Δύο μαύροι ηθοποιοί στο «Τάβλι» μιλούν για την Αφρική και την Ελλάδα

Ελισάβετ Σταμοπούλου

Το oνομάζουν πρόκληση. Όταν τους βλέπει ο θεατής αναρωτιέται εάν θα κερδίσουν το «στοίχημα», καθώς είναι η πρώτη φορά που δύο μαύροι ηθοποιοί πρωταγωνιστούν στο «Τάβλι» του Δημήτρη Κεχαϊδη το οποίο ανεβαίνει στην Ακαδημία Πλάτωνος.

Ο Στέφανος Μουαγκιέ και ο Σαμουήλ Ακίνολα μιλώντας στο in.gr για την εμπειρία τους από την παράσταση, αναφέρονται στη ζωή στην Αθήνα, στην πατρίδα των γονιών τους την Αφρική, στο ρατσισμό και στις μελλοντικές τους σκέψεις.

Στέφανος Μουαγκιέ: «Η αρχή έγινε και οι μαύροι παίζουν σε ουσιαστικούς ρόλους»

Ενθουσιασμός διαπέρασε τον Στέφανο Μουαγκιέ όταν του προτάθηκε να πρωταγωνιστήσει στο «Τάβλι». «Κατανόησα ότι καλούμαι να βουτήξω σε ένα κείμενο που εάν δεν έχεις βιώσει την ελληνική κουλτούρα δεν μπορείς να το παίξεις. Η χαρά μου ήταν μεγάλη. Το αντιμετώπισα με τη σοβαρότητα που του αρμόζει. Ήθελα να βγάλω τον καλύτερό μου εαυτό», αναφέρει για το ρόλο.

«Το ταξίδι ξεκίνησε από τηλεοπτικά σίριαλ και μετά η ουσιαστική εκγύμναση ήρθε με το θέατρο. Με το που τελείωνε η μια δουλειά πήγαινα στην άλλη. Το καλό είναι ότι έχει γίνει η αρχή και χρησιμοποιούν μαύρους σε ουσιαστικούς ρόλους. Παλαιότερα έπαιζαν σε ρόλους που απουσίαζε ο λόγος», σημειώνει.

Παίζει στο «Τάβλι», αλλά δεν γνωρίζει «Τάβλι». Έμαθε ορισμένες κινήσεις για τις ανάγκες της παράστασης, με το στοιχείο αυτό να συνιστά ένα ακόμη «στοίχημα».

Καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να μην πέσει στην «παγίδα».

«Δεν θεώρησα ότι επειδή είμαστε μαύροι δεν πρέπει να βουτήξουμε πολύ στο κείμενο», σημειώνει, και προσθέτει για τους ρόλους του έργου: «Κομπιναδόρους δεν βρίσκουμε μόνο στην ελληνική κοινωνία».

Στην παράσταση καταγράφεται η απόγνωση δύο ατόμων που έχουν «χτυπηθεί» από την κακοτυχία και επιδιώκουν να ορθοποδήσουν με κάθε τρόπο.

Στην πραγματική ζωή του Στέφανου, οι παιδικές και εφηβικές αναμνήσεις κοιτάζουν κατάματα την ευτυχία. Οι γονείς του κατάγονται από την Ουγκάντα, ο ίδιος επισκεπτόταν την Αφρική Χριστούγεννα και καλοκαίρι, πλέον όμως δεν μπορεί να το κάνει καθώς δεν του το επιτρέπουν οι ανειλημμένες υποχρεώσεις του.

Κάθε φορά που μνημονεύει την Αφρική, θυμάται μια χώρα που «κινείται σε δικούς της ρυθμούς» και όπου «εκτιμούν την ουσία». Εκεί «δεν ζουν όπως σε μια ευρωπαϊκή χώρα», σημειώνει.

Η επιστροφή στην Αφρική φάνταζε αδύνατη παλαιότερα, πλέον όμως αποτελεί μακρινό «σενάριο». «Στις καλές εποχές της Ελλάδας δεν το σκεφτόμουν καθόλου να γυρίσω, το έβλεπα ως διακοπές. Τώρα σε δύσκολες ημέρες σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω εκεί. Όχι όμως σε καλλιτεχνικό επίπεδο», επισημαίνει.

Με πατέρα γιατρό και μητέρα νοσηλεύτρια, αναφέρει ότι όσα του προσέφεραν οι γονείς του ήταν
«επίγειος παράδεισος, δεν είχαμε οικονομικά προβλήματα».

Περνώντας στο «μέτωπο» του ρατσισμού, στο Βύρωνα όπου μεγάλωσε δεν βίωσε απεχθείς καταστάσεις. Το 2013, όμως, μια επίθεση άλλαξε κάπως τα δεδομένα όταν δέχτηκε απειλές στο Γκάζι και η ομάδα που τον απείλησε τού είπε πως έχει στιγματιστεί μιλώντας υβριστικά για τους γονείς του. Το γεγονός αυτό δεν όρισε τη ζωή του.

«Την περίοδο εκείνη έβγαινα στο Γκάζι για να μη νιώθω φυλακισμένος στην πόλη μου», δηλώνει.

Σαμουήλ Ακίνολα: «Η Ελλάδα δεν είναι τόσο μπροστά, έχω δυσκολευτεί στο θέατρο»

Ο Σαμουήλ Ακίνολα σοκαρίστηκε, όπως αναφέρει, όταν διάβασε το «Τάβλι», το οποίο δεν γνώριζε. Σχολιάζοντας το ρόλο, σημειώνει: «Φαίνεται πώς μπορεί να σκέφτεται ένας άνθρωπος όταν έχει περάσει κακουχίες. Ήταν μεγάλη πρόκληση να παίξω στο »Τάβλι». Είδα ότι μπορούσα να αποδώσω κάτι τέτοιο, μιλάω τη γλώσσα».

Ο δρόμος του θεάτρου έμοιαζε περισσότερο ανηφορικός αφού κατά το παρελθόν είχε αναγκαστεί για βιοποριστικούς λόγους να μοιράζει φυλλάδια στους δρόμους. Πλέον όμως τα πράγματα κινούνται σε μια πιο θετική τροχιά, με τον Σαμουήλ να κοιτάζει με ελπίδα το μέλλον έχοντας στο ενεργητικό του δέκα, περίπου, θεατρικές δουλειές.

«Η Ελλάδα δεν είναι τόσο μπροστά. Έχω δυσκολευτεί στο θέατρο γιατί δεν υπάρχουν παραστάσεις για μαύρους ηθοποιούς», αναφέρει.

Ο Σαμουήλ από το Δημοτικό ανακάλυψε ότι τον έλκει το θέατρο. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, στο Βύρωνα, με την οικογένεια του να κατάγεται από την Αφρική, οι μισοί από την Κένυα και οι άλλοι μισοί από τη Νιγηρία. Τα παιδικά του χρόνια ήσυχα, υπήρχαν όμως και δυσκολίες.

Δεν έχει επισκεφτεί ποτέ την Αφρική, την έχει γνωρίσει όμως μέσα από αφηγήσεις των γονιών και των παππούδων του. «Κάποιοι σοκάρονται γιατί δεν πιστεύουν ότι μιλάω τόσο καλά ελληνικά», δηλώνει ο Σαμουήλ που δεν έχει σκεφτεί το ενδεχόμενο της φυγής, αλλά επιθυμεί να «πολεμήσει» στην Ελλάδα.

Έχει βιώσει ρατσιστικές συμπεριφορές, με την ευχέρεια της ελληνικής γλώσσας να προκαλεί σε ορισμένους εκνευρισμό. «Έχω πιαστεί στα χέρια με ομάδα νεοναζί στην Ομόνοια. Με ρώτησε κάποιος αν είμαι Έλληνας, και όταν του μίλησα άρχισε να με γρονθοκοπά», σημειώνει.

entertainment.in.gr