Αγγελική Στελλάκη

Σε ένα από τα ντοκιμαντέρ που έχει συζητηθεί περισσότερο στο 18ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, η Ανζελίκ Κουρούνη προσπαθεί να κατανοήσει τι έχει στο μυαλό του ο ψηφοφόρος της Χρυσής Αυγής που βρίσκεται στη διπλανή πόρτα. Και η καταγραφή της σοκάρει και προβληματίζει.

«Μπορεί κανείς να μείνει αμερόληπτος στη θέση μου; Ο σύντροφός μου είναι εβραίος, ο ένας μου γιός gay, ο άλλος αναρχικός κι εγώ αριστερή φεμινίστρια, κόρη μεταναστών. Αν η Χρυσή Αυγή έρθει στα πράγματα, το μόνο μας πρόβλημα θα είναι σε ποιό βαγόνι θα μας βάλουν». Από την έναρξη ήδη του ντοκιμαντέρ, η σκηνοθέτις (και ανταποκρίτρια πολλών γαλλικών μέσων ενημέρωσης, όπως το TV5 Monde), ξεκαθαρίζει γιατί -όπως λέει ο τίτλος του ντοκιμαντέρ της- για εκείνη η Χρυσή Αυγή είναι πέρα από μία υπόθεση όλων και μία «προσωπική υπόθεση».
Επί χρόνια η δημοσιογράφος πηγαίνει σε συγκεντρώσεις της Χρυσής Αυγής (η Ανζ.Κουρούνη επιμένει ότι πρέπει να την αποκαλούμε νεοναζιστικό κόμμα), μπαίνει στα σπίτια μελών της οργάνωσης και σε τοπικές οργανώσεις, προσπαθώντας να διαπιστώσει πώς σκέφτονται τα μέλη και οι ψηφοφόροι της και πού οφείλεται η άνοδος των ποσοστών της.
Μεταξύ άλλων, επιβεβαιώνει τη σχέση του Γιώργου Ρουπακιά, του δολοφόνου του Παύλου Φύσσα, με ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής (η κάμερά της τον έχει καταγράψει πολλές φορές σε συγκεντρώσεις), αναδεικνύει τη σύνδεση της Χρυσής Αυγής με τον ναζισμό, καθώς και την απόκρυψη ρατσιστικών απόψεων με το πρόσχημα του «εθνικισμού».
Παράλληλα, μπαίνει στα σπίτια μελών και ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής, μιλά με τους ίδιους, προσπαθεί να κατανοήσει. Οι ηλικιωμένοι που δεν έχουν να φάνε και γι’ αυτό πηγαίνουν στα συσσίτια «μόνο για Έλληνες», παρ’ όλο που οι ίδιοι δηλώνουν Αριστεροί, άνθρωποι που θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι απούσα από τον πολιτικό λόγο και άλλοι που έχουν στη βιβλιοθήκη τους δύο αντίτυπα από το «Ο Αγών μου» του Χίτλερ, δηλώνουν ότι βοήθησαν παιδιά στην Αφρική, αλλά υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να έρθουν εδώ «για να μην αλλοιώσουν το χρώμα μας».
Μιλώντας μετά το τέλος της προβολής του ντοκιμαντέρ, η Ανζελίκ Κουρούνη παραδέχθηκε ότι δεν ήταν καθόλου εύκολα τα γυρίσματα, αλλά σημειώνει ότι «χρειάζεται προσωπική αντίσταση γιατί η αντίσταση είναι στάση ζωής». Επιμένει ότι μετά τα αποτελέσματα των γερμανικών τοπικών εκλογών -όπου το ξενοφοβικόΕναλλακτική για τη Γερμανία (AfD)απέσπασε πρωτοφανές ποσοστό«μπαίνοντας» στα περιφερειακά κοινοβούλια και των τριών ομόσπονδων κρατιδίων όπου στήθηκαν κάλπες- η αντίσταση αυτή είναι απαραίτητη.
Λέει, επίσης, ότι ποτέ δεν είπε ψέμματα σε σχέση με το τι ήθελε να κάνει. Ποτέ δεν είπε ότι ήθελε να κάνει ένα ντοκιμαντέρ υπέρ της Χρυσής Αυγής, «τούς είπα ότι ήθελα να καταλάβω τι σκέφτονται και αυτό έκανα», λέει. Σημειώνει ότι θα έλεγε ψέματα εάν έλεγε ότι δεν φοβάται, αλλά επιμένει ότι «δεν μπορείς να αφήσεις τον φόβο να νικήσει γιατί τότε έχεις χάσει».

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Headlines