Σουφλί, ιστορίες μεταξιού

Ένα από τα σημαντικότερα οικιστικά κέντρα της Περιφερειακής Ενότητας Έβρου, το Σουφλί, είναι συνυφασμένο και σχεδόν συνώνυμο με το μετάξι, τη σηροτροφία και τη μεταξουργία.

Η θρακιώτικη κωμόπολη κουβαλά μια πλούσια πολιτιστική παράδοση, διατηρεί δε ενδιαφέροντα αρχιτεκτονικά στοιχεία στα ιστορικά οικοδομήματά της, τα γνωστά κουκουλόσπιτα (μπιτζικλίκια κατά τους ντόπιους), που ήταν άλλοτε κατοικίες (χώροι διαμονής των ιδιοκτητών) και, ταυτόχρονα, παραγωγικές μονάδες (χώροι εκτροφής και ανάπτυξης των μεταξοσκωλήκων).

Κατά την Οθωμανική
Περίοδο το Σουφλί υπήρξε διοικητικό κέντρο μιας πλούσιας περιοχής με ογδόντα
περίπου χωριά. Στο β’ μισό του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα
εξελίχθηκε σε σημαντικό εμπορικό κέντρο χάρη στην ανάπτυξη της
σηροτροφίας, της αμπελουργίας και της καροποιίας.

Στο Σουφλί, και πιο συγκεκριμένα στο αρχοντικό Κουρτίδη (άλλοτε αρχοντικό του αδριανουπολίτη γιατρού, λογίου και πολιτικού Κωνσταντίνου Κουρτίδη, χτισμένο το 1883), λειτουργεί με τη
φροντίδα του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) Μουσείο Μετάξης.

Το Μουσείο παρουσιάζει αναλυτικά τα στάδια της σηροτροφίας και της μεταξουργίας, δίδοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ακμή που γνώρισε το Σουφλί στα τέλη του 19ου και στο α’ μισό του 20ού αιώνα ως σημαντικό κέντρο παραγωγής μεταξιού.

Τα αυθεντικά εκθέματα και το οπτικοακουστικό υλικό εισάγουν τους επισκέπτες του Μουσείου Μετάξης στην προβιομηχανική διαδικασία της εκτροφής των μεταξοσκωλήκων και της επεξεργασίας του μεταξιού.

Παράλληλα, αναδεικνύεται το κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο της σηροτροφίας και της μεταξουργίας, η σχέση τους με την τοπική κοινωνία και οικονομία, την αρχιτεκτονική και τον πολιτισμό.