Δόθηκε στη δημοσιότητα χάρτης που καταγράφει τις πιο σεισμογόνους περιοχές του κόσμου

67

Μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Γης ζει σε εν δυνάμει σεισμογόνους περιοχές, δήλωσαν οι επιστήμονες την Τρίτη, ενώ έδωσαν στη δημοσιότητα τον πρώτο λεπτομερή χάρτη των περισσότερο σεισμογόνων ζωνών του κόσμου.

Ο έγχρωμος χάρτης επιφυλάσσει λίγες εκπλήξεις: η Νότια Καλιφόρνια, η νοτιοανατολική Χαβάη, η Τουρκία, η Ταϊβάν, η Ισλανδία και τα σύνορα της Ινδίας με την Κίνα θα πληγούν πιθανότατα από ισχυρές δονήσεις στο μέλλον, είπαν οι ερευνητές.

Ο χάρτης, ο οποίος σχεδιάστηκε από 500 επιστήμονες σε διάστημα επτά ετών, προσφέρει στις αναπτυσσόμενες χώρες νέες πληροφορίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε για να ενημερωθούν είτε για να θεσπιστούν κώδικες οικοδόμησης. Μερικές χώρες στην Αφρική δεν χρησιμοποιούν ποτέ αυτά τα δεδομένα.

Περίπου 15% των επίγειων εδαφών βρίσκονται σε υψηλά έως εξαιρετικά σεισμογόνους ζώνες. Αυτό μεταφράζεται σε πιθανότητες 10% ή και περισσότερες εκδήλωσης καταστροφικών σεισμών μέσα στα επόμενα 50 χρόνια, δήλωσε ο Κέι Σέντλοκ της Αμερικανικής Γεωλογικής Επιθεώρησης.

Συγκεκριμένα, με το χάρτη γίνεται προσπάθεια να προβλεφτεί η πιθανότητα ακραίας επιτάχυνσης του εδάφους, μιας δύναμης που προκαλεί συνήθως ζημιές στα χαμηλά οικήματα. Στο μέλλον, θα χαρτογραφηθούν σχέδια που θα δίνουν πληροφορίες για περιοχές με υψηλά κτίσματα, όπως -για παράδειγμα- ουρανοξύστες.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι επικίνδυνες περιοχές βρίσκονται κοντά στα ρήγματα, δηλαδή στα όρια των τεκτονικών πλακών της Γης. Ολόκληρες ήπειροι και ωκεανοί βρίσκονται κατά μήκος των πλακών, οι οποίες κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις ή συγκρούονται μεταξύ τους, προκαλώντας σεισμούς και εκρήξεις ηφαιστείων.

Οι περιοχές με την υψηλότερη επικινδυνότητα, που χρωματίζονται κόκκινες ή καφέ στο χάρτη, περιλαμβάνουν τις μισές από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου. Αυτή τη στιγμή γίνονται προσπάθειες να εξακριβωθεί ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν εκεί.

Οι κυβερνήσεις της κάθε χώρας θα αποφασίσουν πώς θα χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες.

Το εγχείρημα ξεκίνησε το 1992, υπό την αιγίδα του Διεθνούς Προγράμματος για τη Λιθόσφαιρα Προγράμματος και με την υποστήριξη του προγράμματος του ΟΗΕ για τη Διεθνή Δεκαετία Μείωσης των Φυσικών Καταστροφών. Παρουσιάστηκε στη φθινοπωρινή συνάντηση της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ενωσης.

Ερευνητές συνδύασαν υπάρχοντες χάρτες με στοιχεία για καταστροφές, ιστορικά δεδομένα από σεισμούς και άλλες μαρτυρίες που καλύπτουν 2000 χρόνια. Βιβλικά αποσπάσματα χρησιμοποιήθηκαν για διάφορα μέρη της Μέσης Ανατολής.

Associated Press