
Πικάσο: Ήταν τελικά μισογύνης;
Ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα, έχει χαρακτηριστεί ως ναρκισσιστής και ως μισογύνης που φοβόταν την επιθυμία για το γυναικείο φύλο. Πολλοί είναι εκείνοι που έχουν μιλήσει για έναν απαιτητικό και εγωπαθή άντρα. Ο λόγος για τον Πάμπλο Πικάσο του οποίου ο πίνακας, «Οι Γυναίκες του Αλγερίου» (εκδοχή Ο), χρειάστηκε μόλις 11 λεπτά […]
Σύμφωνα με τη Μίλερ, ο Πικάσο δεν αντιμετώπιζε τις γυναίκες αποκλειστικά και μόνο ως αντικείμενα ηδονής. Μια από τις σπουδαιότερες σχέσεις της ζωής του ήταν εκείνη με την ομοφυλόφιλη αμερικανίδα συγγραφέα Γερτρούδη Στάιν. Ερωτηματικά, λοιπόν, προκαλεί οι μισογυνισμός του Πικάσο σε συνάρτηση με τις καλές σχέσεις που διατηρούσε με την κοινότητα των ευφυών γκέι.
Όταν ο Πικάσο ζωγράφισε το πορτρέτο της Στάιν, γύρω στο 1905, δημιούργησε μια πετρώδη μάσκα που να προδίδει το δυναμικό χαρακτήρα της. Πρόκειται για μια ασυνήθιστη προσωπογραφία, που ξεφεύγει από τα δυτικά δεδομένα της απεικόνισης των γυναικών μέσα από την τέχνη.
Την ώρα που ο Πικάσο ζωγράφιζε την Στάιν, η Βικτοριανή εποχή είχε μόλις τελειώσει. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα ενδιαφέροντα πορτρέτα γυναικών εντοπίζονται στη γαλλική ζωγραφική . Στην Αναγέννηση τα πορτρέτα των γυναικών σχηματίζονταν με βάση την ομορφιά και τους κοινωνικούς κανόνες.
Του Πικάσο, όμως, το πορτρέτο, Gertrude Stein, τα ανατρέπει όλα. Ξεφεύγει από τους περιορισμούς και τα στερεότυπα της εποχής για τις γυναίκες, με την Γερτρούδη Στάιν να μην απεικονίζεται ούτε ως νέα με ερωτική μορφή ούτε ως υποτακτική. Το πέτρινό της πρόσωπο δίνει μια άλλη υπόσταση στη γυναικεία φύση. Μια πιο κυρίαρχη, μοντέρνα και ισχυρή.
Αργότερα, στα πορτρέτα της Λι Μίλερ, υπάρχει μια αίσθηση μυστηρίου και ελευθερίας.
Ελισάβετ Σταμοπούλου
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις