Η Μάργκαρετ Άτγουντ (βραβευμένη με Μπούκερ συγγραφέας) στην Αθήνα

Follow @ingrBook!function(d,s,id){var js,fjs=d.getElementsByTagName(s)[0];if(!d.getElementById(id)){js=d.createElement(s);js.id=id;js.src=»//platform.twitter.com/widgets.js»;fjs.parentNode.insertBefore(js,fjs);}}(document,»script»,»twitter-wjs»);

Αναλυτικότερα:

Την Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου, στις 19.00, στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ο δημοσιογράφος Θανάσης Λάλας θα συνομιλήσει με την Μ. Άτγουντ. Η είσοδος είναι ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας. Η διανομή των δελτίων αρχίζει στις 17.30. Η εκδήλωση θα μεταδοθεί απευθείας μέσω Διαδικτύου από το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας (Ε.Δ.Ε.Τ.). Η μετάδοση είναι ανοικτή σε όλο το κοινό.

Την Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου, στις 13.00, η βραβευμένη συγγραφέας θα παραστεί στα Public Συντάγματος, στον χώρο του βιβλίου στον 3ο όροφο, όπου θα υπογράψει αντίτυπα του τελευταίου της βιβλίου με τίτλο «Το τέλος του κόσμου». Είσοδος ελεύθερη.

Επίσης, την Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου, στις 19.00, η καναδή συγγραφέας, η οποία είναι και επίτιμη διδάκτωρ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, θα δώσει ομιλία με τίτλο: «The sybil in the bottle: Greek mythology in my work» σε εκδήλωση του Τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας. Η Εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στη Μεγάλη Αίθουσα του κεντρικού κτιρίου του Πανεπιστημίου Αθηνών (Πανεπιστημίου 30).

Τα βιβλία της Μάργκαρετ Άτγουντ, έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 40 γλώσσες και η ίδια συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες πεζογράφους και κριτικούς του Καναδά. Γεννήθηκε στην Οτάβα του Καναδά το 1939. Έζησε τα παιδικά της χρόνια στο Βόρειο Οντάριο και το Κεμπέκ. Άρχισε να γράφει σε ηλικία πέντε ετών «διδακτικά θεατρικά έργα, ποιήματα, εικονογραφημένες ιστορίες και ένα ημιτελές μυθιστόρημα». Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο και απέκτησε τίτλο μεταπτυχιακών σπουδών (Ma) από το Radcliff College. Σήμερα ζει στο Τορόντο με τον σύντροφό της, τον συγγραφέα Γκρέιμι Γκίμπσον.

Η φεμινίστρια συγγραφέας, ποιήτρια και κριτικός με τις πολλές διακρίσεις (ανάμεσά τους έχει κηρυχθεί και επίτιμη διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών), έγραψε τα πρώτα της κείμενα σε παιδική ηλικία κι έχει δοκιμαστεί όχι μόνο ως δημιουργός 40 και πλέον μυθιστορημάτων, ποιητικών συλλογών, δοκιμίων και παιδικών βιβλίων, αλλά και ως ταμίας, σερβιτόρα και σύμβουλος κατασκηνώσεων, ανάμεσα σε άλλα.

Κατά τη διάρκεια της συγγραφικής της καριέρας, έχει τιμηθεί με πολυάριθμα βραβεία στον Καναδά και το εξωτερικό. Της έχουν απονεμηθεί τα βραβεία: Premio Mondello (1997), Commonwealth (1987, 1994), Booker (1989, 1996, 2000, 2003, 2005, 2007) και Orange (2001, 2004). «Η φαγώσιμη γυναίκα», το πρώτο της πεζογράφημα, εκδόθηκε το 1969 (κυκλοφορεί μεταφρασμένο στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Γράμματα). Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα «Ανάδυση» το 1972 (Εκδ. Εστία) και «Η διπλή ζωή της Τζόαν Φόστερ» το 1976 (Εκδ. Γράμματα).

Στη χώρα μας κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματα: «Η ιστορία της πορφυρής δούλης», «Η κλέφτρα κίσσα», «Μάτι γάτας», «To άλλο πρόσωπο της Γκρέις», «Ο τυφλός δολοφόνος» (βραβείο Booker 2000), «Όρυξ και Κρέικ», η εκ νέου διήγηση του μύθου της Πηνελόπης και του Οδυσσέα με τίτλο «Πηνελοπιάδα» και το αυτοβιογραφικό δοκίμιο «Συνομιλώντας με τους νεκρούς».

Μερικές χαρακτηριστικές φράσεις της:
– «Ακόμα και στις μέρες μας, αντιμετωπίζουμε έναν ισχυρό άντρα σαν γεννημένο ηγέτη και μια ισχυρή γυναίκα σαν ανωμαλία».
– «Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι άνθρωποι θεωρούν τη νεότητα ως μια περίοδο ελευθερίας και χαράς. Ίσως επειδή ξέχασαν τη δική τους».
– «Οι Εσκιμώοι έχουν 52 λέξεις για το χιόνι επειδή είναι σημαντικό γι’ αυτούς. Θα ’πρεπε να υπήρχαν άλλες τόσες για την αγάπη».
– «Χρόνια ήθελα να είμαι μεγαλύτερη και τώρα είμαι».
– «Ο καλύτερος τρόπος να κρατήσεις ένα μυστικό είναι να προσποιηθείς ότι δεν υπάρχει».

Σε ένα σύντομο κείμενό της, η Καναδή πεζογράφος, ποιήτρια και κριτικός λογοτεχνίας Μάργκαρετ Άτγουντ επιχείρησε να μεταφέρει, με γνώση, χιούμορ και λεπτό σαρκασμό, ορισμένες από τις αγωνίες ενός συγγραφέα. Ας δούμε, συνοπτικά, τι γράφει:

«Κρατήστε ζωντανό το ενδιαφέρον του αναγνώστη (και αυτό είναι πιθανόν να επιτευχθεί, αν καταφέρετε να κρατήσετε ζωντανό το δικό σας ενδιαφέρον). Αλλά, σίγουρα, δεν γνωρίζετε ποιος είναι ο αναγνώστης, έτσι μοιάζετε με κάποιον που προσπαθεί να χτυπήσει ένα ψάρι με σφεντόνα στο σκοτάδι. Κάτι που συναρπάζει τον Α, μπορεί να προκαλεί ανία στον Β», γράφει η Άτγουντ.

Η ίδια χαρακτηρίζει το γράψιμο δουλειά αλλά και τυχερό παιχνίδι. «Να ξέρετε ακόμα», σημειώνει, «ότι με αυτήν τη δουλειά δεν εξασφαλίζετε εύκολα σύνταξη. Οι άλλοι άνθρωποι μπορεί να σας στηρίξουν για λίγο, αλλά ουσιαστικά είστε μόνοι σας. Κανείς δεν σας εξανάγκασε να γίνετε συγγραφέας, εσείς το επιλέξατε. Οπότε, σταματήστε τη γκρίνια».

Μια ακόμη συμβουλή της Άτγουντ συνδέεται με τη ματιά του συγγραφέα στο έργο του: «Ποτέ δεν θα διαβάσετε το δικό σας βιβλίο με την αθώα εκείνη προσμονή που νιώθετε μπροστά από την πρώτη “εύγευστη” σελίδα ενός καινούργιου βιβλίου, επειδή το έχετε γράψει εσείς. Ήσασταν στα παρασκήνια αυτής της παράστασης. Είδατε τον τρόπο που τα κουνέλια μπήκαν μέσα στο καπέλο. Ωστόσο, ζητήστε από έναν φίλο να διαβάσει το βιβλίο σας πριν το στείλετε στους εκδοτικούς οίκους. Δεν πρέπει, όμως, να είναι κάποιος με τον οποίο έχετε μια ρομαντική σχέση, εκτός κι αν θέλετε να χωρίσετε».