Υποβοηθούμενη αυτοκτονία στη Dignitas προβλήθηκε από το BBC

Με μια θανατηφόρο δόση βαρβιτουρικών, ο Πίτερ Σμέντλεϊ, Βρετανός επιχειρηματίας που έπασχε από την ανίατη νόσο του κινητικού νευρώνα, έβαλε τέλος στη ζωή και τα βάσανά του μπροστά στο τηλεοπτικό κοινό του BBC.

Ο εθελούσιος θάνατος του Σμέντλεϊ με τη βοήθεια της Dignitas, μιας ελβετικής οργάνωσης που προσφέρει υπηρεσίες «υποβοηθούμενου θανάτου», μοιάζει να αναζωπυρώνει τη συζήτηση στη Βρετανία για το δικαίωμα στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία.

Το BBC ανακοίνωσε ότι δέχτηκε διαμαρτυρίες από 898 τηλεθεατές μετά την προβολή του ασυνήθιστου ντοκιμαντέρ την περασμένη Δευτέρα. Δέχτηκε επίσης επικρίσεις από οργανώσεις κατά της αμφιλεγόμενης πρακτικής, όπως η Care Not Killing («Φροντίδα όχι φόνος»), η οποία προειδοποίησε ότι τέτοιου είδους εκπομπές μπορούν να προκαλέσουν «επιδημία αυτοκτονιών».

Διαφορετική γνώμη είχαν όμως 82 θεατές που επικοινώνησαν με το κανάλι για να δώσουν συγχαρητήρια.

Παρών στην αυτοκτονία του Σμέντλεϊ ήταν ο Βρετανός συγγραφέας φαντασίας Τέρι Πράτσετ, 63 ετών, διάσημος υποστηρικτής της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας και ασθενής της νόσου του Αλτσχάιμερ.

«Η αντίθεση των καταστάσεων σε συγκλονίζει. Ένας άνθρωπος πέθανε, και αυτό είναι άσχημο. Ήθελε όμως να πεθάνει, και αυτό είναι καλό» σχολίασε ο συγγραφέας μετά το γεγονός.

Δήλωσε μάλιστα ότι ντρέπεται για το γεγονός ότι Βρετανοί ασθενείς «πρέπει να σέρνονται μέχρι την Ελβετία, με σημαντικό [οικονομικό] κόστος, για να αποκτήσουν πρόσβαση στις υπηρεσίες που ήλπιζαν».

Ελάχιστες είναι σήμερα οι χώρες που επιτρέπουν στους γιατρούς να τερματίζουν τη ζωή ασθενών με ανίατες και οδυνηρές παθήσεις, εφόσον το ζητήσουν οι ίδιοι.

Στην Ευρώπη, η πρακτική είναι νόμιμη στην Ελβετία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία. Στην αμερικανική ήπειρο, επιτρέπεται στην Κολομβία και σε τρεις αμερικανικές πολιτείες -Όρεγκον, Ουάσινγκτον και Μοντάνα.

Σε πρόσφατο δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε στην Ελβετία, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών δεν στήριξε την πρόταση απαγόρευσης της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας.

Η Dignitas εξάλλου λειτουργεί με αυστηρούς κανόνες: προσφέρει τις υπηρεσίες της σε ασθενείς με ανίατα και θανατηφόρα νοσήματα με την προϋπόθεση ότι έχουν σώας τας φρένας και έχουν εξασφαλίσει μια λεπτομερή ψυχιατρική γνωμάτευση που δείχνει ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Ελβετίας.

Στα νοικιασμένα διαμερίσματα της Dignitas, οι ασθενείς λαμβάνουν αρχικά μια δόση αντιεμετικού φαρμάκου. Μισή ώρα αργότερα, παίρνουν μια υπερβολική δόση πεντοβαρβιτάλης διαλυμένης σε ένα ποτήρι νερό. Ο θάνατος επέρχεται έπειτα από άλλο ένα μισάωρο λόγω καρδιοαναπνευστικής καταστολής.

Οι περισσότεροι πελάτες της Dignitas είναι Γερμανοί, ωστόσο η οργάνωση έχει προσφέρει τις υπηρεσίες της και σε τουλάχιστον 100 Βρετανούς από την ίδρυσή της το 1998.

Πολλοί επικριτές της οργάνωσης κάνουν λόγο για «τουρισμό αυτοκτονίας», ή ακόμα και «επιδημία αυτοκτονιών, άλλοι όμως βλέπουν το ταξίδι στην Ελβετία ως τη μοναδική ευκαιρία που τους απομένει για να πεθάνουν ανώδυνα και με αξιοπρέπεια.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,Associated Press