Φεστιβάλ Πειραματικής Μουσικής: «Ανοίγει νέους ορίζοντες»

Μαρία Πετροπούλου

Αυτοσχεδιασμός και αλληλεπίδραση. Διεύρυνση οριζόντων και διερεύνηση των ορίων ανάμεσα στην τέχνη και στην επιστήμη. Ένα δρώμενο εγχώριο, με παρουσίες από κάθε γωνιά του κόσμου. Ο λόγος για το το Electric Nights, ένα καινοτόμο Φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής, που διοργανώνεται για τέταρτη συνεχή χρονιά και λαμβάνει χώρα στις 1 και 2 Απριλίου 2016.

Το in.gr μίλησε με τους εισηγητές του, Αλέξανδρο Δρυμωνίτη, Μαρίνο Κουτσομιχάλη και Ανδρέα Μονόπωλη, οι οποίοι εξηγούν τη φιλοσοφία του Electric Nights. Συμμετέχουν καλλιτέχνες από Ελλάδα και εξωτερικό, με σκοπό τη γεφύρωση των διαφορετικών τρόπων έκφρασης.

Κύριος στόχος του Φεστιβάλ, σύμφωνα με τον κ. Δρυμωνίτη, είναι να δημιουργεί μια πλατφόρμα στην οποία μπορούν τόσο οι καλλιτέχνες να επικοινωνήσουν με το κοινό, όσο και το κοινό να αποκτά καινούργιες εμπειρίες και να ανοίγει νέους ορίζοντες.

Το Electric Nights πραγματοποιείται για τέταρτη χρονιά. Χαράζει, άραγε, τον δρόμο για τον οποίο ξεκίνησε; «Με το πέρασμα του χρόνου, όπως αλλάζουν οι τάσεις στη μουσική, έτσι αλλάζουν και οι άνθρωποι (και τα πάντα για την ακρίβεια). Αυτό σημαίνει ότι μπορεί ο δρόμος τον οποίο ξεκίνησε να χαράζει το φεστιβάλ να αλλάζει κατεύθυνση κατά καιρούς. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι παραμένει ένα φεστιβάλ το οποίο δίνει χώρο και χρόνο σε νέους καλλιτέχνες να εκφραστούν και να παρουσιάσουν το έργο τους στο αθηναϊκό κοινό».

Ο κ. Δρυμωνίτης χρησιμοποιεί μια φράση που ανήκει στον Ζακ Αταλί και στο έργο του Oι θόρυβοι. «Οι θόρυβοι μιας κοινωνίας έρχονται πολύ πριν τις υλικές συγκρούσεις της». Τι εννοεί, όμως, με αυτό ο Γάλλος οικονομολόγος και συγγραφέας; «Ο Αταλί παρατηρεί ότι ιστορικά, κάθε μεγάλης κοινωνικής κρίσης προηγήθηκαν ουσιαστικές αλλαγές στον κώδικα της μουσικής καθεαυτό, στον τρόπο ακρόασής της και στην οικονομία της. Και πως ο θόρυβος στη μουσική θεωρήθηκε παρέκκλιση από τη δεδομένη μουσική φόρμα, ενώ η μουσική ως θόρυβος, έμεινε εκτός πλαισίου. Η μουσική ενσωματώνει τον θόρυβο, (το περιθωριακό και κατακριτέο), ανοίγοντας τους συμβολικούς δρόμους για την ανανέωση».

Το Electric Nights εξερευνά τα όρια ανάμεσα στην τέχνη και στην επιστήμη. Δυο έννοιες φαινομενικά αντίθετες, που βρίσκουν, ωστόσο, τη γραμμή ισορροπίας. «Ο τρόπος βέβαια με τον οποίο χρησιμοποιείται ο συνδυασμός τέχνης και επιστήμης έχει να κάνει κυρίως με τη χρήση τεχνολογίας στη μουσική» εξηγεί ο Αλέξανδρος Δρυμωνίτης, ενώ υπογραμμίζει ότι «το δρώμενο, όντας ένα φεστιβάλ αποκλειστικά ηλεκτρονικής μουσικής, δε μπορεί να μην εστιάζει στον τρόπο χρήσης της τεχνολογίας στη μουσική. Προσπαθεί να παρουσιάσει τις πιο σύγχρονες τάσεις στην ηλεκτρονική μουσική και δίνει μεγάλο βάρος στην τεχνολογία που χρησιμοποιούν οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες. Πρέπει η τεχνολογία να είναι ένα εργαλείο το οποίο βοηθά τον καλλιτέχνη να εκφραστεί».

Βασικό χαρακτηριστικό του Φεστιβάλ, οι διαφορετικές καταβολές των καλλιτεχνών που συμμετέχουν σε αυτό. Δεν αποτελεί κάτι «επιτηδευμένο», αλλά κάτι που πηγάζει από τη φύση της ομάδας και από τον ιδιαίτερο χαρακτήρα των μεμονωμένων μελών αυτής, υποστηρίζει ο Μαρίνος Κουτσομιχάλης. Ο ίδιος, μάλιστα, έχει ζήσει και εργαστεί σε διάφορες χώρες του κόσμου, έχει δεχθεί επιρροές από το κάθε μέρος και αναφέρει, ενδεικτικά, κάποιες από αυτές. «Στην Αθήνα έμαθα να επιβιώνω σε πολύ αντίξοες συνθήκες χωρίς ιδιαίτερη βοήθεια από τους γύρω μου, έμαθα να εργάζομαι σε συνθήκες πανικού, γκρίνιας, έντασης και φθόνου, αλλά έμαθα και να διασκεδάζω, να κάνω δυνατές φιλίες και πολύχρονες επαγγελματικές σχέσεις. Στην Κρήτη είδα ότι είναι εφικτό να υπάρξει ζωή και χωρίς γκρίνια, τομάτες με γεύση αληθινής τομάτας και εσωτερισμός στην καθημερινότητά μας».

«Στην Αγγλία έμαθα τι πραγματικά σημαίνει “privacy” κι έμαθα να οριοθετώ με ξεκάθαρες και απόλυτες γραμμές τις προσωπικές και τις επαγγελματικές μου σχέσεις. Στην Ιταλία έμαθα να τρώω και να μαγειρεύω καλά. Στη Σουηδία έμαθα ότι καμιά φορά για να πάρεις κάτι αρκεί να το ζητήσεις και, το σημαντικότερο, είδα ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό ή κατακριτέο στο να ζητάς αυτό που θες ή που νομίζεις ότι σου αξίζει και να το παίρνεις εύκολα και χωρίς κόπο».

«Μετά από ταξίδια στην Κων/πολη, την Ανατολική και την Δυτική Θράκη κατάλαβα ότι η ιστορία βιώνεται μόνο υποκειμενικά. Στο Σάο Πάολο συνειδητοποίησα ότι τελικά η Ευρώπη είναι μια μάλλον κουρασμένη, κυνική και κάθε άλλο παρά πολύ-πολιτισμική ήπειρος, άκουσα ισχυρούς ανθρώπους να μιλάνε με γλώσσα απλή και με πρωτόγνωρο πάθος για την τέχνη και τον άνθρωπο και συνειδητοποίησα ότι η απόλυτη έλλειψη ασφάλειας είναι τελικά απίστευτα απελευθερωτική».

Το Φεστιβάλ ασχολείται με τον «θόρυβο», τη noise art. Ο Ανδρέας Μονόπωλης εξηγεί με ποιον τρόπο ο «θόρυβος» γίνεται τέχνη. «Στο noise art μπορούν και εμπεριέχονται πολυποίκιλα ιδιώματα.. θα μπορούσαμε να πούμε ότι βασίζεται σε ένα συνονθύλευμα όπου πάλλεται μεταξύ των πλαισίων του θορύβου και της μουσικής. Έχει των αυτοσχεδιασμό και τον πειραματισμό σε πρώτο ρόλο, ενώ μπορεί επίσης να αποτελείται από συμβατικές πρακτικές. Εδώ θα ήθελα να σας παραπέμψω σε να πολύ ωραίο βέβηλο που αναπτύσσει σε μη ακαδημαϊκό επίπεδο πολλά στοιχεία του μοντέρνου μουσικού γίγνεσθαι: Ντέιβιντ Τουπ – Ωκεανός του ήχου».

Πληροφορίες

ΒΟΟΖΕ
Κολοκοτρώνη 57, Αθήνα
Τηλ: 211 40 53 733
http://www.boozecooperativa.com/

Ημερομηνίες & Ώρες:
Παρασκευή 1 & Σάββατο 2 Απριλίου
Ώρα έναρξης: 21:00
*Το τελευταίο live act κάθε βράδυ θα ξεκινά στις 02.00, και θα διαρκεί περίπου μία ώρα.

Τιμή εισιτηρίου:
Ημερήσιο εισιτήριο: 5€
Ενιαίο εισιτήριο: 8€ (για τις δύο μέρες)
*Οι τιμές των εισιτηρίων αφορούν μόνο τα live acts και όχι τα εργαστήρια.

Πληροφορίες – Κρατήσεις για τα εργαστήρια:
alex@medeaelectronique.com

Electric Nights 2016 – Promo Video:
https://youtu.be/vP8ewDBEprE

Medea Electronique
www.medeaelectronique.com

Για τα εργαστήρια:
«Εργαστήριο Σύνθεσης Ήχου και Αλγοριθμικής Μουσικής με SuperCollider»
Με το Μαρίνο Κουτσομιχάλη, 2 Απριλίου, 11:00

«Εργαστήριο δημιουργίας αυτοσχέδιων (DIY) μουσικών ηλεκτρονικών κατασκευών»
Με τον Ανδρέα Μονόπωλη-MOCM, 2 Απριλίου, 11:00

entertainment.in.gr