Η πρώτη του επαφή με το μυθιστόρημα ήταν στην εφηβεία, γύρω στα 15, αρκετά κοντά στην ηλικία των ηρώων της «Αστροφεγγιάς» και έγινε ευαγγέλιό του. «Ταυτίστηκα πάρα πολύ με τον βασικό ήρωα, τον Αγγελο Γιανούζη, ο οποίος χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερες ευαισθησίες» αναφέρει ο σκηνοθέτης της παράστασης Πέτρος Ζούλιας.
Στην τηλεόραση προβλήθηκε τη δεκαετία του ’80 και ήταν από τα πρώτα έγχρωμα σίριαλ με πολύ μεγάλη απήχηση στο κοινό. Οι παράλληλες ιστορίες μιας παρέας νέων παιδιών, οι έρωτες, τα όνειρα, οι συγκρούσεις τους, με φόντο μια ομιχλώδη και δραματική εποχή για την ελληνική ιστορία, αποτελούν τον δραματουργικό καμβά του συγγραφέα. Άνθρωποι και θέματα, που ενώ έρχονται από ένα μακρινό παρελθόν, συναντιούνται στο σύγχρονο παρόν.
Το μυθιστόρημα ξαναήρθε στα χέρια του πριν τρία χρόνια και τον πέτυχε σε έναν προβληματισμό, μια αγωνία στο να βρει ένα ελληνικό έργο το οποίο να έχει να κάνει με τα θέματα των νέων ανθρώπων σε μια εποχή βαθιάς, μεγάλης κρίσης σαν και αυτή που περνάει η ελληνική κοινωνία στις ημέρες μας.
«Τότε είδα ότι αυτό το παλιό μυθιστόρημα, το οποίο άντεξε σε μια τηλεοπτική μεταγραφή, μου έδινε τον κόσμο, τη δύναμη να μπορώ να ακουμπήσω τη θεατρική αναζήτησή μου πάνω στα θέματα νέων ανθρώπων το 2016. Και αυτό δεν είναι περίεργο γιατί το κείμενο του Ι.Ν. Παναγιωτόπουλου άντεξε στο χρόνο. Οι άνθρωποι είναι μπροστά, και πίσω είναι η ηθογραφία, πίσω είναι η ταπετσαρία του μεσοπολέμου» επεσήμανε.
«Τελικά, οι νέοι άνθρωποι κάτω από το βάρος της κρίσης παρουσιάζουν κοινά χαρακτηριστικά, κοινές αγωνίες, κοινά όνειρα και φυσικά το δράμα τους μπροστά σε μια πατρίδα που δεν μπορεί να στηρίξει τα όνειρά τους και τους κάνει να φεύγουν στο εξωτερικό ή να νιώθουν τελειωμένοι πριν αρχίσουν τη διαδρομή της ζωής τους. Αυτό ήταν η βάση και εγώ εκεί επάνω κατάφερα να δημιουργήσω την πρώτη θεατρική μεταγραφή της «Αστροφεγγιάς» στο θέατρο».
Επίσης δεν παρέλειψε να συγκρίνει το παρελθόν με την παρούσα κατάσταση που διανύει η χώρα. «Μου έκανε εντύπωση που πρόσφατα άκουσα έναν υπουργό που χαρακτήρισε τις ημέρες μας ημέρες μεσοπολέμου. Δεν είναι τυχαία η δήλωση, και δεν είναι τυχαίο ότι αναγνωρίζουμε μέσα από το χθες το σήμερα. Την προδοσία των μεγάλων λόγων των πολιτικών που βιώνουμε σε ένα βαθμό και σήμερα, βρίσκει κανείς και στην «Αστροφεγγιά»».
Ο Αντίνοος Αλμπάνης, που ενσαρκώνει τον Άγγελο Γιαννούζη, τόνισε: «Είναι πολύ λυπηρό να συνειδητοποιείς ότι αυτή η ιστορία έχει τόσα πολλά κοινά με το σήμερα. Υπάρχει ένας βασικός, κοινός παρονομαστής, η αδυναμία και οι μεν και οι δε να βρουν μια χαραμάδα αισιοδοξίας, ελπίδας στη ζωή τους. Είναι εξαιρετικά δύσκολο, να μπορέσουν να φτιάξουν ένα μέλλον, να πορευτούν. Αυτό είναι απαισιόδοξο και σκληρό για ένα νέο που είναι στην πιο δημιουργική και παραγωγική φάση της ζωής του. Ίσως για τα σημερινά παιδιά να είναι ακόμα πιο δύσκολο γιατί μπορεί να μην έχουν να αντιμετωπίσουν τον πόλεμο, αλλά κατάφεραν να ζήσουν έστω και λίγο την ευημερία, τον πλουραλισμό, να γευτούν αυτό που λέμε ανάπτυξη. Ξαφνικά κάποιος βρέθηκε, τους γκρέμισε και τους είπε: «δεν υπάρχει κάτι για να παλέψετε και οι ζωές σας θα είναι βαθύ μαύρο αέναο σκοτάδι». Αυτό που με πληγώνει βαθιά είναι ότι παρατηρώ αυτή τη σύγκλιση και στις δύο γενιές».
Η Γιούλικα Σκαφιδά υποδύεται την Έρση. Είναι αυτή που θα μυήσει τον Άγγελο στην ποίηση, τη λογοτεχνία, το θέατρο, σε μια «άντεργκραουντ κατάσταση» όπως είπε. Η σχέση τους θα τον αλλάξει και θα τον οδηγήσει σε ένα διαφορετικό μονοπάτι. «Ταψυχολογικά και ηθικά προβλήματα που ανακύπτουν σε μια περίοδο κρίσης και ηθικής κατάπτωσης, είναι πάντοτε τα ίδια είτε βρισκόμαστε στην Αθήνα του μεσοπολέμου είτε στην Αθήνα του 2016» σχολιάζει. «Και οι δύο είναι γενιές που εξαπατήθηκαν και είδαν τα όνειρά τους να διαψεύδονται πάρα πολύ γρήγορα.
»Η γενιά της Αστροφεγγιάς που ενηλικιώθηκε στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου περίμενε ότι η ζωή είναι μπροστά της, ότι τα όνειρά της θα πραγματοποιηθούν και ξαφνικά έρχεται η Μικρασιατική καταστροφή.
Θα παρομοίαζα αυτήν τη γενιά με τη δική μου. Όπως και εκείνη έτσι και εμείς ενηλικιωθήκαμε μέσα σε μια φούσκα και ξαφνικά στα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής μας πορείας την είδαμε να σκάει και να χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας».
Info Η θεατρική μεταφορά της «Αστροφεγγιάς» του Ι.Μ Παναγιωτόπουλου παρουσιάζεται στο θέατρο Χώρα σε κείμενο και σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια, σκηνικά Άσης Δημητρολοπούλου, κοστούμια Βασιλικής Σύρμα, μουσική Μιχάλη Τρανουδάκη και φωτισμούς Κατερίνας Μαραγκουδάκη. Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Αλμπάνης Αντίνοος, Παπαζήσης Ιωάννης, Πατέλης Μάκης, Ροζάκη Μαριλένα, Ρουμελιώτη Ευδοκία, Σβήγγος Σταύρος, Σκαφιδά Γιούλικα, Τζωρτζάκης Χάρης, Χαρίσης Βασίλης Στο ρόλο της μητέρας η Ρένια Λουιζίδου. Συμμετέχει και ο Δάνης Κατρανίδης.
To in.gr είναι χορηγός επικοινωνίας της παράστασης.
Νέα ερωτήματα γεννά για την ήδη περίπλοκη υπόθεση στην Αμαλιάδα με τους θανάτους βρεφών η αποκάλυψη του Τούνελ ότι η Ειρήνη Μουρτζούκου που ήταν αυτόπτης μάρτυρας στο θάνατο του μικρού Παναγιώτη προσποιήθηκε τη μητέρα του παιδιού.
Συνομιλίες με την Ειρήνη, λίγο μετά το θάνατο του 15μηνών Παναγιωτάκη αποκαλύπτει το το Φως στο Τούνελ, φέρνοντας στην επιφάνεια νέα στοιχεία για το θρίλερ στην Αμαλιάδα.
Η τελευταία αξιολόγηση για φέτος αναμένεται από τη Scope Ratings στις 6 Δεκεμβρίου και η πιο κρίσιμη αξιολόγηση αναμένεται στις αρχές του έτους από τη Moody’s
Με γκολ των Νέβες (35’), Μπεράλντο (84’) και Βιτίνια (90+1’), η Παρί Σεν Ζερμέν επικράτησε της Τουλούζ με 3-0 και βρίσκεται στο +6 από τη δεύτερη Μονακό.
