«Πρέπει να γεράσω, το καταλαβαίνετε; Χρειάζομαι χώρο να μεγαλώσω. Δεν θέλω να παγιδευτώ στην ‘επιπόλαιη φούσκα’ σας», δηλώνει η Πατρίσια Αρκέτ, πρωταγωνίστρια στην ταινία του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ Μεγαλώνοντας.

Η ταινία απέσπασε Χρυσή Σφαίρα για το καλύτερο σενάριο και η ηθοποιός τη Χρυσή Σφαίρα β’ γυναικείου ρόλου. Σε συνέντευξή της στην New York Times, εξηγεί πως ωρίμασε και η ίδια μέσα από το ρόλο της.

Στα 19 της, η Πατρίσια Αρκέτ, ήταν μια μητέρα μόνη να παλεύει με την ηθοποιία. Ένας «χαοτικός» συνδυασμός για την καριέρα μιας νέας ηθοποιού, όχι όμως για την Πατρίσια Αρκέτ.

Η πνευματική της ανησυχία μαζί με το μητρικό ένστικτο δημιούργησαν, όπως η ίδια χαρακτηριστικά αναφέρει, την ανάγκη να «φέρει τροφή για το μικρό της». «Δε νομίζω ότι θα είχα χτίσει την καριέρα μου εάν δεν υπήρχε ο γιος μου», δηλώνει η ηθοποιός στα 46 της χρόνια.

Ούσα μητέρα ενός μικρού παιδιού περνούσε τις ημέρες της τραγουδώντας παιδικά κομμάτια και βλέποντας παιδικές σειρές, ενώ την ίδια στιγμή, πνιγόταν στην ιδέα του να είναι μια μέση νοικουρά και σκεφτόταν ότι «έχω τόσα ‘ενήλικα’ συναισθήματα και δεν ξέρω που να τα διοχετεύσω. Χρειάζομαι μια διέξοδο άμεσα».

Έτσι, η Αρκέτ βρέθηκε στο καστ της ταινίας του Τόνι Σκοτ Ιλιγγιώδης έρωτας (1993) και υποδύθηκε την αθυρόστομη και γοητευτική Αλαμπάμα Γουίτμαν μαζί με τον Κρίστιαν Σλέιτερ. Ο συμπρωταγωνιστής της στο Μεγαλώνοντας, Ίθαν Χοκ, έχει δηλώσει ότι «η γενιά μας ταρακουνήθηκε από την ερμηνεία της ως Αλαμπάμα. Ήταν η πιο ελεύθερη γυναίκα που είχαμε δει».

Ο ρόλος αυτός λειτούργησε ως έναυσμα για μια σταθερή καριέρα, καθώς μετά, η ηθοποιός συμμετείχε σε ταινίες του Ντέιβιντ Λιντς, του Μίκελ Γκόντρι και του Ντέιβιντ Ράσελ.

Η μητρότητα σε νεαρή ηλικία βοήθησε την Πατρίσια Αρκέτ να φέρει εις πέρας τον σημαντικότερο ρόλο στην καριέρα της, αυτόν της διαζευγμένης μητέρας Ολίβια, στο Μεγαλώνοντας.

Η ταινία ακολουθεί τη ζωή ενός αγοριού, του Μέισον από τα έξι έως τα 18 του χρόνια. «Μου άρεσε η αυθεντικότητά της» αναγνωρίζει ο σκηνοθέτης Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ. «Δεν θα μπορούσα να φανταστώ να δουλεύω με μια ηθοποιό που δεν θα είχε παιδιά».

Η ηθοποιός έκανε και κάτι ακόμη, αρκετά επαναστατικό για μια σταρ του Χόλιγουντ. Απελευθερώθηκε από τη ματαιοδοξία.

Στα 12 χρόνια που γυριζόταν το Μεγαλώνοντας, το σώμα της άλλαξε και το πρόσωπό της απέκτησε ρυτίδες.

«Η εμφάνισή της άλλαζε, αλλά δεν οπισθοχώρησε ποτέ» τονίζει ο Λινκλέιτερ. Το αντίθετο συνέβη. «Έβλεπα τον εαυτό μου να γερνά ‘δημοσίως’ και αυτό μου έδωσε ένα παραπάνω κίνητρο».

«Πρέπει να γεράσω, το καταλαβαίνετε; Χρειάζομαι χώρο να μεγαλώσω, να είμαι άνθρωπος. Δεν θέλω να παγιδευτώ στην ‘επιπόλαιη φούσκα’ σας» λέει η ηθοποιός, ενώ ο Ίθαν Χοκ, δηλώνει για εκείνη ότι «διακρίνεται για την απίστευτη ψυχική της ελευθερία και τη συναισθηματική αυθεντικότητά της.

Αυτά, τα κουβαλά μαζί της και μας ανακουφίζουν όταν φτάνουμε σε αυτό το σημείο της ζωής, όπου ο φόβος καταλαμβάνει τις καρδιές ακόμη και των πιο δυνατών. Έχει υπάρξει πραγματικός ήρωας».

Με παππού και πατέρα επίσης ηθοποιούς, η Πατρίσια Αρκέτ μεγάλωσε σε μια χίπικη κοινωνία στη Βιρτζίνια και μετά στο Λος Άντζελες. Στην εφηβεία σταμάτησε το σχολείο, εγκατέλειψε το σπίτι της και ήλθε σε επαφή με «ανθρώπους από συμμορίες, ανθρώπους που πέθαιναν δεξιά και αριστερά και με άλλους που πήγαιναν φυλακή. Φαινόταν να έχω βρει τον δρόμο μου μέσα σε αυτόν τον υπόκοσμο».

Η γέννηση του γιου της, επίστησε την προσοχή της. Άφησε πίσω τις ανοησίες του παρελθόντος και θέλησε να ωθήσει την καριέρα της. «Ήθελα να είμαι ένας γενναίος άνθρωπος στον κόσμο».

Ο Ένζο ήταν ακόμη βρέφος όταν η Αρκέτ ανέλαβε τον πρώτο της ρόλο στη μεγάλη οθόνη, στην ταινία Ο ινδιάνος δρομέας με σκηνοθέτη τον Σον Πεν.

Ακολούθησαν διάφορες ταινίες, όπως οι Στίγματα και η Χαμένη Λεωφόρος. Στη συνέχεια, δέχτηκε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεοπτική σειρά μυστηρίου Medium, που της χάρισε βραβείο Έμμι.

«Σκοπός της τηλεόρασης είναι να ψυχαγωγεί ανθρώπους που μπορεί να μην έχουν χρήματα να πάνε σινεμά», ενώ επισημαίνει ότι «ο κινηματογράφος και το θέατρο αντιμετωπίζουν με υπεροψία την τηλεόραση. Αγαπώ τις περίεργες καλλιτεχνικές ταινίες, αγαπώ και την μαζική ψυχαγωγία».

Βέβαια, έως τότε, είχε στα σκαριά άλλη μια «περίεργη καλλιτεχνική» ταινία, το Μεγαλώνοντας. Ήταν η πρώτη επιλογή του Λινκλέιτερ για το ρόλο της Ολίβια.

«Ο σκηνοθέτης μου είπε ‘κάνω αυτή την ταινία, με γυρίσματα για μια εβδομάδα επί 12 χρόνια και παρακολουθούμε αυτό το αγοράκι έως τα 18 του’. Αμέσως σκέφτηκα ότι πρόκειται για υπέροχη ιδέα». Τα γυρίσματα άρχισαν το 2002.

Με σκοπό να προετοιμαστεί για την ταινία, η ηθοποιός πέρασε ένα σαββατοκύριακο με τα δυο παιδιά σε ένα σπίτι στο Τέξας. Τους μαγείρευε και ετοίμαζε το μπάνιο τους. Σε μια από τις πρώτες σκηνές της ταινίας, οι καρποί αυτής της οικειότητας κάνουν εμφανή την παρουσία τους, δείχνοντας τα δυο παιδιά να αγκαλιάζουν σφιχτά την Αρκέτ, ενώ εκείνη τους διαβάζει παραμύθια.

«Η Πατρίσια είναι μια μητρική δύναμη» δηλώνει ο Έλαρ Κολτρέιν, «είναι εύκολο να την θεωρήσεις μητέρα σου».

Η ηθοποιός επέστρεψε στα τηλεοπτικά δρώμενα, με πρωταγωνιστικό ρόλο στην φετινή σεζόν της σειράς CSI. «Καμιά κοινωνία δεν θα μου υπαγορεύσει πώς θα δουλεύω».

Επιμέλεια: Μαρία Πετροπούλου

in.gr

Headlines