Η καταπολέμηση της σχολικής ρουτίνας, το αόριστο μέλλον, η συναίνεση στη βία και η ατομική ευθύνη, καθώς και το ιερό της ύπαρξης είναι τα θέματα που επιχειρεί να αγγίξει και να αναδείξει το Rēs Ratio Network μέσω τεσσάρων παραστάσεων. Το Rēs Ratio Network είναι ένα δίκτυο καλλιτεχνών που δημιουργήθηκε το 2014, ώστε να ελκύσει δημιουργούς […]
Η καταπολέμηση της σχολικής ρουτίνας, το αόριστο μέλλον, η συναίνεση στη βία και η ατομική ευθύνη, καθώς και το ιερό της ύπαρξης είναι τα θέματα που επιχειρεί να αγγίξει και να αναδείξει το Rēs Ratio Network μέσω τεσσάρων παραστάσεων.
Το Rēs Ratio Network είναι ένα δίκτυο καλλιτεχνών που δημιουργήθηκε το 2014, ώστε να ελκύσει δημιουργούς με κοινή αφετηρία την έρευνα στην παραγωγή έργων παραστασιακής τέχνης και σκηνικής γραφής.
Με βασικό πυρήνα τους Άρη Σερβετάλη, Έφη Μπίρμπα, Μιχαήλα Πλιαπλιά και Νίκο Ηλία και με σημείο εκκίνησης το έργο «Σωσίας» (Θέατρο Ροές, 2014-15), το Rēs Ratio Network επιζητεί να διαμορφώσει μια συνθήκη ικανή να δώσει στους δημιουργούς τη δυνατότητα να αναπτύξουν, κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής περιόδου, μια διαλεκτική σχέση μεταξύ τους και να παρουσιάσουν τα έργα τους στο κοινό.
Για τη περίοδο 2015-16, το Rēs Ratio Network παρουσιάζει στο Θέατρο Ροές:
11 Oκτωβρίου 2015 – Απρίλιος 2016 Kινητήρας / ΕΚ ΠΛΗΞΗ – Το δικό μου Ψάρι Η ΕΚ ΠΛΗΞΗ μπαίνει μέσα στο σχολείο ξαφνικά, εκεί που τα παιδιά δεν το περιμένουν και λειτουργεί με τη «δύναμη φυσικού φαινομένου» με αποτέλεσμα να μπορεί να εντυπωθεί στις μνήμες των παιδιών και να τους αλλάξει την καθημερινότητα, εμπνέοντας κέφι και όρεξη. Σκοπός της είναι να βγάλει τα παιδιά από την πλήξη της σχολικής ρουτίνας και να τα φέρει κοντά στη σωματικότητά τους μέσα από θέματα που μας απασχολούν όλους – μικρούς και μεγάλους.
Το έργο είναι εμπνευσμένο από το παραμύθι των αδελφών Γκριμ, ο Ψαράς και η Γυναίκα του και εξερευνά τις έννοιες και τις σχέσεις της απληστίας και της απώλειας. Μέσα από τη γλώσσα του σώματος, τα παιδιά παρακολουθούν μια ιστορία που αφηγείται την ανάγκη του ανθρώπου για όλο και περισσότερα υλικά, το θυμό του όταν τελικά τα χάνει, αλλά και το πραγματικό του σάστισμα όταν έρχεται ο πραγματικός θάνατος, η πραγματική απώλεια.
16 Oκτωβρίου 2015 – Nοέμβριος 2015 Vasistas – DOMINO Μια βουβή χορογραφία για το παρόν που μας διαφεύγει και για το αόριστο μέλλον. Το Domino πραγματεύεται το θέμα της επιδημικής κατάρρευσης, μιας αλυσιδωτής αντίδρασης που οδηγεί σε γενικευμένη κατάσταση «επείγοντος», εστιάζοντας στους επιζώντες. Η δραματουργία βασίζεται στο έργο του Ευγένιου Ιονέσκο «Παιχνίδια σφαγής», εφαρμόζοντας στο έργο τους ιδιαίτερους αφηγηματικούς κώδικες και τη σκηνική γλώσσα που εξελίσσει η ομάδα τα τελευταία χρόνια. Στη σκηνή εναλλάσσονται στιγμιότυπα, θραυσματικά ταμπλώ ενός κόσμου όπου το τέλος πλησιάζει, όπου άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με το κενό. Με τρόπο επείγοντα, παράλογο και νοσταλγικό.
«Όταν είσαι στα σκατά ως το λαιμό, δεν μένει παρά να τραγουδάς». Σάμουελ Μπέκετ
26 Οκτωβρίου 2015 – Φεβρουάριος 2016 Δημήτρης Καραντζάς – Τέφρα και Σκιά Χάρολντ Πίντερ «Θα τον ακολουθούσαν και στον γκρεμό, θα ‘πεφταν και στη θάλασσα αν τους το ζητούσε- είπε. Και θα τραγουδούσαν εν χορώ, φτάνει να’χαν εκείνον για να τους διευθύνει. Ήταν και πολύ φιλόμουσοι όλοι τους- είπε».
Χάρολντ Πίντερ (Απόσπασμα από το έργο)
Το έργο του Χάρολντ Πίντερ αποτελεί μια κρυπτογραφημένη παραβολή για τη συναίνεση στη βία, για την υπακοή και την ατομική ευθύνη. Στο μέσον ενός τόπου, δύο ηθοποιοί-αφηγητές κατοικούν μια φαινομενικά ασφαλή, αλλά και αυστηρή συνθήκη ενώ σταδιακά εγκλωβίζονται μέσα σε μνήμες από οδυνηρά γεγονότα. Ο τόπος γίνεται αναπόδραστος και οι δυο φωνές είναι υποχρεωμένες να φτάσουν μέχρι το τέλος. Η παράσταση επιχειρεί να αναδείξει τη δραματουργία του Πίντερ μέσα από τη διερεύνηση της διαστολής και της συστολής του χρόνου, μέσω της επιλεκτικής κίνησης και της απόλυτης ακινησίας, μέσω της μουσικότητας του κειμένου και παρεμβάλλοντας, σ’ αυτή τη θεατρική «διφωνία», φωνές από τον πόνο της ανθρωπότητας.
21 Νοεμβρίου 2015 – Απρίλιος 2016 Έφη Μπίρμπα – Τα ωραία χέρια μας Ευθύμης Φιλίππου Η εργασία επικεντρώνεται στη σύνθεση εικόνων που ανασύρονται από περιοχές μνήμης κατά τη μυσταγωγική και καθαρτήρια συνάντηση προσώπων γύρω από την τελετουργία ενός νεκρικού συμποσίου. Ένα πέρασμα μέσα από συμπεριφορικά πρωτόκολλα που συνδέουν τη χωμάτινη σύσταση με το ιερό της ύπαρξης. Μια καλλιτεχνική διάδραση με τον Ευθύμη Φιλίππου, μ’ ένα κείμενο που δομείται και συναρθρώνεται μέχρι την πρώτη παρουσίαση του έργου.
Παρότι η εισπνοή υδρογονανθράκων από σπρέι, μανό, μαρκαδόρους ή βενζίνη δεν είναι κάτι καινούριο στην Ελλάδα, δυστυχώς όμως τρεντάρει σε πλατφόρμες και αυτό το κάνει πιο επικίνδυνο.
Ιρακινοί, μέλη των πολιτοφυλακών των Μονάδων Λαϊκής Κινητοποίησης και οπαδοί τους, επιχείρησαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό και να κινηθούν προς την πρεσβεία των ΗΠΑ.
