Βασίλης Παπαβασιλείου: Με ανέκδοτο μοιάζει η δημιουργία του ελληνικού κράτους

Συνέντευξη: Ελισάβετ Σταμοπούλου

Με καυστικό τρόπο και διάθεση αυτοσαρκασμού «μιλά» για τη σημερινή πραγματικότητα. Ο σκηνοθέτης Βασίλης Παπαβασιλείου ανεβάζει στο Θέατρο Τέχνης την παράσταση «Σιχτίρ ευρώ, μπουντρούμ δραχμή, θα πεις κι ένα τραγούδι» συνδέοντας την Ελλάδα με μια ανθυγιεινή κατάσταση. Σε συνέντευξή του στο in.gr αναφέρεται στη δημιουργία του ελληνικού κράτους παρομοιάζοντάς τη με «ανέκδοτο», στην ανοησία που τον ενοχλεί αλλά που μπορεί και να τον τρέφει και στο θέατρο ως «πηγή πλούτου».

Η παράσταση «Σιχτίρ ευρώ, μπουντρούμ δραχμή, θα πεις κι ένα τραγούδι» φαίνεται να είναι βγαλμένη από την ελληνική πραγματικότητα
Η ζωή μας είναι το θέμα και βεβαίως το θέατρο από τα αρχαία χρόνια έκανε αυτή τη δουλειά. Ο καιρός, η εποχή δηλαδή, έστελνε τα σήματα και η σκηνή ανταποκρινόταν σε αυτά. Με αυτή την έννοια και το «Σιχτίρ, ευρώ» σε αυτό το μήκος κύματος κινείται. Είναι δηλαδή μια ιστορία που έχει να κάνει με τα υλικά που φτιάχνουν την πραγματικότητα στο κοινωνικοπολιτικό επίπεδο, στο επίπεδο των μυαλών που κουβαλούν οι άνθρωποι κτλ.

Πώς κυλά η ιστορία;
Είναι ένα άσυλο φανταστικό, δεν είναι πραγματικό, και εκεί υπάρχει κάθε χρόνο ένας τρόφιμος ο οποίος ανακηρύσσεται από τη διοίκηση του ιδρύματος και του ανατίθεται να κάνει μια ομιλία. Φέτος ο τρόφιμος είναι ο Φωκίων Καπνίδης και αυτός κάνει την ομιλία που απευθύνεται, μεταξύ άλλων, στο νοσηλευτικό προσωπικό. Πρόκειται για την ιστορία μιας διάλεξης. Έχει να κάνει με την Ελλάδα και με το εάν αυτή είναι μια ασθένεια. Αποτελεί μια ανταπόκριση στα όσα η χώρα έζησε τα τελευταία χρόνια με αποκορύφωμα το καλοκαίρι. Σε αυτά τα συμβάντα γεννήθηκε το έργο.

Πώς κρίνετε τα συμβάντα των τελευταίων μηνών;
Τα συμβάντα μάς αξίζουν, δεν προκύπτουν ούτε από επεμβάσεις από τον ουρανό, ούτε φταίει κάποιος άλλος. Αυτά που ζήσαμε τα θελήσαμε, τα προετοιμάσαμε και τα φτιάξαμε. Κανείς δεν περίμενε ότι θα κάνει σε τέτοιο βαθμό κωλοτούμπα ο Τσίπρας. Γι’αυτό η ζωή είναι πιο ενδιαφέρουσα από τις ιδέες που έχουμε γι’αυτή γιατί μπορεί να μας ξαφνιάζει. Εμείς κυβερνάμε, αυτοί που μας κυβερνούν είναι αντιπρόσωποι μας. Εμείς τους φτιάξαμε. Δεν υπάρχει άλλη σχέση ανάμεσα στους πολίτες μιας αστικής Δημοκρατίας και στους εκπροσώπους τους.

Εάν περιγράφατε την Ελλάδα, τι θα προτάσσατε;
Θα προέτασσα το ότι μπορούμε αυτή τη στιγμή να συνειδητοποιήσουμε πως η δημιουργία του κράτους αυτού μοιάζει με ανέκδοτο. Ήταν κάτι πρωτότυπο το πώς φτιάχτηκε το 1830, σαν να προέκυψε αυτή η χώρα από το κωμικό ημισφαίριο της κεφαλής του Δία. Επειδή καμιά φορά ο κωμικός Θεός παράγει τα πιο τραγικά αποτελέσματα, μπορεί αυτό το κωμικό να μας οδηγεί σε αίματα και αυτό έζησε η Ελλάδα. Είναι μια περίπτωση που γεννά μεγάλο ενδιαφέρον να το ψάξεις, ωστόσο το πληρώνεις αυτό. Είναι ένα ανεξάντλητο θέμα, κουράγιο να’χουμε να το μελετάμε.

Ως έλληνας πολίτης τι σας κουράζει περισσότερο;
Η ανοησία που κατά τα άλλα μπορεί και να με τρέφει. Πιστεύω ότι η ανθρώπινη ζωή δεν έχει να κάνει απόλυτα με την άσκηση νοημοσύνης. Υπάρχει μεγάλο απόθεμα ανοησίας που διαχέεται και μέσα μας και έξω μας και στις σχέσεις μας. Όταν ξεπερνά ένα ποσό, τότε με κουράζει. Χάνω την ψυχραιμία και την υπομονή μου.

Πώς βλέπετε να έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στο θέατρο;
Το θέατρο μπορεί να μη σε αμείβει όπως τα άλλα μέσα , όταν άμειβαν, όταν το ζεις όμως σε ανταμείβει, σου δίνει περιθώρια να ζήσεις πολλές ζωές. Μια δυσκολία στο θέατρο είναι πηγή πλούτου. Το θέατρο γενικά είναι ένα ποτάμι που μπορεί να παίρνει τα ενοχλητικά και τα δυσάρεστα. Αυτό και πολλοί στρέφονται προς αυτό για να μην οδηγηθούν στον ψυχίατρο.

Τι θα θέλατε να πείτε, να μεταφέρετε στο κοινό μέσα από την παράστασή σας;
Την απορία σας, το ότι με ρωτάτε. Η τέχνη δεν θέλει να πει τίποτα, αλλά κάνει τον άλλον να αναρωτηθεί τι θέλει να πει.

entertainment.in.gr