Σοφία Μαυραγάνη:Το σοβαρό και το αστείο έχουν ασαφή όρια
Μια παράσταση με ελεύθερη είσοδο και αμφιλεγόμενη έξοδο
- Πέθανε η 18χρονη που είχε τραυματιστεί σε τροχαίο στο Αγρίνιο – Και δεύτερο παιδί θρηνεί η οικογένεια
- Στοιχεία σοκ για την ενδοοικογενειακή βία: Πάνω από 15.000 γυναίκες έχουν πέσει θύματα σε δέκα μήνες
- Τι φταίει και δεν φτάνει ο προϋπολογισμός για φάρμακα στα νοσοκομεία
- Οι παράγοντες που καθορίζουν τις τιμές στη φέτα - «Είναι πλέον αδικαιολόγητες» λένε οι παραγωγοί
Το «Autogoal» καταπιάνεται με αυτοσαρκασμό και σπιρτάδα με το θέμα της σχέσης αθλητή-προπονητή. Η κ. Σοφία Μαυραγάνη, «πνευματική μητέρα» της παράστασης μιλά στο in.gr και εξηγεί ποιος έχει το πάνω χέρι στη σχέση αυτή, ποια είναι τα όρια ανάμεσα στο σοβαρό και στο αστείο, καθώς και πότε το ίδιο το παιχνίδι αυτο-βραβεύεται ως νικητής.
Εν όψει της συμμετοχής της στο φεστιβάλ Dance Days στα Χανιά της Κρήτης, η παράσταση «Autogoal» της Σοφίας Μαυραγάνη, του Δρόσου Σκώτη και του Tadeu Liesenfeld, παρουσιάζεται για μια και μοναδική φορά στην Αθήνα, στο PLAYGROUND for the arts στο Βοτανικό, την Κυριακή 7 Ιουνίου στις 20.00.
Πώς καταλήξατε στη σύλληψη της εν λόγω ιδέας; Τι σας ενέπνευσε;
Η δημιουργία της παράστασης «Autogoal» είναι το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας ελεύθερου συνειρμού στη πράξη. Η παράσταση αυτο-δημιουργήθηκε και ντύθηκε το σχήμα του προπονητή-αθλητή γιατί εκεί οδήγησε η άμεση αντίδραση στα δεδομένα/γεγονότα που μας συνέβησαν εκείνη τη χρονική περίοδο.
Τολμώ να πω ότι είναι ένα από τα αγαπημένα μου έργα για τον απλούστατο λόγο ότι αποτέλεσε έκπληξη και για μένα την ίδια. Όχι έκπληξη που αναιρεί τη δουλειά και την αφοσίωση που απαιτεί η καλλιτεχνική πράξη, αλλά έκπληξη που εξασφαλίζει τις συνθήκες ώστε το έργο να συντελεστεί αβίαστα.
Με λίγα λόγια, η ιδέα για τη δημιουργία του έργου καθώς και το ίδιο το έργο είναι το αποτέλεσμα μιας άμεσης διαδικασίας αλληλεπίδρασης με πραγματικά γεγονότα και όχι η εφαρμογή μιας εκ των προτέρων ολοκληρωμένης ιδέας.
Πόσο περίπλοκη είναι η σχέση ανάμεσα σε αθλητή και προπονητή, και γιατί κατά τη γνώμη σας;
Όπως ανέφερα, η σχέση ανάμεσα σε αθλητή και προπονητή είναι το ένδυμα της παράστασης, ένα βοηθητικό σχήμα που χρησιμοποιείται ως μέσο περαιτέρω προβληματισμού. Αυτό στο οποίο επικεντρωνόμαστε είναι η ποιότητα των σχέσεων που δημιουργούν οι κοινωνικές θέσεις και τίτλοι. Οι σχέσεις αυτές είναι τόσο περίπλοκες όσο είναι φαινομενικά απλές. Η απλότητα προέρχεται από το γεγονός ότι οι “θέσεις” ορίζουν συμπεριφορές και εξασφαλίζουν απλούς και απόλυτα κατανοητούς σχηματισμούς. Τα πράγματα είναι έτσι, δε μπορούν να είναι αλλιώς και αυτό είναι καθολικά αποδεκτό. Η πολυπλοκότητα μπαίνει στο παιχνίδι όταν αρχίζει ο προβληματισμός σχετικά με το θέσφατο των θέσεων και την ορθότητα των όρων του παιχνιδιού. Τότε αρχίζουν οι «τρίπλες» και ο καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη της δράσης ή της αδράνειάς του.
Ποια είναι τα όρια ανάμεσα στο σοβαρό και στο αστείο;
Μάλλον από προσωπική αδυναμία απόλαυσης των ευρέως διαδεδομένων ανεκδότων, άρχισα να παρατηρώ αυτή την ασαφή περιοχή όπου η ερμηνεία των πραγμάτων αιωρείται ανάμεσα στο γέλιο και το σοκ (θα χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη αντί του κλάματος για να μη ταυτιστεί το σοβαρό με το στενάχωρο). Όσο ασαφής είναι αυτή η περιοχή, τόσο ασαφή είναι και τα όρια της. Αυτό που κεντρίζει το ενδιαφέρον μου πάντως και που με ένα τρόπο αποτελεί βασική αναζήτησή μου ως δημιουργού είναι να συνθέσω έτσι τα στοιχεία του έργου ώστε ο θεατής να βρεθεί ανάμεσα σε αυτά τα όρια. Τότε ενδυναμώνεται το ενδεχόμενο να μπορεί ενεργά να αποφασίσει προς τα που θέλει να στραφεί, να δώσει τη προσωπική του ερμηνεία σε αυτό που εξελίσσεται εν παρουσία του και ίσως τελικά να επηρεάσει και την ίδια την εξέλιξή του.
Αθλητής και προπονητής: Είναι αναγκαίο να πρεσβεύουν τα ίδια ιδανικά; Υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ τους;
Σκεφτόμενη αν ο αθλητής και ο προπονητής χρειάζεται να πρεσβεύουν τα ίδια ιδανικά, αναρωτιέμαι ποιος ορίζει τα ιδανικά αυτά. Όσο μεγαλύτερη είναι η ισότιμη συμβολή τους στη διαμόρφωση των ιδανικών τους, τόσο μεγαλύτερη θεωρώ θα είναι η τύχη να ταυτιστούν και να τα υποστηρίξουν. Στην αντίθετη περίπτωση, μάλλον πάμε για αυτογκόλ!
Συνέντευξη: Μαρία Πετροπούλου
Autogoal
Μια παράσταση της Σοφίας Μαυραγάνη,
του Δρόσου Σκώτη και του Tadeu Liesenfeld
Για μία μόνο παράσταση
Κυριακή 7 Ιουνίου
στις 20.00
Η είσοδος είναι ελεύθερη, η έξοδος αμφιλεγόμενη και η οικονομική συνεισφορά προαιρετική.
Πληροφορίες
Ιδέα/χορογραφία: Σοφία Μαυραγάνη
Ερμηνεία/συνδημιουργία: Tadeu Liesenfeld, Δρόσος Σκώτης
Φωτογραφίες: Mίλτος Αθανασίου
Teaser: Νίκος Βαβούρης
Παραγωγή: fingersix/athens
PLAYGROUND for the arts
Βουτσαρά 6, Βοτανικός
Τηλ: 210 85 44 836
http://www.playgroundforthearts.com/
Διάρκεια παράστασης:
20 λεπτά
Πρόσβαση:
Μετρό «Κεραμεικός»
Teaser:
entertainment.in.gr
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις