Ελισάβετ Σταμοπούλου

Στην πρώτη της ατομική έκθεση στην Ελλάδα, που φιλοξενείται στην αίθουσα τέχνης ena των kaplanon.galleries από τις 10 Μαΐου σε επιμέλεια της Ίριδας Κρητικού, η Γεωργία Κοκκίνη παρουσιάζει έργα που «μιλούν» γα ένα φωτεινό παρελθόν μέσα από την Καππαδοκία και για ένα σκοτεινό παρόν μέσα από τις Φαβέλες.

Εξηγώντας το θέμα της έκθεσης «Τα θραύσματα της μέρας/Quel che resta della vita», η επιμελήτρια κ. Κρητικού αναφέρει: «Στην πιο πρόσφατη περίοδο του εικαστικού έργου της, η Γεωργία Κοκκίνη ζωγραφίζει με παράλληλη δυναμική εμμονή, δύο θέματα φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους. Από τη μια, τα διαχρονικά ερημικά θραύσματα του πολιτισμού της προσφιλούς της Καππαδοκίας: αριστουργηματικά σπαράγματα μιας τρωγλοδυτικής ή λαξευμένης αρχαίας και βυζαντινής αρχιτεκτονικής των σπηλαίων, διάστικτα από τα γοητευτικά μελαγχολικά ίχνη που άφησε επάνω τους ο χρόνος. Ανθρώπινα αφιερώματα πίστης, φέροντα με φθαρμένη ευγένεια τις διαστρωματώσεις μιας αρχέγονης εγκατοίκησης, μιας αιωνόβιας περιπέτειας και μιας τελούσας υπό διωγμόν διαδρομής. Κι από την άλλη, τα άναρχα θραύσματα του ελάχιστου δέματος της πυκνής ανθρώπινης ύπαρξης στις φαβέλες της Νότιας Αμερικής όπου η ίδια έμεινε για αρκετά χρόνια: ετερόκλητες παρουσίες εδώ, τα ανθρώπινα ράκη και τα χαίνοντα δομικά υλικά ακυρωμένων αυτοσχέδιων εργοταξίων, τελούντα σε αναπόδραστη διαδικασία φθοράς, που διακόπτεται μόνο από τα ωσεί παρόντα βλέμματα των μικρών παιδιών που τα κατοικούν».

Σε συνέντευξή της στο in.gr, η κ. Κοκκίνη, που απέσπασε πριν από δύο, περίπου, μήνες το Διεθνές Βραβείο «Leonardo Da Vinci» ξεχωρίζοντας ανάμεσα σε εκατοντάδες ζωγράφους, είχε πει πως το κοινό θα συναντήσει στην έκθεσή της την Καππαδοκία, την ιδέα της ζωής εκεί, και τις Φαβέλες.

«Είναι δυο εντελώς διαφορετικές ενότητες. Υπάρχει όμως και κάτι κοινό. Ζωές ανθρώπων που δημιούργησαν σημαντικά πράγματα και άνθρωποι που μέσα στις δυσκολίες προσπαθούσαν να δημιουργήσουν. Γίνεται ένας συνδυασμός καταστάσεων. Παρουσιάζοντας την Καππαδοκία μπορούμε να πούμε ότι υπήρχε ένας πολύ πιο μεστός τρόπος σκέψης σε σχέση με το σήμερα. Παρουσιάζω τη μεγάλη αντίθεση ανάμεσα στο χθες και το σήμερα», είχε επισημάνει η ζωγράφος.

Έχοντας ζήσει πολλά χρόνια στην Ιταλία περιέγραψε τις εμπειρίες από τη χώρα με τα εξής λόγια:«Ό,τι έχω μάθει το οφείλω εκεί. Γράφτηκα στη Σχολή Καλών Τεχνών της Ρώμης. Μετά συνάντησα τον διακεκριμένο ισπανό ακουαρελίστα Πέδρο Κάνο που λάτρευε τη Ρώμη και ζούσε μόνιμα εκεί. Άρχισα να κάνω ζωγραφική μαζί του. Μέχρι τότε δεν είχα ασχοληθεί με την ακουαρέλα. Στη συνέχεια παρουσίαζα εργασίες μου και μετά ασχολήθηκα με την αγιογραφία. Δεν περίμενα πως στη Ρώμη οι Καθολικοί θα αγαπούσαν ιδιαίτερα τα έργα μου. Την αγιογραφία την έκανα με μεγάλο κέφι. Με είχε αγγίξει. Είναι όμως αρκετά επίπονη και κουράζει τα μάτια».

Η κ. Κοκκίνη δεν μπορεί να διαγράψει από τη μνήμη της και τα χρόνια που έζησε στη Βενεζουέλα. Θυμάται καταστάσεις δυσάρεστες, και τη μεγάλη εγκληματικότητα να την απασχολεί. «Είχαν συμβεί σοβαρά γεγονότα, άνθρωποι κυκλοφορούσαν με μαχαίρια για να κλέψουν. Βλέπαμε καθημερινά κόσμο να μπαίνει κρυφά από την Κολομβία στην Βενεζουέλα για να βρει εργασία. Έχτιζαν σπίτια με χώμα, λαμαρίνες και διάφορα ξύλα, και μέσα σε ένα δωμάτιο ζούσαν δέκα άτομα», είχε δηλώσει με το βλέμμα σε μια πραγματικότητα τόσο σύγχρονη αλλά και τόσο μακρινή.

Πληροφορίες
Αίθουσα τέχνης ena/kaplanon galleries, Βαλαωρίτου 9γ’, Αθήνα
Ημερομηνία: Εγκαίνια: Τρίτη 10 ΜαΪου 2016, στις 8 το βράδυ
Διάρκεια έως το Σάββατο 4/6/2016
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη & Παρασκευή: 11:00 – 21:00, Τετάρτη & Σάββατο: 11:00 – 16:00
Κυριακή & Δευτέρα: κλειστά ή κατόπιν συνεννόησης.

entertainment.in.gr

Headlines