Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι: Ιδού εγώ

Τον τελευταίο καιρό, στους υπόγειους σταθμούς του ΗΣΑΠ, εμφανίστηκε ένας τύπος που ισχυριζόταν πως ήταν ο Μαγιακόφσκι. Πότε έλεγε πως ήταν ο ίδιος ο ποιητής, και πότε το πνεύμα του. Ίσως κάποιοι να τον συνάντησαν, άλλωστε έγραψαν γι’ αυτόν μερικά free press και κάποιες εφημερίδες.
Είναι ένας ψηλός με κοντοκουρεμένο μαλλί, και με βλέμμα αλλόκοτο και φευγάτο. Διατεινόταν πως έρχεται όχι από το παρελθόν αλλά από το μέλλον. Διαπιστώνοντας πως κουβαλάει όλη την ορμή, την έξαψη και την μεγαλοφυή «τρέλα» του Μαγιακόφσκι προτείναμε να συνεργαστεί μαζί μας.
Ο σκηνοθέτης Τάκης Τζαμαργιάς έθεσε την ερώτηση: Η ανένταχτη περίπτωση Μαγιακόφσκι πόσο μας αφορά;

Το έργο αποτελείται από δύο μέρη.
Το πρώτο, προϊόν διακειμενικής σύνθεσης κειμένων-ποιημάτων του Μαγιακόφκσι και άλλων (Αχμάτοβα, Ρίτσος, Κατερίνα Γώγου), αποτελεί προετοιμασία του θεατή για την ιστορική πορεία του ποιητή, τον βίο και την πολιτεία του.
Το δεύτερο αναπτύσσεται γύρω από τη λυρική ποιητική σύνθεση «Σύννεφο με παντελόνια», που λειτουργεί ως αφορμή για να ελευθερωθεί δυναμικά η φαντασία και μέσα από τις αντιφατικά φλεγόμενες εικόνες του έργου του Μαγιακόφκσι, να υψώσει ο θεατής τη δική του κραυγή για το σήμερα.
Στην παράσταση «ζωντανεύουν» ο Μαγιακόφσκι, η παρέα των φουτουριστών, ο Οσκα και η Λίλιαν Μπρικ, οι εκπρόσωποι της τσαρικής λογοκρισίας, η Αννα Αχμάτοβα, ο Γιάννης Ρίτσος, η Γώγου, η γυναίκα με τα δάκρυα….

Συντελεστές:
Διακειμενική σύνθεση και επεξεργασία: Ιερώνυμος Πολλάτος
Δραματουργική επεξεργασία: Τάκης Τζαμαργιάς
Video performance: Com.odd.or
Σχεδιασμός φωτισμού: Άννα Μπόη
Σκηνικά: Γιάννης Θεοδωράκης
Κοστούμια: Εδουάρδος Γεωργίου
Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου, Κατερίνα Φωτιάδη
Μουσική: Πλάτων Ανδριτσάκης
Βοηθοί σκηνοθέτη: Σμαρώ Κώτσια, Ελευθέριος Ελευθερίου
Μετάφραση στο «Σύννεφο με παντελόνια»: Κωνσταντίνος Χ. Σκινιάς