Συνέντευξη: Ελισάβετ Σταμοπούλου

Παρατηρητής των πολιτικών εξελίξεων, μουσικοσυνθέτης και συγγραφέας, ο Νότης Μαυρουδής σχολιάζει την επικαιρότητα μιλώντας στο in.gr για την «ασυνεπή στάση» του Φώτη Κουβέλη και την Αριστερά που «απέτυχε».

Σημειώνει πως τώρα «βρισκόμαστε στο χειρότερο σημείο» και πως ο ΣΥΡΙΖΑ «είναι η συνέχεια κακών πολιτικών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ». Αναφερόμενος στο θέμα των προσφύγων, κάνει λόγο για αλληλεγγύη από την πλευρά της ελληνικής κοινωνίας, μιλά όμως για τις «φαιδρές δηλώσεις» της Τασίας Χριστοδουλοπούλου και για τη «μη σοβαρή στάση» της Ευρώπης.

Αποκαλύπτει, ακόμη, πως σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει βιβλίο με κείμενα που έχει αναρτήσει στην σελίδα του στο Facebook, και περνώντας στο πεδίο της μουσικής δηλώνει για τη Eurovision: «Περίμενα με την »πρώτη φορά» Αριστερή κυβέρνηση να σταματήσει η συμμετοχή μας στον διαγωνισμό».

Κοιτάζοντας το παρελθόν, δεν παραλείπει να μιλήσει για την συμμετοχή του στο 11ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στην Αβάνα της Κούβας και στο διεθνές Φεστιβάλ Πολιτικού Τραγουδιού στο Ανατολικό Βερολίνο που διεξήχθησαν την ίδια χρονιά.


Πριν ανέβετε σημαντικά μουσικά σκαλοπάτια, συναντήσατε δυσκολίες στον δρόμο σας. Τι συγκρατείτε από τα νεανικά σας χρόνια;
Είμαι γόνος Ποντίων, η μητέρα μου κατάγεται από την Τραπεζούντα και ο πατέρας μου από το Σουχούμι. Εγώ είμαι γεννημένος στην Καλλιθέα και βίωσα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου σε πραγματικές δυσκολίες και στην φτώχεια των Ποντίων και των ξεριζωμένων.

Πώς αντιμετωπίζονταν οι Πόντιοι την εποχή εκείνη;
Υπήρχε ζεστασιά από τον κόσμο, δεν υπήρχαν τότε εμπόδια κοινωνικού αποκλεισμού. Δεν ήταν σαν σήμερα που αντιμετωπίζονται διαφορετικά οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Εμείς συναντήσαμε θαλπωρή από τον κόσμο.

Αναφέρεστε στο θέμα των προσφύγων. Πώς κρίνετε τη στάση Πολιτείας απέναντι στο προσφυγικό ;
Σήμερα το πρόβλημα των προσφύγων είναι πολύ μπερδεμένο, είναι ένα πολύ σύνθετο ευρωπαϊκό πρόβλημα. Είναι ένα θέμα που η Ευρώπη άργησε πολύ να το σκεφτεί και να πέσει πάνω του συλλογικά για να βρει λύσεις, με αποτέλεσμα εκατομμύρια ξεριζωμένοι άνθρωποι από εστίες πολέμου να προσπαθούν να γλιτώσουν από τις καταστροφές. Όλα αυτά έχουν εμφανιστεί γιατί δεν στάθηκε σοβαρή η Ευρωπαϊκή Ένωση από την αρχή του θέματος. Για τα προβλήματα που υπάρχουν στις εμπόλεμες χώρες, έβαλαν το χέρι τους και οι ευρωπαϊκές χώρες, είτε με όπλα είτε με άλλο τρόπο. Δεν είναι άμοιροι ευθυνών γι’αυτό και στην Ελλάδα, μια χώρα απροστάτευτη που ό,τι κάνει το κάνει στο πόδι, πρόχειρα δηλαδή και χωρίς ανθρώπινο βάθος, έχει αφεθεί η κατάσταση στον πατριωτισμό κάποιων Ελλήνων των νήσων, σε διάφορες οργανώσεις, σε Γιατρούς Χωρίς Σύνορα που εάν δεν ήταν αυτοί δεν ξέρω τι θα είχαμε απογίνει. Φοβάμαι ότι θα σερνόταν ένας πόλεμος εδώ. Όχι ότι τώρα προστατεύουμε τους πρόσφυγες, αλλά η Ελλάδα ως κοινωνία έχει βοηθήσει πολύ σε αυτές τις καταστάσεις. Έχει συμπαρασταθεί, κι έχω την εντύπωση ότι αυτοί οι ταλαίπωροι άνθρωποι θα ξεχωρίσουν την Ελλάδα από τις άλλες χώρες στον ουμανισμό και στην υποστήριξη.

Μιλήσατε πριν για προχειρότητα ως προς το προσφυγικό
Η πολιτεία μας πιάστηκε αδιάβαστη ως προς το ζήτημα αυτό. Μην ξεχνάμε τις φαιδρές δηλώσεις της κ. Τασίας Χριστοδουλοπούλου, που έλεγε ότι οι πρόσφυγες λιάζονται. Οι δηλώσεις της γελοιοποίησαν τη χώρα. Έρχεται ο κ. Μουζάλας, που εικόνισμα πρέπει να του στήσει η κυβέρνηση, και προσπαθεί να σώσει την κατάσταση. Δείχνει ότι έχει βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση απέναντι πια και με τα διπλωματικά της ΕΕ, τόσο που να μην ξέρει από πού να αρχίσει. Αυτή είναι όμως η πολιτεία, έκανε μια προχειρότητα στη διαχείριση.

Το 2009 κατεβήκατε υποψήφιος στις Ευρωεκλογές με τους Οικολόγους Πράσινους. Τι θέλατε να υπογραμμίσετε με αυτή σας την κίνηση;
Δεν πήγε παραπέρα αυτό, έκλεισα τον κύκλο της εμπειρίας στην υποψηφιότητά μου γιατί υπήρξαν πολύπλοκες επαφές που με έκαναν να σταματήσω αυτό το δρομολόγιο. Αργότερα ήμουν από τους ανθρώπους που ανακήρυξαν τη ΔΗΜΑΡ. Είχα φύγει από τον Συνασπισμό με την ομάδα του Φώτη Κουβέλη. Τέσσερα χρόνια κράτησε αυτή η ιστορία με την ΔΗΜΑΡ. Είδα και απόειδα. Eίχα την πρόθεση να συνυπάρχω μέσα σε σχήματα που θεωρούσα ότι διαφοροποιούνται από τον πολιτικό δρόμο των μεγάλων κομμάτων. Η ΔΗΜΑΡ δεν ήταν συνεπής με αυτά που έλεγε στην αρχή.

Θεωρώ τον εαυτό μου παρατηρητή των πολιτικών εξελίξεων και μένω σε αυτό. Έχω μείνει εκτός κάθε πολιτικής κίνησης, ιδιωτεύω χωρίς να σταματήσει το ενδιαφέρον μου για την πολιτική. Αρθρογραφώ στη σελίδα μου στο FB, και πολλά από τα κείμενα, πολιτικού, κοινωνικού και πολιτιστικού περιεχομένου, που έχω ανεβάσει τα έχω συγκεντρώσει σε ένα βιβλίο που θα κυκλοφορήσει σε μια, περίπου, εβδομάδα με τις εκδόσεις Γαβριηλίδης και με τον τίτλο Bookface, το ανάποδο δηλαδή του Facebook. Εκδίδω τους σχολιασμούς μου γύρω από τα πολιτικά θέματα.

Η παρουσία της Αριστεράς είναι, θα λέγαμε, αισθητή σε αυτό το κυβερνητικό σχήμα;
Όταν μιλάμε για την κυβερνώσα Αριστερά, αποτελείται από βαθύ ΠΑΣΟΚ, από ακροδεξιούς τύπου Καμμένου, και όχι μόνο, και από πολιτικούς που δεν ξέρουμε εάν ανήκουν στην Αριστερά. Υπάρχει ένα μίγμα που το πολύ πολύ να το πούμε κεντροαριστερό. Δεν με συγκινεί πια εάν υπάρχουν τέτοιου είδους Αριστεροί σε μια κυβέρνηση. Αριστεροί που είναι σαφώς του δόγματος «είπα ξείπα». Μην ξεχνάμε ότι και το τρίτο μνημόνιο από τέτοιες ψήφους εδραιώθηκε. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η συνέχεια μιας κακής πολιτικής ποιότητας που είχε το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Δεν είδα καμιά διαφορά στην καθημερινότητά μας.

Πιστεύετε ότι μπορεί να δημιουργηθεί ένας ισχυρός κεντροαριστερός πόλος, λαμβάνοντας υπόψη και την παρουσία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ;
Τα κεντροαριστερά κομμάτια, που θα προκύψουν από αυτές τις προσπάθειες, πολύ δύσκολα θα μπορέσουν να συντάξουν ένα σχήμα που να μπορεί να διεκδικήσει ψήφο, γιατί ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια δυναμική, και η ΝΔ είναι μια ανερχόμενη δύναμη με την αλλαγή του προέδρου της. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει μια μικρή προσπάθεια να προσεγγίσει πιο κεντρώους ψηφοφόρους. Ο Μητσοτάκης κάνει μια προσπάθεια να προσεγγίσει κεντροδεξιούς ψηφοφόρους. Η κ. Γεννηματά με τον κ. Θεοδωράκη προσπαθούν για το κέντρο. Οι εποχές όμως είναι τόσο πολωμένες, θέλει πολύ καιρό ώστε να παγιωθεί ένα κέντρο με σταθερότητα και με στελέχη που να προβάλλουν πολιτικές οι οποίες θα πείσουν. Αυτά τα σχήματα πρέπει να βρουν τις τομές εκείνες που θα μπορέσουν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των κεντρώων. Προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου κεντροαριστερό και περιμένω να λάβω ένα σήμα που να με πείσει ότι εκεί υπάρχει μια ειλικρινής πολιτική στάση. Δεν έχω δει κάτι τέτοιο προς το παρόν.

Με τον νέο πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ βλέπετε μια ειλικρινή πολιτική στάση;
Νομίζω όχι, είναι πολύ νέος ακόμα για να με πείσει ότι η σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ και τις άλλες δυνάμεις θα φέρει ένα αποτέλεσμα πολιτικό με το οποίο θα παρασύρει κόσμο. Δεν βλέπω στον ορίζοντα έναν ισχυρό πόλο κεντροαριστεράς, τουλάχιστον σε αυτή την φάση που διανύουμε. Θέλει καιρό κάτι τέτοιο.

Περνώντας στη μουσική σας διαδρομή, το 1978 πήρατε μέρος στο διεθνές Φεστιβάλ Πολιτικού Τραγουδιού στο Ανατολικό Βερολίνο
Είχα πάει τότε εκεί με την Μαρία Δημητριάδη. Έχω φλερτάρει με το πολιτικό τραγούδι, έχω ασχοληθεί, έχω γράψει πολιτικά τραγούδια. Όχι από τις επάλξεις ενός κόμματος. Την εποχή εκείνη βέβαια ήμουν στην οργάνωση του Ρήγα Φεραίου στο ΚΚΕ Εσωτερικού. Το ότι πήγα στο φεστιβάλ εκείνο, δεν σημαίνει ότι ταυτιζόμουν με το τότε καθεστώς του Ανατολικού Βερολίνου, απεναντίας. Εκεί τραγούδησε η Μαρία Δημητριάδη, εγώ έπαιξα κιθάρα. Ήμασταν τοποθετημένοι σε άλλα κόμματα. Μιλάμε για πολιτικό και όχι για κομματικό τραγούδι. Παρουσιάσουμε επίσης και το «Στη συγκέντρωση της ΕΦΕΕ» του Διονύση Σαββόπουλου, που είναι ένα πολιτικό τραγούδι το οποίο δείχνει τους κραδασμούς μιας εποχής. Ήταν μια εξαιρετική εμπειρία. Το ’78 ήταν μια πολύ διαφορετική εποχή, ηλεκτρισμένη επίσης, και με μια παγκοσμιότητα που τη ζηλεύω.

Μιλάτε για παγκοσμιότητα
Τους κραδασμούς των πολιτικών τραγουδιών τους αισθάνονταν όλοι οι άνθρωποι της εποχής. Δεν ήταν σημαίες διαφορετικές, όλα συνέκλιναν στο καταπιεσμένο και πολιορκημένο. Ήταν σήματα ενός πολιτικού τραγουδιού, από όπου κι αν προέρχονταν.

Έχετε λάβει μέρος και στο 11ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στην Αβάνα της Κούβας
Το 1978 έγινε κι αυτό. Είχε τον τίτλο «Διεθνές Φεστιβάλ της Ειρήνης των λαών», και είχα βρεθεί στην Αβάνα με μια ελληνική αποστολή την οποία είχαν απαρτίσει κόμματα και έστελναν κυρίως νεολαία. Εγώ πήγα ως κλασικός κιθαρίστας. Μου οργανώθηκε ένα κονσέρτο για να παίξω κλασική κιθάρα. Θυμάμαι την κάθε ημέρα αυτής της εμπειρίας. Βλέπαμε καλλιτέχνες δημοφιλείς και πολύ επιτυχημένους.

Γυρίζοντας στο 1965 στο τραγούδι «Ήταν μεγάλη η νύχτα», τι έχετε να δηλώσετε;
Είχα γράψει τη μουσική. Στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1965 πήρα το πρώτο βραβείο με πρόεδρο της κριτικής επιτροπής τον Μάνο Χατζηδάκι. Ήταν μια πολύ δυνατή εμπειρία, το 1965 ήμουν 20 ετών και όπως αντιλαμβάνεστε για έναν άνθρωπο αυτής της ηλικίας η βράβευση είναι πολύ σημαντική. Τα χρόνια εκείνα τα φώτα της δημοσιότητας ως προς το ραδιόφωνο, γιατί τηλεόραση δεν υπήρχε, περίμεναν να φτάσει η εποχή του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, σαν να λέμε τώρα η Eurovision. Βέβαια εγώ τη σιχαίνομαι τη Eurovision και θεωρώ ότι πρέπει να καταργηθεί ή θεωρώ ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να παίρνει μέρος σε τέτοιες λαϊκίστικες φανφάρες.

Συγκρίνοντας τη μουσική της δεκαετίας του 1960 με το σήμερα, τι επισημαίνετε;
Τότε η εποχή του ’60 ήταν ηλεκτρισμένη πολιτικά και μην ξεχνάμε ότι το 1967 γίνεται το πραξικόπημα και διατηρείται μέχρι το 1974. Το ’65 υπήρχαν ακόμη τόποι εξορίας, φυλακές για τους πολιτικούς κρατούμενους. Είχαμε ακραία πολιτικά πάθη, δολοφονίες. Η δεκαετία του 1960 δεν είχε ιδέα ότι θα υπήρχε το Διαδίκτυο. Οι νέες τεχνολογίες μπαίνουν στο παιχνίδι με πολύ μεγάλη επιρροή στη μουσική και όχι μόνο. Ήταν μια θεμέλια αλλαγή. Εγώ τάσσομαι κατά των βίντεο κλιπ, γιατί προτιμώ να πλάθω τις δικές μου εικόνες. Θεωρώ όμως πως πρέπει να επωφεληθούμε από την τεχνολογία στο έπακρο.

Μετά από αποχωρήσεις και αντιδράσεις σε σημαντικούς πολιτιστικούς φορείς, τι έχετε να πείτε;
Το ότι η χώρα είναι πιο φτωχή όχι μόνο στο οικονομικό θέμα. Δεν ξεπροβάλλουν οι νέες δυνάμεις. Και μη μου πείτε ότι κάτι τέτοιο γίνεται μέσα από το Eurovision γιατί θα γελάσω κραυγαλέα. Τα κομμάτια που ακούγονται είναι ρηχά κι επιπόλαια. Περίμενα με την «πρώτη φορά Αριστερή κυβέρνηση» να σταματήσει η συμμετοχή μας στη Eurovision. Είναι όλα μπλοκαρισμένα και ακουμπάμε ακόμα στα παλιά τραγούδια. Με τη Νένα Βενετσάνου θα προσπαθήσουμε λοιπόν να αναδείξουμε τα τραγούδια που αξίζει να παρουσιάζονται μπροστά στον κόσμο.


entertainment.in.gr

Headlines