Μαντώ Σιώμου

Μια ημέρα έμεινε για το Halloween στην Αμερική (31 Οκτωβρίου), και μπορεί στην Ελλάδα να μην μεταμφιεζόμαστε και να βγαίνουμε στους δρόμους φωνάζοντας «trick or treat», ξέρουμε όμως να το γιορτάζουμε βλέποντας ταινίες τρόμου. Και τι πιο ανατριχιαστικό από ταινίες τρόμου που βασίζομαι σε αληθινές ιστορίες…

Η ταινία «Αίμα στους Λόφους»,1977 σε σκηνοθεσία Wes Craven, βασίζεται στην αληθινή ιστορία του Sawney Bean και της πολυάριθμης οικογένειάς του, που κατοικούσαν σε σπηλιές και τρομοκρατούσαν τις ορεινές περιοχές της Σκοτίας, στις αρχές του 14ου αιώνα. Η οικογένεια αιχμαλώτιζε, βασάνιζε και έτρωγε τους άτυχους περαστικούς που έβρισκαν στο δρόμο τους για 25 χρόνια, μέχρι που τελικά συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν χωρίς δίκη, αφού κρίθηκαν παράφρονες.
Οι κατ’ ισχυρισμό, κτηνώδεις φόνοι της οικογένειας Βean, ενέπνευσαν το θέμα της ταινίας, ώστε η οικογένεια Carter να γίνει τόσο απάνθρωπη όταν ζητούν εκδίκηση, όσο οι επιτιθέμενοί τους.

Ένα ακόμα συναρπαστικό θρίλερ του Craven, εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα, είναι ο «Εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες», 1984. Ο σκηνοθέτης είχε δηλώσει ότι βάσισε την ταινία σε διάφορα άρθρα της εφημερίδας Los Angeles Times, για μια σειρά περίεργων θανάτων προσφύγων της Νοτιοανατολικής Ασίας, όπου πέθαιναν κατά τη διάρκεια του ύπνου, βλέποντας εφιάλτες. Στα αποτελέσματα της αυτοψίας δεν διαπιστώθηκε αίτιο αιφνίδιου θανάτου και έτσι οι θάνατοι θεωρήθηκαν μυστηριώδεις. Οι ιατρικές αρχές ονομάσαν το φαινόμενο «Σύνδρομο Ασιατικού Θανάτου». Η ομολογουμένως περίεργη αυτή ιστορία κέντρισε το ενδιαφέρον του Craven τόσο πολύ, που δημιούργησε τον φανταστικό χαρακτήρα Φρέντυ Κρούγκερ.

Επίσης, η ταινία «Τρόμος στο Amityville» βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Jay Anson (1977), και περιλαμβάνει τις πραγματικές εμπειρίες μιας οικογένειας, που μετακομίζει το 1975 σε ένα σπίτι της περιοχής Amityville της Νέας Υόρκης και έπειτα από 28 ημέρες το εγκαταλείπει πανικόβλητη, εξαιτίας των πολλών και ενοχλητικών μεταφυσικών φαινομένων που ισχυρίζεται ότι βίωσε.

Στο σπίτι είχε προηγηθεί μία ανατριχιαστική τραγωδία όταν ο γιος του προηγούμενου ιδιοκτήτη πυροβόλησε και σκότωσε τα 6 μέλη της οικογένειάς του, γιατί όπως είχε δηλώσει αργότερα, έτσι τον διέταξαν οι φωνές που άκουγε. Και τα 6 θύματα βρέθηκαν στα κρεβάτια τους μπρούμυτα, χωρίς να υπάρχουν σημάδια πάλης ή αντίδρασης. Ο δολοφόνος βρίσκεται φυλακισμένος στη Νέα Υόρκη και θα παραμείνει έως το θάνατό του.

Πολυάριθμες ταινίες τρόμου απαθανάτισαν μάλιστα το ίδιο περιστατικό, που αποτελεί εξάλλου δημοφιλές θέμα φρίκης. Μάλιστα η ταινία «Το Κάλεσμα», 2013 λέγεται ότι στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα από το αρχείο των ερευνητών του παραφυσικού Ed και Lorraine Warren που έχουν μείνει στην ιστορία για την εμπλοκή τους στην περιβόητη υπόθεση Amityville.

Η ταινία ο «Σχιζοφρενής Δολοφόνος με το Πριόνι», 1974 αντλεί επίσης την έμπνευσή της από πραγματικά γεγονότα της δεκαετίας του ’50 και συγκεκριμένα την ιστορία του ψυχοπαθή Edward Gein από το Ουισκόνσιν. Ο «Τρελός Εντ», όπως και ο χαρακτήρας του «Leatherface», φορούσε ανθρώπινες μάσκες δημιουργημένες από τα πρόσωπα των θυμάτων του και διακοσμούσε τη φάρμα του με ανθρώπινα απομεινάρια. Ενώ όταν συνελήφθη βρισκόταν στην κουζίνα του και έψηνε μια ανθρώπινη καρδιά. Η διαστροφική μανία του Gein έχει δώσει άφθονο υλικό για αναρίθμητες ταινίες, περιλαμβανομένων των κλασικών «Ψυχώ» και «Σιωπή των Αμνών».

Μια ακόμη αληθινή ιστορία που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης ταινιών, μεταξύ των οποίων και η «Μαύρη Ντάλια», 2006 τουΜπράιαν Ντε Πάλμα, είναι αυτή της αποτρόπαιης δολοφονίας της Ελίζαμπεθ Σορτ που συγκλόνισε το Λος Άντζελες τη δεκαετία του ’40.
Τον Ιανουάριο του 1947, εντοπίστηκε το κακοποιημένο και διαμελισμένο σώμα της 22χρονης, κοντά στην πινακίδα του Χόλιγουντ. Οι δημοσιογράφοι την ονόμασαν «Μαύρη Ντάλια», πιθανόν εμπνευσμένοι από την «Μπλε Ντάλια», μία ταινία όπου ένας πιλότος μαχητικού κατηγορείται για το θάνατο της άπιστης γυναίκας του. Η λίστα των υπόπτων ήταν αμέτρητη, όπως και η λίστα κινήτρων του κάθε υπόπτου, ενώ η διάσταση που έλαβε το θέμα ήταν η αιτία μύθων γύρω από τις ηθικές και σεξουαλικές τάσεις του δολοφόνου. Ο φόνος παραμένει ανεξιχνίαστος εδώ και 68 χρόνια.

entertainment.in.gr