Έχουν περάσει 150 χρόνια από τη χρονιά που εκδόθηκε το εμβληματικό παιδικό βιβλίο Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων.

Πηγή έμπνευσης για τον καθηγητής μαθηματικών της Οξφόρδης Λούις Κάρολ ήταν μία βαρκάδα με ένα νεαρό κορίτσι που το έλεγαν Αλίκη.

Ο Κάρολ δημιούργησε ένα σύμπαν με ένα μεγάλο κούνελο που τον κυνηγά ο χρόνος, με έναν τρελό Καπελά και μια κακιά βασίλισσα κούπα, με έναν γάτο που χαμογελά και μια κάμπια που δίνει παράξενες συμβουλές.

Στο επίκεντρο των περιπετειών η Αλίκη, η οποία προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις παραδοξότητες με τη λογική της.

Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα παιδικά βιβλία παγκοσμίως.

Φέτος, με αφορμή τη συμπλήρωση των 150 χρόνων από την έκδοσή της ανεβαίνουν αρκετές θεατρικές παραστάσεις στη Βρετανία, ενώ θα πραγματοποιηθούν εκθέσεις αφιερωμένες στην νεαρή ηρωίδα του Λούις Κάρολ.

Το γνωστό μυθιστόρημα έχει γίνει αντικείμενο ενδελεχούς ανάλυσης. Ανάμεσα στις πολλές θεωρίες που κυκλοφορούν είναι ότι η Αλίκη μιλά για την ερωτική πράξη (πολλοί υποστηρίζουν, μάλιστα, ότι οι φιλίες του Λούις Κάρολ με νεαρά κορίτσια δεν ήταν και τόσο αθώες).

Άλλοι υποστηρίζουν ότι ο Λούις Κάρολ αναφέρεται στη χρήση ναρκωτικών ουσιών, φέρνοντας ως παράδειγμα την κάμπια που καπνίζει ναργιλέ και το… μαγικό μανιτάρι.

Πολλοί διακρίνουν το εύστοχο χιούμορ στο έργο του Κάρολ και ένα σχόλιο για τα λογοτεχνικά παιδιά που δεν μεγαλώνουν ποτέ, σε αντίθεση με τα πραγματικά παιδιά που κάποτε πρέπει να μεγαλώσουν (το σχόλιο αυτό εμπεριέχεται στην αλλαγή ύψους της Αλίκης όταν πίνει ένα υγρό και όταν τρώει το κέικ).

Το σίγουρο είναι ότι ο Κάρολ μπλέκει το όνειρο με την πραγματικότητα. Δεν είναι μόνο το τέλος του βιβλίου που αποκαλύπτει ότι όλα ήταν ένα όνειρο, αλλά και ο τρόπος που γράφει ο Κάρολ: σαν να περιγράφει μία μόνιμα ονειρική κατάσταση. Το γεγονός αυτό έχει κάνει τόσο αγαπητή την Αλίκη σε όλο το φάσμα της τέχνης: από τη ζωγραφική μέχρι και το σινεμά οι αναφορές στο σύμπαν του Λούις Κάρολ είναι άπειρες.

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Headlines