Στέλιος Μάινας: «Αν κόψουμε τα όνειρα των νέων η κοινωνία θα εκραγεί»
- Ο Κηφισός δεν θα άντεχε το νερό του Ντάνιελ ή της Βαλένθια - Καθηγητής του ΕΜΠ εξηγεί τον λόγο
- Ανδρουλάκης: Να επενδύσουμε στη βιωσιμότητα, την αειφορία και στις συνέργειες μεταξύ του τουρισμού
- Ο Σπηλιωτόπουλος εξηγεί γιατί δεν υπέγραψε τη διακήρυξη του κόμματος Κασσελάκη
- Στοιχεία σοκ για την ενδοοικογενειακή βία: Πάνω από 15.000 γυναίκες έχουν πέσει θύματα σε δέκα μήνες
Συνέντευξη στην Ελισάβετ Σταμοπούλου
Η γνήσια φωνή του κερδίζει επί δεκαετίες το κοινό. Άλλη μια επιτυχία, ο «Θείος Βάνιας» που ανεβαίνει μέχρι τις 10 Ιανουαρίου στο Νέο Θέατρο Βασιλάκου, προστίθεται στο πλούσιο ρεπερτόριο του Στέλιου Μάινα ο οποίος καταπιάνεται ξανά με ένα εγχείρημα που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο.
«Οι ήρωες του Τσέχωφ ψάχνουν να βρουν τον εαυτό τους διαρκώς αντιλαμβανόμενοι ότι βυθίζονται μέσα στο τέλμα μιας καθημερινότητας αδυσώπητης που τους ξεπερνά», αναφέρει στο in.gr μιλώντας για το έργο και στρέφοντας το βλέμμα σε ακανθώδη ζητήματα της σημερινής εποχής.
Αντιλαμβάνεται ότι το τέντωμα των ορίων είναι μια απτή καθημερινότητα, ωστόσο εντοπίζει και κάτι «θετικό» που ίσως έχει έρθει από την κρίση. Αυτό είναι το κλείσιμο των τηλεοράσεων και η μεγαλύτερη προσέλευση στο θέατρο, πράγμα που δείχνει ότι «ο κόσμος θέλει να επικοινωνήσει».
Αναφερόμενος στο επάγγελμα του ηθοποιού, ο Στέλιος Μάνιας αναγνωρίζει πως είναι αποκομμένο από αδιέξοδες καταστάσεις ρουτίνας, καθώς έχει την ευτυχία να κάνει «μια δουλειά η οποία αντισταθμίζει σε ένα μεγάλο ποσοστό αυτό που βιώνει η ελληνική κοινωνία». Ο ηθοποιός, όμως, ,όπως σημειώνει, συμβιβάζεται με την ιδέα ότι «η τρέλα είναι δίπλα».
Μιλώντας για απεχθείς καταστάσεις, δεν παραλείπει να κοιτάξει το πρόβλημα της ανεργίας των νέων. «Όταν σπρώχνεις το νέο στην ανεργία, χάνεται το μέτρο της κοινωνίας. Οι κοινωνίες που τους λείπει το μέτρο οδεύουν σε πολύ άσχημα φαινόμενα», επισημαίνει.
Ο «Θείος Βάνιας» επιστρέφει μετά τη sold out επιτυχία του την περσινή σεζόν. Σε τι θα λέγατε ότι οφείλεται η επιτυχία της παράστασης;
Η επιτυχία δεν είναι συμβολαιακή. Δεν υπογράφουμε κανένα συμβόλαιο ότι θα κάνουμε επιτυχία. Είναι ένα συγκυριακό φαινόμενο το οποίο έχει να κάνει με τον τόπο, το χρόνο, τη στιγμή στην οποία γίνεται κάτι και που έχει ανάγκη ο κόσμος. Ο Τσέχωφ είναι ένας συγγραφέας κατεξοχήν εξανθρωπιστής. Και σε μια δύσκολη εποχή όπως η δικιά του, που η έννοια άνθρωπος παραμερίζεται από την έννοια χρήμα και από την πίεση που αισθανόμαστε όλοι μας, ο λόγος του Τσέχωφ είναι παρηγορητικός και ιαματικός. Ο Θείος Βάνιας συγκεκριμένα είναι γραμμένος σε μια παρόμοια εποχή, σε μια παρόμοια κρίση, σε μια Ρωσία που έφθινε και διαλυόταν στα τέλη του 19ου αιώνα.
Όπως και οι τσεχωφικοί χαρακτήρες, έτσι και εσείς αισθάνεστε ότι φτάνετε συχνά στα όριά σας;
Αυτό σημαίνει κρίση, να τεντώνονται τα πράγματα στα άκρα. Η οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα της κοινωνική κρίσης. Η οικονομία εξάλλου είναι ένα φαινόμενο συναλλαγής μιας κοινωνικότητας. Εδώ έχουμε ένα προϋπάρχον πρόβλημα που σκάει. Η οικονομία είναι αποτέλεσμα, δεν είναι αιτιατό. Η κρίση είναι αξιακή καταρχάς, ο κλυδωνισμός στην αναζήτηση αξιών δημιουργεί τα παρελκόμενα που δημιουργούν την οικονομική κρίση. Αυτό είναι και θέμα του Τσέχωφ, γιατί οι ήρωές του ψάχνουν να βρουν τον εαυτό τους διαρκώς αντιλαμβανόμενοι ότι βυθίζονται μέσα στο τέλμα μιας καθημερινότητας αδυσώπητης που τους ξεπερνά.
Αισθάνεστε ότι βυθίζεστε στο τέλμα της καθημερινότητας;
Η δουλειά του ηθοποιού είναι ψυχαναλυτική , δεν είναι ψυχαναγκαστική και γι’αυτό κι εμείς είμαστε καβάλα στο κύμα που λένε. Τραβάμε την κρίση μας σαν άνθρωποι , έχουμε την ευτυχία όμως να κάνουμε μια δουλειά η οποία αντισταθμίζει σε ένα μεγάλο ποσοστό αυτό που βιώνει η ελληνική κοινωνία.
Δεν έχουν υπάρξει όμως στιγμές που να νιώσατε ότι η τρέλα βρίσκεται κοντά ;
Φυσικά. Ο ηθοποιός συμβιβάζεται με την ιδέα ότι η τρέλα είναι δίπλα. Η δικιά μας η δουλειά είναι μια δουλειά που απαιτεί υγεία, πνευματική και σωματική, αλλά φλερτάρει με την τρέλα «σε καθημερινή βάση».
Παρατηρώντας το θέατρο και την κοινωνία, τα δύο αυτά πεδία, τι σας απογοητεύει περισσότερο;
Η ανεργία των νέων. Το να κρατάς τους νέους σε απραξία και αεργία. Αν τους κόψεις τα όνειρα τότε δημιουργείς κοινωνίες που θα εκραγούν. Θα δημιουργηθεί έτσι μια εξεγερμένη κοινωνία που θα οδηγηθεί πιο εύκολα στις ακρότητες , ό,τι ακρότητες κι εάν είναι αυτές. Όταν σπρώχνεις το νέο στην ανεργία, χάνεται το μέτρο της κοινωνίας. Οι κοινωνίες που τους λείπει το μέτρο οδεύουν σε πολύ άσχημα φαινόμενα.
Το μέτρο τείνει να χαθεί στην Ελλάδα;
Πιστεύω πως όχι. Έχουμε ένα μεγάλο προσόν σε σχέση με άλλες κοινωνίες. Είμαστε κοινωνία του ήλιου και κοινωνία του νότου. Ο καιρός, όσο κι αν αυτό ακούγεται ίσως γραφικό, παίζει τεράστιο ρόλο όχι μόνο στην ψυχολογία μας, αλλά και στο μέλλον μας. Ευτυχώς που ζούμε στον πιο ωραίο τόπο. Αυτό μας ανεβάζει.
Παρακολουθώντας την ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών, τι σας δημιουργεί συναισθήματα απέχθειας;
Τα γεγονότα έχουν να κάνουν με την οπτική που τα βλέπεις. Υπάρχει μια πάχυνση του αισθητηρίου μας και μια σκλήρυνση από τα αλλεπάλληλα κακά γεγονότα που μαθαίνουμε. Είναι τόσα πολλά σε καθημερινή βάση που παθαίνουμε μια minimum ανοσία.
Περνώντας στα χωράφια του θεάτρου, βλέπουμε νέα πρόσωπα να κάνουν το ντεμπούτο τους κι αυτό είναι ενθαρρυντικό
Το θέατρο ευδοκιμεί,. πέρσι ανέβηκαν 1165 παραστάσεις. Ο κόσμος έκλεισε τις τηλεοράσεις, αυτό είναι ένα θετικό σημάδι γιατί δείχνει ότι θέλει να επικοινωνήσει. Ένα «καλό» που έκανε η κρίση είναι ότι μάθαμε πως δεν είμαστε μόνοι μας και ότι δεν πρέπει να είμαστε μόνοι μας.
Μια που αναφέρατε την τηλεόραση, πιστεύετε πως μπορεί να υπάρξουν ποιοτικές δουλειές όπως το «Νησί», τη σειρά στην οποία είχατε πρωταγωνιστήσει;
Το Νησί σε πείσμα των καιρών έδειξε ότι μπορούμε κι εμείς. Μια τόσο καταπληκτική παραγωγή όμως μπήκε μέσα , χάθηκαν πολλά λεφτά, γιατί δεν μπορεί αντέξει η μικρή μας αγορά τόσο μεγάλες παραγωγές. Η τηλεόραση έχει υποχρέωση να κάνει μικρές και φρέσκες δουλειές, που να έχουν ταυτότητα, να δημιουργούν προτάσεις, να είναι περιορισμένου προϋπολογισμού και να μην επαναλαμβάνουν τα δεδομένα. Δεν πρέπει να υποτιμάμε τον κόσμο, αλλά να ανεβαίνει το δικό μας επίπεδο για να ανεβαίνει και του κόσμου. Αυτός είναι ο προορισμός
Ποια η γνώμη σας για την πορεία του ελληνικού κινηματογράφου;
Δεν πρέπει να καταργηθεί ο φόρος υπέρ τρίτων , ήταν ο μοναδικός τρόπος χρηματοδότησης του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Ο κινηματογράφος είναι ένα μέσο πολύ ακριβό και με αέρα δεν δημιουργούνται ταινίες. Πρόκειται για βιομηχανία, για έναν άλλο κόσμο.
entertainment.in.gr
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις