Χαρισματικές ελληνίδες ηθοποιοί που άφησαν εποχή!

Μελίνα Μερκούρη: (Μαρία – Αμαλία Μερκούρη) διάσημη ηθοποιός, μεγάλη αγωνίστρια της αντίστασης κατά της δικτατορίας, πολιτικός με μεγάλη ακτινοβολία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, Υπουργός Πολιτισμού επί 8,5 χρόνια (1981 – 1989). Αλλά πάνω απ’ όλα ήταν μια μεγάλη Ελληνίδα, μία γυναίκα που ο ελληνικός λαός θαύμαζε και αγάπησε με πάθος.

Αλίκη Βουγιουκλάκη: η δημοφιλέστερη ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, θέση που κρατάει ως σήμερα. Άλλωστε δεν είναι τυχαίος ο χαρακτηρισμός «εθνική μας σταρ»! Ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο στην καριέρα της είναι τα τραγούδια των σημαντικότερων Ελλήνων συνθετών (Χατζιδάκις, Ξαρχάκος, Πλέσσας, Λοΐζος, Μαρκόπουλος, Παπαδόπουλος, Γκάτσος, Μικρούτσικος, Ζαμπέτας, Θεοδωράκης κ.ά.) που ερμήνευσε ως ηθοποιός, τόσο στις κινηματογραφικές της ταινίες όσο και στις θεατρικές της παραστάσεις.

Τζένη Καρέζη: αναμφίβολα τα πιο όμορφα μάτια του ελληνικού κινηματογράφου! Πρωταγωνίστησε δίπλα στον Αλέξη Μινωτή και την Κατίνα Παξινού. Συνεργάστηκε με έξοχους κωμικούς όπως τους: Ντίνο Ηλιόπουλο, Μίμη Φωτόπουλο, Διονύση Παπαγιαννόπουλο κ.ά.. Από το 1968 μέχρι το θάνατό της έπαιζε μαζί με τον Κώστα Καζάκο.

Έλενα Ναθαναήλ (Δεληβασίλη): πρωτοεμφανίστηκε στο σινεμά στην ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη «Κάτι να καίει» στην ηλικία των 16 ετών. Έπαιξε στο θέατρου, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Η ταινία σταθμός, για την καριέρα της ήταν «Εκείνο το Καλοκαίρι» του Κλέαρχου Κονιτσιώτη το 1971, δίπλα στον ιδανικό παρτενέρ Λάκη Κομνηνό, σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη και μουσική Γιάννη Σπανού.

Η Κατερίνα Γώγου (1940-1993), εκτός από τη μεγάλη πορεία της στο θέατρο και στον κινηματογράφο, χάραξε και μια σημαντική τροχιά στη νεοελληνική ποίηση.

Η Γεωργία Βασιλειάδου (Αθανασίου), ή η «ωραία των Αθηνών» αναδείχτηκε σε πρωταγωνίστρια της ελληνικής κωμωδίας και αγαπήθηκε από το κοινό, με τον οξύμωρο τίτλο της πιο «ωραίας άσχημης» του ελληνικού κινηματογράφου. Η καριέρα της άλλαξε απρόσμενα, όταν σε ηλικία 40 ετών, συνάντησε τυχαία τον Αλέκο Σακελλάριο σ΄ ένα καφενείο ηθοποιών. Η καριέρα της απογειώθηκε όταν πια είχε συνταξιοδοτηθεί στα 60 της χρόνια.

Τασσώ Καββαδία: ήταν η δημοφιλέστερη «κακιά» του ελληνικού κινηματογράφου. Tην έχουμε «μισήσει» ως κακιά πεθερά, κακιά αδελφή, κακιά γειτόνισσα. Και όπως είχε ξομολογηθεί σε συνέντευξή της «οφείλει πολλά στη βλοσυρή κινηματογραφική περσόνα«.

Κατίνα Παξινού: η θρυλική τραγωδός και πρωταγωνίστρια ήταν η πρώτη μη Αμερικανίδα ηθοποιός που κέρδισε βραβείο ‘Οσκαρ Β΄γυναικείου ρόλου, για την ερμηνεία της στην ταινία «Για Ποιον Χτυπά η Καμπάνα», το 1943. Σπούδασε μουσική και τραγούδι στη Γενεύη, στη Βιέννη και στο Βερολίνο και πρωτοβγήκε στη σκηνή το 1920, με το μελόδραμα «Βεατρική» του Δημήτρη Μητρόπουλου. Τη θεατρική της καριέρα την ξεκίνησε ουσιαστικά το 1929 παίζοντας δίπλα στην Μαρίκα Κοτοπούλη στο θεατρικό έργο «Γυμνή Γυναίκα». Ο θεατρικός κριτικός και συγγραφέας Κώστας Γεωργουσόπουλος είχε αναφέρει για τη μεγάλη πρωταγωνίστρια: «η Κατίνα Παξινού ήρθε στο θέατρο από τη μουσική και εκείνο που χαρακτήρισε ολόκληρη την τέχνη της αργότερα, ήταν η μουσικότητα. Υπήρξε πράγματι μια μεγάλη Κυρία της Τέχνης. Δημιούργησε, προσέφερε, γνώρισε περιπέτειες, κέρδισε βραβεία, αποθεώθηκε, πάνω απ’ όλα όμως ξεχώρισε ως άνθρωπος, με την απλότητα και τη ζεστασιά της.

Ρένα Βλαχοπούλου: το ταλέντο και το αστείρευτο χιούμορ της μάγεψε τις καρδιές μας για πενήντα ολόκληρα χρόνια. Ανεπανάληπτη κωμικός, ταλαντούχα σόουγουμαν και εξαιρετική τραγουδίστρια! Τα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα τα έκανε σε καφενεία και αναψυκτήρια, όπου την ανακάλυψε ο Μίμης Τραϊφόρος και την παρουσίασε ως νέο ταλέντο σ’ ένα πρόγραμμα βαριετέ που είχε ανεβάσει στο κέντρο «Όαση» του Ζαππείου.

Έλλη Λαμπέτη (Έλλη Λούκου): έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και απορρίφθηκε. Το ταλέντο της αναγνωρίστηκε από τη Μαρίκα Κοτοπούλη, που την πήρε κοντά της και σύντομα έγινε η αγαπημένη της μαθήτρια. Οι λίγες ταινίες που έπαιξε γνώρισαν μεγάλη επιτυχία αλλά οι ερμηνείες της στο θέατρο άφησαν εποχή. Έζησε παθιασμένους έρωτες που ωστόσο έληξαν άδοξα.

Σαπφώ Νοταρά (Χανδάνου): κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει την επιβλητική φωνή της και τις δύο «ιστορικές» ατάκες της, όπως το «Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα» και το «Μπουρλότο». Αντισυμβατική και ιδιόρρυθμη προσωπικότα. Συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα της εποχής -Κατερίνα Νέζερ, Έλλη Λαμπέτη, Δημήτρη Χορν αλλά και με τον Γιάννη Τσαρούχη. Επίσης συμμετείχε στη μουσική παράσταση του Μάνου Χατζιδάκι «Πορνογραφία».


Επιμέλεια: Μαρία Παπουτσή