Angèle Dubeau: Στη μάχη μου με τον καρκίνο η μουσική ήταν η απόδρασή μου

Συνέντευξη στην Τζωρτζίνα Ντούτση

Η καταξιωμένη και πολυβραβευμένη καναδή μουσικός Angèle Dubeau, μία από τις μεγαλύτερες βιολονίστες στο χώρο της κλασικής –και όχι μόνο- μουσικής θα βρεθεί για πρώτη φορά στη χώρα μας την Τρίτη 8 Μαρτίου, μαζί με την φημισμένη γυναικεία ορχήστρα εγχόρδων, La Pieta.

H παρθενική εμφάνιση της Angèle Dubeau στην Ελλάδα έχει έναν απόλυτα συμβολικό χαρακτήρα, λόγω της σύνθεσης της ορχήστρας και του εορτασμού της παγκόσμιας ημέρας για τη γυναίκα, μιας και η ίδια έχει αφηγηθεί μέσα από τη μουσική της πολλές φορές την ιστορία της για τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο του μαστού αποτίνοντας φόρο τιμής σε όλους όσοι προσπαθούν να βρουν τη δύναμη να αντιμετωπίσουν τις δοκιμασίες της ζωής…

Κυρία Dubeau εμφανίζεστε στην Ελλάδα για πρώτη φορά και σε μία πολύ δύσκολη περίοδο για τη χώρα λόγω της οικονομικής και της ανθρωπιστικής κρίσης. Πως νιώθετε που θα παίξετε μπροστά στο ελληνικό κοινό και τι έχετε ακούσει για την Ελλάδα;
«Μπορώ μέσα από το βιολί μου να εκφράσω όλο το φάσμα των ανθρώπινων συναισθημάτων. Χαρακτηρίζομαι για την ομιλητικότητα μου και την ευχέρεια που έχω στην επικοινωνία με τους ανθρώπους αλλά πιστεύω ότι μπορώ να εκφραστώ καλύτερα και πιο βαθειά με το όργανο μου. Ξέρω πώς να κάνω ένα βιολί να κλάψει, να μιλήσει, να τραγουδήσει… η μουσική είναι μία ισχυρή και υποβλητική δύναμη μέσα από την οποία μπορούμε να μοιραστούμε ιστορίες.

»Για την πρώτη μου εμφάνιση στην Ελλάδα, επέλεξα να εξερευνήσω μαζί σας από την σκηνή του θεάτρου, ένα θαυμάσιο πρόγραμμα, με έργα σπουδαίων συνθετών. Δυνατή μουσική που φτάνει και αγγίζει το κοινό. Ο Philip Glass και ο Arvo Part για παράδειγμα είναι δημιουργοί οι οποίοι εξακολουθούν να έχουν έναν αντίκτυπο στη μουσική και στην πνευματική ζωή. Το έργο του Ludovico Einaudi από την άλλη είναι απίστευτα «φωτεινό». Η μουσική του είναι τόσο χαλαρωτική. Για τη συγκεκριμένη συναυλία επέλεξα μουσική και έργα που αγκαλιάζουν την ψυχή».

Ο Ludovico Einaudi έχει μία ειδική θέση στην καρδιά σας, αλλά και στο πρόγραμμα της συναυλίας σας…
«Το Ludovico Einaudi: Portrait είναι το τελευταίο μου άλμπουμ. Για την ακρίβεια το 39ο στην μέχρι τώρα καριέρα μου και το οποίο αποφάσισα να αφιερώσω στη μουσική του. Η μουσική του Einaudi πιστεύω ότι πραγματικά αιχμαλωτίζει τον ακροατή. Πρόκειται για έναν πρωταθλητή της μελωδίας και η μουσική αγγίζει την ψυχή μου. Και αν κρίνω από τα 8 εκατομμύρια views που έχει το αντίστοιχο βίντεο μας στο ΥouΤube, προφανώς το ίδιο συναίσθημα δημιουργεί και στον υπόλοιπο κόσμο. Για μένα κάθε έργο του Einaudi είναι σαν ένας καμβάς, ένα ηχητικό τοπίο στο οποίο μπορώ να ζωγραφίσω με το βιολί μου».

Μετράτε ήδη 40 χρόνια μίας επιτυχημένης καριέρας, 500.000 πωλήσεις δίσκων, συναυλίες σε όλο τον κόσμο, σημαντικές διακρίσεις κλπ. Ποιο είναι το μεγαλύτερο βραβείο για εσάς;
«Κάθε βήμα είναι σημαντικό. Αλλά θα έλεγα πως αυτό που με κάνει περισσότερο περήφανη είναι το γεγονός ότι η μουσική συντροφεύει τους ανθρώπους στην ζωή τους… Σε δύσκολες και σε χαρούμενες στιγμές. Η μουσική είναι για να την μοιραζόμαστε!»

Παλέψατε και νικήσατε την μάχη με τον καρκίνο του μαστού, μερικά χρόνια πριν. Σε μία παλαιότερη συνέντευξή μου με μία ελληνίδα συγγραφέα, η οποία είχε δώσει την ίδια μάχη, μου είχε πει ότι εκείνη την περίοδο συνειδητοποιείσαι ότι όλοι μας έχουμε ένα ποσοστό θνησιμότητας. Τι ήταν αυτό που σας έδωσε δύναμη και ποιο μήνυμα θα δίνατε σε όσες γυναίκες δίνουν την ίδια μάχη;
«Ξέρετε είναι πολύ δύσκολο να περιγράψει κάποιος με λέξεις το συναισθηματικό «τσουνάμι» το οποίο σε παρασύρει όταν μαθαίνεις ότι έχεις καρκίνο. Η μουσική ήταν για μένα ένας καλός φίλος. Ένας ευγενικός φίλος που με βοήθησε να παραμείνω δυνατή μέσα στη δίνη των εξετάσεων, των θεραπειών, των καθημερινών επισκέψεων στο νοσοκομείο. Η μουσική μού έφερε μία ηρεμία. Όταν τα συναισθήματα μου με έπνιγαν χωρίς να μπορώ να τα εκφράσω και να τα εκτονώσω, τίποτα δεν ήταν τόσο αποτελεσματικό όσο μία καλή μουσική για να ξεκινήσουν τα δάκρυα.. Αλλά περισσότερο από όλα, η μουσική μού προσέφερε την απαραίτητη απόδραση. Μπορούσα να αποδράσω σε μία άλλη εποχή και στιγμιαία να ξεχάσω το παρόν».

Τι είναι αυτό που σκέφτεστε όταν βρίσκεστε στη σκηνή είτε μόνη σας ή μαζί με την ορχήστρα σας, τη La Pieta;
«Ο λόγος ύπαρξής μου ως μουσικός, είναι το κοινό μου. Από το κοινό αντλώ την αδρεναλίνη και για το κοινό μου φροντίζω να δίνω πάντα το 100% του εαυτού μου. Ακούω συχνά από τον κόσμο που έρχεται να με ακούσει, πόσο εμφανής είναι η χαρά μου στη σκηνή όταν παίζω το βιολί μου και πόσο μεταδοτικό είναι αυτό στο κοινό».

Κυρία Dubeau, θα θέλατε να μας συστήσετε το «Des Rosiers«;
«Έχω αυτό το τεράστιο προνόμιο, να έχω ένα δικό μου βιολί Stradivarius. Το απέκτησα το 1977 από τον Arthur Leblanc, τον πιο φημισμένο καναδό βιολιστή εκείνης της εποχής. Το βιολί «Des Rosiers» που έχω είναι του 1733, και το όνομά του προκύπτει από την πρώτη οικογένεια που το είχε στην κατοχή της και έμενε στη Λυών της Γαλλίας. Με το συγκεκριμένο βιολί μπορώ πραγματικά να ανακαλύψω όλη τη γκάμα των χρωμάτων του ήχου».

Πείτε μας δύο λόγια για το πρόγραμμα που θα παρουσιάσετε στη συναυλία της Αθήνας.
«Θα παίξω έργα διάφορων καταξιωμένων εν ζωή συνθετών, σπουδαίων μορφών της σύγχρονης μουσικής σκηνής. Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει έργα του Philip Glass, του Arvo Part, του John Adams και φυσικά μεγάλο μέρος του προγράμματος θα είναι αφιερωμένο στο τελευταίο μου άλμπουμ και στη μουσικής του Ludovico Einaudi. Θα βρίσκομαι στη σκηνή μαζί με την ορχήστρα μου την La Pieta, μία γυναικεία ορχήστρα εγχόρδων, με 8 έγχορδα και ένα πιάνο. Όλες τους είναι γυναίκες και πιστέψτε με όλες μαζί θα μοιραστούμε το πάθος μας και την ενέργεια μας με το κοινό».

entertainment.in.gr