Η αύξηση της θερμοκρασίας του νερού και η μείωση της ροής των ποταμών, δύο από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, ήδη οδηγούν στο προσωρινό κλείσιμο θερμοηλεκτρικών εργοστασίων ηλεκτρικού ρεύματος, τα οποία χρειάζονται τεράστιους όγκους νερού για την ψύξη τους. Σύμφωνα μάλιστα με νέα ευρω-αμερικανική μελέτη, το πρόβλημα θα επιδεινωθεί σημαντικά στο μέλλον.

Η έρευνα, η οποία συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Climate Change, εκτιμά ότι, ακόμα κι αν η μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ταχεία, η παραγωγή ενέργειας από θερμοηλεκτρικές μονάδες θα μειωθεί κατά 4 έως και 19% έως το 2060.

Τα θερμοηλεκτρικά εργοστάσια καίνε ορυκτά ή πυρηνικά καύσιμα για να μετατρέπουν υγρό νερό σε ατμό, ο οποίος κινεί στη συνέχεια τις γεννήτριες παραγωγής ρεύματος. Το νερό αυτό συνήθως ανακυκλώνεται εντός του εργοστασίου, πρέπει όμως πρώτα να μετατραπεί ξανά σε υγρό για να ολοκληρωθεί ο κύκλος.

Για να επιτευχθεί αυτό, ο ατμός περνά από σωλήνες που ψύχονται με νερό το οποίο αντλείται από εξωτερικές πηγές νερού χαμηλής θερμοκρασίας, συνήθως από ποτάμια και λίμνες και σπανιότερα από τη θάλασσα.

Στην Ευρώπη, τα θερμοηλεκτρικά εργοστάσια καλύπτουν τα τρία τέταρτα των αναγκών σε ηλεκτρική ενέργεια και αντιστοιχούν στο 40% της κατανάλωσης γλυκού νερού, το οποίο βέβαια επιστρέφει στα ποτάμια μετά το πέρασμά του από τα εργοστάσια.

Το πρόβλημα είναι ότι, λόγω της κλιματικής αλλαγής, το διαθέσιμο νερό είναι όλο και λιγότερο και όλο και θερμότερο.

«Η έρευνα δείχνει ότι η εξάρτησή μας από τη θερμική ψύξη είναι κάτι που θα αναγκαστούμε να επανεξετάσουμε» προειδοποιεί ο Ντένις Λέτενμαγιερ του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Τα τελευταία χρόνια, επισημαίνει, ήδη παρουσιάζονται προβλήματα. Το περασμένο καλοκαίρι, για παράδειγμα, ο πυρηνικός σταθμός του Μπράουνς Φέρι στην Αλαμπάμα χρειάστηκε να κλείσει πάνω από δύο φορές λόγω αυξημένης θερμοκρασίας στα νερά του ποταμού Τενεσί.

Χρησιμοποιώντας υδρολογικά μοντέλα που λαμβάνουν υπόψη τη θερμοκρασία των υδάτων, καθώς και μαθηματικά μοντέλα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, οι ερευνητές εξέτασαν δύο σενάρια για το μέλλον: ένα με περιορισμένης κλίμακας τεχνολογικές βελτιώσεις, και ένα δεύτερο με ταχεία υιοθέτηση των ανανεώσιμων πηγών.

Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι στην Ευρώπη η μείωση της παραγωγής από θερμοηλεκτρικές μονάδες έως το 2060 θα φτάσει το 6% στην καλή περίπτωση και στο 19% στη χειρότερη. Για τις ΗΠΑ, η μελέτη προβλέπει μειώσεις κατά 4% στο αισιόδοξο σενάριο και 6% στο χειρότερο.

Οι ερευνητές παραδέχονται ότι εύκολη λύση δεν υπάρχει, δεδομένου ότι τα θερμοηλεκτρικά εργοστάσια έχουν διάρκεια ζωής αρκετών δεκαετιών και δεν είναι εύκολο να μετακινηθούν όλα κοντά στη θάλασσα, που θα προσέφερε μια πιο αξιόπιστη πηγή νερού ψύξης.

Οι ερευνητές επισημαίνουν επίσης ότι το πρόβλημα ίσως αναγκάσει τις ΗΠΑ και την Ευρώπη να αναθεωρήσουν προς το χειρότερο τα περιβαλλοντικά στάνταρτ για το νερό που εκρέει από τα εργοστάσια.

Σήμερα, υπάρχουν όρια στις ποσότητες νερού που μπορεί να αντλεί κάθε εργοστάσιο, καθώς και ανώτατα όρια θερμοκρασίας για το νερό που εκρέει από τη μονάδα, προκειμένου να αποφεύγονται οι επιπτώσεις στο υδάτινο οικοσύστημα.

Στο μέλλον, όμως, οι υπεύθυνοι των εργοστασίων ίσως αναγκαστούν να αντλούν περισσότερο νερό για ψύξη, και να το επιστρέφουν στις λίμνες και τα ποτάμια πολύ θερμότερο από ό,τι σήμερα, προκαλώντας τη λεγόμενη θερμική ρύπανση.

Τα υδάτινα οικοσυστήματα, επομένως, ίσως αντιμετωπίσουν ένα νέο, καυτό πρόβλημα.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Headlines