στις συναυλίες μου για τα 20 χρόνια μου στη δισκογραφία. Διαρκώς υπάρχει το αίτημα μέσα μας να κάνουμε μια ολοκληρωμένη δουλειά. Η τελευταία μας δουλειά μαζί ήταν το Ξένοι σε έναν τόπο που αλλάζει το 2012. Σαφώς πάντοτε επίκειται μια ολοκληρωμένη συνεργασία, και μέχρι τότε γράφουμε σκόρπια τραγούδια».
Επανέρχομαι στο Facebook και σο trend της εποχής που ο καθένας μας έχει αποκτήσει βήμα και εκφράζει την άποψή του για το καθετί. Σας ενοχλεί αυτή η γενίκευση και η οικειότητα της σύγχρονης, ψηφιακής επικοινωνίας;
«Εγώ την αποφεύγω. Δεν έχω Facebook που να διαχειρίζομαι ο ίδιος. Καταλαβαίνω μόνο το κομμάτι που είναι εργαλείο της εργασίας μου, το οποίο όμως το χειρίζεται ο υπεύθυνος των συναυλιών μου. Δεν αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνώ έτσι με τους ανθρώπους. Έχω καλύτερους τρόπους να χάνω το χρόνο μου. Θεωρώ ότι τα κοινωνικά δίκτυα δεν είναι κακά από μόνα τους, είναι ζήτημα χρήσης, όπως και το internet γενικότερα ή η μουσική τεχνολογία. Είναι εργαλεία. Εγώ δεν ξέρω να τα μεταχειρίζομαι. Και το μαχαίρι εργαλείο είναι και είναι μια χαρά για να κόβεις ψωμί, αλλά το εργαλείο αυτό μπορεί να είναι και δολοφονικό. Εξαρτάται σε ποια χέρια θα πέσει».
Είστε άνθρωπος που μπορεί εύκολα να προσαρμοστεί στις αλλαγές της εκάστοτε εποχής και στις τάσεις της, τόσο γενικότερα στη ζωή σας όσο και ειδικότερα στην Τέχνη σας, τη μουσική;
«Κατά πως φαίνεται, όχι. Εμπίπτω στην κατηγορία «σε ένα γέρικο σκυλί δεν μπορείς να του μάθεις καινούρια κόλπα». Είμαι λίγο παλιομοδίτης σε αυτά, το παραδέχομαι. Αυτό έχει τα καλά του έχει και τα στραβά του. Θα ζήσω και με τα δυο. Για τη μουσική όμως ισχύει λιγότερο. Δηλαδή στην επικοινωνία μου με τους ανθρώπους είμαι πιο παλιομοδίτης, ενώ με τη μουσική μού αρέσει να πειραματίζομαι και να ξαφνιάζω πρώτα από όλα τον εαυτό μου. Μακάρι, θετικά και τους ανθρώπους που αγαπούν τη μουσική μου».
Κάθε εποχή έχει τα καλά και τα άσχημά της. Τα άσχημα της σημερινής εποχής τα γνωρίζουμε, τα καλά της ποια είναι, υπάρχουν;
«Φυσικά. Εμείς την εποχή μας θα τη ζήσουμε, αυτό καλούμαστε να κάνουμε. Δεν μπορούμε να νοσταλγούμε εποχές που δεν έχουμε ζήσει ούτε να υπεραισιοδοξούμε ή να είμαστε πάρα πολύ πεσιμιστές για αυτά που έρχονται. Ζούμε την εποχή μας με τα καλά της και τα στραβά της. Κάποια από τα καλά της είναι για παράδειγμα η αλληλεγγύη που βλέπω ανάμεσα στον κόσμο. Με βάση το στραπάτσο που έχει πάθει τα τελευταία χρόνια. Βλέπω αλληλοβοήθεια, μια προσπάθεια να επανεφεύρουμε τη συλλογικότητα την οποία είχαμε χάσει, γιατί όπως έχω πει επανειλημμένα, πριν καταργηθούν οι συλλογικές συμβάσεις είχε καταργηθεί η συλλογικότητα. Βλέπω δειλά-δειλά προσπάθειες να ξαναβρεθούμε με τους ανθρώπους. Αυτό το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον».
«Αν αρχίσει και δεν σε φοβίζει η εικόνα του τέρατος έχεις αρχίσει και του μοιάζεις». Μια φράση του Μάνου Χατζιδάκι που είχατε αναφέρει σε παλαιότερη συνέντευξή μας στο in.gr. Βλέπετε σήμερα να συμβαίνει αυτό; Θεωρείτε ότι έχουμε αρχίσει να συνηθίζουμε ή να μην μας φοβίζουν εικόνες όπως τα πνιγμένα προσφυγόπουλα στο Αιγαίο;
«Νομίζω ότι αυτό είναι μια εικόνα που δεν τη συνηθίζουμε. Τουλάχιστον εμείς οι Έλληνες εδώ. Aυτό είναι το αίσθημα που έχω από αυτό που βλέπω γύρω μου. Θεωρώ ότι ως λαός έχουμε υπερβάλλει εαυτόν και προσπαθούμε να είμαστε όσο πιο ψύχραιμοι και αλληλέγγυοι, απέναντι στο κύμα των απελπισμένων αυτών ανθρώπων. Δεν νομίζω ότι το συνηθίσαμε. Δεν έχουμε γίνει τόσο «παχύδερμα» πια».
«Ως πολίτης, η ιδεολογία μου είναι αριστερή», έχετε πει σε συνέντευξή σας. Πόσο Αριστερή είναι η σημερινή κυβέρνηση, που πρόσφατα γιόρτασε και τον πρώτο της χρόνο στην εξουσία και κατά πόσο σας εκφράζει;
«Δεν είναι Αριστερή και δεν με εκφράζει. Και επίσης δεν με πείθει και καθόλου αυτό το μότο ότι «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς». Γιατί κάνουν κι αυτοί το ίδιο με τους άλλους; Γιατί θέλανε να πάρουν την εξουσία; Όταν την πήραν μας είπαν ότι τελικά δεν γίνετε διαφορετικά. Το ίδιο έλεγαν και οι προηγούμενοι. Μέσα σε ένα χρόνο έγιναν σαν τους προηγούμενους; Εννοώ τη διάψευση των προσδοκιών του κόσμου -που πιθανόν να ήταν ως ένα βαθμό υπερβολικές- και υπήρχε ένα αίσθημα ότι από τα 10 που έταζαν τα 2 να έκαναν πάλι καλά θα ήταν. Το θέμα είναι ότι από τα 10 που έταζαν, έκαναν τα -8. Αυτό νομίζω δεν συγχωρείται εύκολα. Από την άλλη μεριά, εγώ δεν είμαι εδώ για να κάνω δίκη των προθέσεων, δεν αμφισβητώ τις προθέσεις ούτε του Τσίπρα ούτε κάποιων ανθρώπων γύρω του, αλλά… ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις».
Αρκετοί καλλιτέχνες τοποθετούνται κατά καιρούς για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, με κίνδυνο πολλές φορές να εκτεθούν ή να παρεξηγηθούν. Όπως έχει συμβεί και με τον φίλο και συνάδελφό σας Χρήστο Θηβαίο. Θεωρείτε ότι ο καλλιτέχνης οφείλει να τοποθετείται ανοικτά και αυθόρμητα ή καλύτερα να «μιλά» μέσα από την Τέχνη του;
«Ο καλλιτέχνης καταρχήν «μιλάει» μέσα από την Τέχνη του. Η στάση ζωής του είναι το έργο του. Από την άλλη, προφανώς μπορεί να εκφράζει την άποψή του ως πολίτης, με το δεδομένο ότι επειδή είμαστε λιγάκι πιο αναγνωρίσιμοι μας δίδεται και πιο εύκολα ο λόγος. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι οφείλει ή μπορεί, να έχει άποψη περί παντός επιστητού. Να λες τη γνώμη σου, αλλά όταν κάπου δεν ξέρεις ή δεν θες να την πεις, καλύτερα να μην το κάνεις. Δεν χρειάζεται να εκφέρεις άποψη για όλα. Ο καθρέφτης μας είναι αυτό που κάνουμε, η Τέχνη του καθενός».
Τι έρχεται στη συνέχεια για τον Μίλτο Πασχαλίδη, έχετε αναφέρει και για κάποια καλοκαιρινά σχέδια.
«Μετά τις παραστάσεις μου με τον Γιώργο θα συνεχίσω μια σειρά παραστάσεων στην επαρχία μόνος μου και τον Απρίλιο θα επιστρέψω στο Σταυρό του Νότου για τέσσερις εμφανίσεις, κλείνοντας μια πολύ ωραία και τρυφερή σεζόν για εμένα. Μετά το Πάσχα θα ξεκινήσουμε πρόβες με τον Θάνο Μικρούτσικο όπου θα κάνουμε παρέα την καλοκαιρινή μας περιοδεία».
entertainment.in.gr
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις