Συνέντευξη Ρίντλεϊ Σκοτ για τον «Προμηθέα»!

Η ιδέα για το “Prometheus” ξεκίνησε με μια εικόνα που φαίνεται φευγαλέα μόνο στο “Alien” και που ουσιαστικά ξεχνιέται μόλις το ομώνυμο εξωγήινο ον «σκάει» κυριολεκτικά στη σκηνή. Αλλά αυτό το μυστηριώδες, γιγαντιαίο και απολιθωμένο πλάσμα με το ανοιγμένο στήθος, που έγινε αργότερα γνωστό ως “Space Jockey”, είχε μείνει ακόμα στη μνήμη του ανθρώπου που το δημιούργησε.

«Αν κάτι είχε μείνει μαζί από την εποχή του “Alien”, ήταν το μυστήριο που το περιέβαλλε. Ποιο ήταν αυτό το πλάσμα; Από πού προερχόταν; Ποια ήταν η αποστολή του; Τι είδους τεχνολογία κατείχε το είδος του; Σκέφτηκα λοιπόν ότι αυτές οι ερωτήσεις μπορούσαν να αποτελέσουν ένα είδος εφαλτηρίου για ακόμα ευρύτερες ιδέες».

Έτσι λοιπόν η ζωή του “Prometheus” ξεκίνησε χρόνια πριν, σαν prequel του “Alien” προτού γίνει κάτι πολύ μεγαλύτερο, προτού, σύμφωνα με τα λόγια του Σκοτ, «εξελιχθεί σε ένα άλλο σύμπαν». Διαβάστε όλη τη συνέντευξη του σκηνοθέτη.

Τι προκάλεσε την επιστροφή σας στο είδος της επιστημονικής φαντασίας μετά από τόσα χρόνια;

Η επιστημονική φαντασία είναι ένα εκπληκτικό –συγχωρείστε μου το προφανές- σύμπαν για… – και πάλι μια λέξη που έχει καταλήξει τετριμμένη- για την δημιουργικότητα. Είναι μια αρένα όπου όλα είναι εφικτά. Αυτό που νομίζω ωστόσο, είναι ότι πρέπει να διασφαλίσεις ότι δεν το παρακάνεις με υπερβολές και ότι έχεις ένα καλό story το οποίο, πρέπει και πάλι να φροντίσεις να μην καταχραστείς. Από εκεί και πέρα, δεν πρόκειται για πρωτοτυπία, μάλλον για την απουσία της. Είναι περισσότερο θέμα του να δώσεις ένα καλό σχήμα και από εκεί, προκύπτει από μόνη της η ιδέα της επιστημονικής φαντασίας. Αυτή είναι σαν μια ευκαιρία που σου δίνεται επιτρέποντάς σου, πραγματικά να κάνεις ό,τι θέλεις, με την προϋπόθεση όμως, ότι έχεις καταλήξει πρώτα σε συγκεκριμένους κανόνες. Πρέπει πρώτα να χαράξεις τις συνιστώσες που θα καθορίσουν την ιστορία σου και μέσα σε αυτό το σύμπαν, αυτό που έχεις πραγματικά να κάνεις, είναι να ακολουθείς κατά γράμμα τους δικούς σου κανόνες. Θεωρώ ότι αυτό είναι το πρόβλημα σήμερα – δεν θέτουμε αρκετούς κανόνες όταν έχουμε μπροστά μας ένα υλικό. Είναι σαν να γράφεις ένα βιβλίο ή όπως ακριβώς όταν γράφεις ένα άρθρο που πρέπει να το εγκιβωτίσεις σε ένα έργο τριών πράξεων. Πρέπει να υπάρχει, αρχή, μέση και τέλος. Αυτό δεν αλλάζει είτε γράφεις βιβλίο είτε σενάριο. Το δυσκολότερο πράγμα που κάνεις είναι να φτιάξεις σωστά το καταραμένο το σενάριο.

Πώς ξεκίνησε το ταξίδι σας στην επιστημονική φαντασία την πρώτη φορά;

Προχώρησα στα μονοπάτια της επιστημονικής φαντασίας κυρίως αντλώντας έμπνευση από το Ζαν Ζιρό Μοεμπιούς και τις πρωτότυπες ζωντανές εικόνες του που ξεπηδούσαν από περιοδικά όπως το Metal Hurlant και όλες αυτές τις εκδόσεις που συνήθως διάβαζα, κρύβοντας τις από τα παιδιά μου, επειδή το περιεχόμενό τους ήταν τόσο βίαιο και σεξουαλικό. Ήταν κόμιξ ενηλίκων αλλά από το είδος που δεν μασούσε τα λόγια του και σκέφτηκα ότι «αυτός είναι ο τρόπος να προχωρήσω». Για την ακρίβεια ο Μοεμπιούς είναι αυτός που σχεδίασε τα κοστούμια μου (Alien).H ιδέα της επιστημονικής φαντασίας προέκυψε από το πουθενά. Είμαι designer από τα γεννοφάσκια μου και πάντα θα είμαι designer.Είχα μια ιστορία στα σκαριά όταν είδα το Star Wars. Το είδος του Star Wars ήταν που αναστάτωσε όλα τα σχέδιά μου.

Άρα αυτό σημαίνει ότι το Alien ήταν η αντίδρασή σας στο Star Wars; Μια αντίδραση ενάντια στο Star Wars;

Όχι, όχι, αυτό που είπα βλέποντάς το ήταν «Θεέ μου από πού ξεφύτρωσε αυτός ο τύπος;» Με έκανε να σταματήσω και να αναθεωρήσω όλα όσα είχα μέσα στο κεφάλι μου.

Έχετε αναφέρει ότι αυτά τα φιλμ της μετά-Αποκάλυψης έχουν να κάνουν με το θάνατο. Είναι ο Προμηθέας ο δικός σας τρόπος να πάτε προς την αντίθετη κατεύθυνση και να αναρωτηθείτε για την αρχή της ζωής;

Πρέπει να ελέγξω πολύ καλά για λάθη που δίνουν την αντίθετη εντύπωση- αλλά είναι για την απαρχή της ζωής και μεγάλα ερωτήματα του τύπου «τι θα γινόταν αν;». Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο «τι θα γινόταν αν». Αυτή η σφαίρα στην οποία καθόμαστε πάνω αυτή την στιγμή, ήταν όντως στο ίδιο σημείο πριν από τρία δισεκατομμύρια χρόνια ή ακόμα και πριν από ένα δισεκατομμύριο χρόνια; Όπως και να το δει κανείς, είναι ένα τεράστιο διάστημα χρόνου. Μόνο η ανθρώπινη αλαζονεία είναι αυτή που λέει: «Είμαστε οι πρώτοι». Ήμασταν το πρώτο είδος ανθρώπου; Αμφιβάλλω πάρα, μα πάρα πολύ. Στην πρόσφατη ιστορία ή στη σφαίρα του θρύλου, συνεχίζουμε να μιλάμε για όμορφα και παράξενα πράγματα όπως η Ατλαντίδα. Τι είναι όμως η Ατλαντίδα; Από πού προέκυψε; Είναι αληθινή, ήταν αληθινή, είναι μια ανάμνηση, υπήρξε; Και αν όντως υπήρξε, υπήρξε πριν από 750 εκατομμύρια χρόνια; Αν ισχύει αυτό δεν θα είχε μείνει τίποτα σήμερα. Πώς λοιπόν δημιουργήθηκε αυτή η συλλογική ανάμνηση και ποιος τη δημιούργησε;

Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι υπάρχουν «ανοίκειες» ομοιότητες μεταξύ πολιτισμών που εξελίχθηκαν σε αντιδιαμετρικά αντίθετες πλευρές της γης;

Απολύτως. Είναι κάτι για το οποίο δεν ξέρουμε. Κάτι για το οποίο πραγματικά γνωρίζουμε πάρα, μα πάρα πολύ λίγα. Υπάρχει κάποια δύναμη που μας καθοδηγεί σε όλη αυτή τη διαδικασία; Πρόκειται για μια πολύ μεγαλύτερη ιδέα ή οντότητα την οποία δεν μπορούμε πραγματικά να αντιληφθούμε; Είναι ακριβώς όπως όταν στέκεσαι πάνω από ένα μυρμήγκι και αυτό δεν μπορεί να σε δει. Δεν ξέρει καν ότι βρίσκεσαι εκεί. Βέβαια με εμάς είναι λίγο διαφορετικό διότι είμαστε αρκετά ευφυείς για να πούμε «Κοίτα, υπάρχει ένας πολύ μεγάλος τύπος εκεί», ωστόσο παραμένει ένα καλό παράδειγμα.

Πώς αντιμετωπίζουν οι χαρακτήρες στον Προμηθέα αυτά τα θέματα;

Έχουν μια διαφορετική θεώρηση για αυτό, -αυτό για το οποίο μιλούσαμε αρχικά- για το ότι έχουν δεχτεί την επίσκεψη άλλων όντων, το οποίο βέβαια αποτελεί μια πολύ παλιά ιδέα.
Ωστόσο, θεωρώ ότι παράλληλα είναι και μια πολύ καλή τοποθέτηση γιατί πολύ απλά πρόκειται για μια πολύ καλή ερώτηση. Υπάρχει Θεός; Δεν υπάρχει Θεός; Είμαστε ένα τρυβλίο Πέτρι/πειραματόζωα σε ένα δοκιμαστικό σωλήνα ή δεν είμαστε; Και αν τελικά είμαστε πειραματόζωα, τότε τίνος; Ποια ήταν εκείνη η δύναμη, ποια είναι εκείνη η οντότητα την οποία πιθανότατα δεν μπορούμε καν να αντιληφθούμε, ποια είναι εκείνη η διαχωριστική γραμμή την οποία δεν έχουμε ακόμα τολμήσει να περάσουμε;

Ο Τζέιμς Κάμερον γνώρισε μεγάλη επιτυχία επιλέγοντας εξολοκλήρου την ψηφιακή τεχνολογία για το Avatar, κάτι που δεν ισχύει για τον Προμηθέα που θα είναι σε μεγάλο βαθμό γυρισμένος με τον παραδοσιακό πρακτικό τρόπο. Θεωρείτε ότι αυτός ο τρόπος είναι καλύτερος;

Όχι, θεωρώ ότι ο Τζέιμς ανέβασε τον πήχη τόσο με αυτό που έκανε όσο και με την ιστορία και τον τρόπο που την ξετύλιξε- Θεέ μου, πόση υπομονή πρέπει έχει αυτός ο άνθρωπος, να περιμένει τεσσεράμισι χρόνια- μόνο που εγώ δεν σκόπευα καν να μπω σε αυτό το χώρο και νομίζω ούτε και η Fox. Εξάλλου αυτό που έχω εγώ είναι μια στημένη μηχανή από την οποία ξέρεις τι να περιμένεις. Δηλαδή, δεν είναι ότι ξέρεις ακριβώς τι περιμένεις αλλά θεωρώ ότι αυτό που θέλω να πω εγώ είναι αρκετά τρομακτικό, ενώ του Τζέιμς δεν ήταν αυτό το είδος ταινίας. Απλώς εξελίχθηκε έτσι. Η αλήθεια είναι ότι το να ξέρεις τι κάνεις είναι απλά φθηνότερο. Τα ψηφιακά εφέ δεν είναι φθηνά. Εμείς γυρίσαμε αυτήν την ταινία σε πραγματικά καλό κόστος.

Τι σημαίνει αυτός ο τίτλος για σένα;

Η ιστορία του Προμηθέα αντιπροσωπεύει ακριβώς την ιδέα ότι όταν σου δίνεται ένα δώρο από τους θεούς, δεν πρέπει να το καταχραστείς ή να θεωρήσεις ότι μπορείς να τους ανταγωνιστείς. Έκλεψε την φωτιά. Από τότε, ως τιμωρία, ένας αετός του ξέσκιζε τα σπλάχνα, κάθε μέρα έως την αιωνιότητα. Κάθε βράδυ επουλώνονταν και κάθε πρωί ο αετός ερχόταν ξεσκίζοντας το συκώτι και τα σπλάχνα του Προμηθέα ξανά. Είναι σαν ένα αιώνιο καθαρτήριο. Το μήνυμα είναι «μην παίζεις με τους θεούς».

Μετάφραση Αναστασία Κοντογιάννη

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η τέχνη του Προμηθέα: Ο Πλανήτης
Διαβάστε τα πάντα για την επιλογή των χώρων όπου πραγματοποιήθηακν τα γυρίσματα
Ο Μάικλ Φασμπέντερ για τον Προμηθέα

Κάντε Like στη σελίδα της Ψυχαγωγίας στο Facebook