Λεβάν Τσουλάτζε: «Στη Γεωργία όπως και στην Ελλάδα πολεμάμε για τη ζωή»

Συνέντευξη στην Ελισάβετ Σταμοπούλου

Εργάζεται ως σκηνοθέτης πάνω από δύο δεκαετίες, από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Γεωργιανός Λεβάν Τσουλάτζε έχει ερωτευτεί το ελληνικό θέατρο και το αποδεικνύει αφού θα παρουσιάσει το μυθιστόρημα του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι, «Έγκλημα και Τιμωρία», το οποίο θα ανέβει τον Οκτώβριο στο θέατρο Άνεσις με τους Τάσο Ιορδανίδη και Θάλεια Ματίκα σε πρωταγωνιστικούς ρόλους.

«Είμαι ερωτευμένος με το ελληνικό θέατρο, η γυναίκα μου να φανταστείτε ζηλεύει», αναφέρει ο κ.Τσουλάτζε σε συνέντευξή του στο in.gr που μιλά για το πώς βρέθηκε να σκηνοθετεί στην Ελλάδα, για τους περιορισμούς που γνώρισε στη Σοβιετική Ένωση, ενώ επισημαίνει πως εδώ το θέμα της κρατικής επιχορήγησης όσον αφορά στον πολιτισμό είναι σε χειρότερη μοίρα από ό,τι στη Γεωργία.

Μετά το «Λεωφορείο ο πόθος» ανεβάζετε μπροστά στο ελληνικό κοινό το μυθιστόρημα του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι «Έγκλημα και Τιμωρία». Ποια συναισθήματα επιχειρείτε να τονίσετε μέσα από το έργο;
Πρόκειται για μια ιστορία σχετικά με το πόσο δύσκολο είναι να βρουν οι άνθρωποι την πορεία τους προς το Θεό. Κάποιοι πρέπει να καταστραφούν, να πιάσουν πάτο, να βιώσουν άσχημες καταστάσεις για να ανέβουν. Αυτή είναι η φιλοσοφία. Όλοι μας όταν είμαστε νέοι θέλουμε να αλλάξουμε κάτι, να συγκρουστούμε με τον κόσμο. Ο Ντοστογιέφσκι θέλει να δείξει πως όταν θέλεις να συγκρουστείς με τον κόσμο, θα συγκρουστείς και με τον εαυτό σου.

Περιμένετε το ελληνικό κοινό να αντιμετωπίσει διαφορετικά το έργο σε σχέση με το ρωσικό;
Προσπαθώ ώστε να καταλάβει το κοινό αυτό που θέλει να πει ο Ντοστογιέφσκι. Είναι ένας ευρωπαϊκός συγγραφέας, δεν είναι μόνο για Ρώσους. Είναι πολύ κοντά στον Ντίκενς για παράδειγμα. Κάνει όμως και κάτι έξω από το συνηθισμένο, είναι πιο »αιματηρός», διακατέχεται από ειρωνεία.

Πώς αντιμετωπίζουν οι Ρώσοι έργα του Ντοστογιέφσκι;
Δεν προσπαθούν όλοι οι Ρώσοι να καταλάβουν απόλυτα τον Ντοστογιέφσκι γιατί εστιάζουν σε συγκεκριμένα πράγματα, δεν τον βλέπουν με μια πιο ευρεία οπτική γωνία.

Ποιες διαφορές εντοπίζονται ανάμεσα στο ελληνικό και το ρωσικό θέατρο;
Δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Το ταμπεραμέντο όμως που υπάρχει στα ελληνικά θέατρα είναι πιο έντονο.

Ποιος είναι ο αγαπημένος συγγραφέας;
Ο Τσέχωφ, λόγω της φιλοσοφίας του, γιατί κοιτά με μια ειρωνική ματιά τον κόσμο, δεν βλέπει τους ανθρώπους ως ήρωες, εντοπίζει τις αδυναμίες τους και τις αγαπά.

Πόσα χρόνια εργάζεστε ως σκηνοθέτης;
Τα τελευταία 25 χρόνια. Ξεκίνησα στην τότε Σοβιετική Ένωση, οπότε και υπήρχε μεγάλη πίεση, αλλά μετά άλλαξε κάπως η κατάσταση.

Γνωρίσατε σοβαρούς περιορισμούς λόγω του καθεστώτος;
Όχι, αλλά υπήρχαν μυθιστορήματα, όπως οι «Δαιμονισμένοι», «οι Αδερφοί Καραμαζόφ» που ήταν τότε απαγορευμένα γιατί δεν συνέφεραν το καθεστώς . Ήμουν 20 χρονών όταν διάβασα τους «Δαιμονισμένους», μου τους έδωσε κάποιος. Μπορεί μυθιστορήματα του Ντοστογιέφσκι να απαγορεύτηκαν, ήταν πάντα όμως πολύ διάσημος. Στη ζωή του, δε, υπήρξε ιδιοφυΐα, λόγω του μεγάλου βάθους του.

Πώς και αποφασίσατε να σκηνοθετήσετε στην Ελλάδα;
Μια γυναίκα από τη χώρα μου, τη Γεωργία, ήρθε και με βρήκε. Δεν την ήξερα, αλλά με γνώριζε εκείνη. Με έφερε σε επαφή με τον Τάσο Ιορδανίδη, που είχε ζητήσει να γίνει η συνάντηση, και έτσι ξεκίνησε όλο αυτό.

Ποια η γνώμη σας για το ελληνικό θέατρο;
Είμαι ερωτευμένος με το ελληνικό θέατρο. Η γυναίκα μου να φανταστείτε ζηλεύει.

Πώς κυλά η ζωή στη Γεωργία;
Έχουμε παρόμοια προβλήματα με την Ελλάδα. Πολεμάμε για τη ζωή.

Όσον αφορά στο θέατρο, απουσιάζει σε μεγάλο βαθμό η κρατική υποστήριξη στην Ελλάδα. Στη χώρα σας συμβαίνει το ίδιο;
To ίδιο γίνεται και στη Γεωργία. Δεν είμαστε ευχαριστημένοι, αλλά όταν ήρθαμε εδώ αλλάξαμε κάπως γνώμη. Κι αυτό γιατί εδώ τα πράγματα είναι χειρότερα.

entertainment.in.gr