Guardian: Ανεπαρκής η νομοθεσία στην Ελλάδα για τα θύματα βιασμών

Απροστάτευτες, εξαιτίας του νομοθετικού πλαισίου, οι γυναίκες που έχουν πέσει θύματα βιασμού σε Ελλάδα και Βέλγιο. Αυτός είναι ο τίτλος που επιλέγει να δώσει ο Guardian σε δημοσίευμα που παρουσιάζει έρευνα για την σεξουαλική βία ενάντια στις γυναίκες.

Καταδικασμένοι για βιασμό έχουν ξεγλιστρήσει από την «τσιμπίδα» του νόμου, αναφέρει η βρετανική εφημερίδα επικαλούμενη μελέτη του διεθνούς οργανισμού υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών, Equality Now.

Όπως αποκαλύφθηκε, σε Ελλάδα, Σερβία, Ρωσία και Ταϊλάνδη, οι δράστες εξαιρούνται συχνά από την τιμωρία όταν, για παράδειγμα, το μικρής ηλικίας κορίτσι είναι καταδικασμένο σε σιωπηρή συναίνεση.

Δεν αποδίδεται, δε, η πρέπουσα σημασία σε περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης, με αποτέλεσμα οι απεχθείς πράξεις να μην καταδικάζονται και ο νόμος να μην προστατεύει τελικά το θύμα. Ο θύτης συχνά δεν αντιμετωπίζεται ως εγκληματίας.

Πάνω από 3 στις 10 γυναίκες διεθνώς έχουν βιώσει κάποιας μορφής βία

Απογοητευτικός είναι ο αριθμός των γυναικών ανά τον κόσμο που έχουν γευτεί την πικρή εμπειρία της βίας. Στο 35% διαμορφώνεται το ποσοστό που έχει υποστεί ψυχική ή σωματική κακοποίηση. Ένα στα δέκα κορίτσια ή, σε καθαρά νούμερα, 120 εκατομμύρια παιδιά έχουν έρθει αντιμέτωπα με μη ηθελημένη συμμετοχή σε σεξουαλικές πράξεις.

Ο βιασμός γυναίκας ή κοριτσιού από τον σύζυγο δεν συνιστά παράνομη πράξη σύμφωνα με 10 από τις 82 υπάρχουσες νομοθεσίες των 73 χωρών των Ηνωμένων Εθνών που συμμετείχαν στην έρευνα.

«Οι γυναίκες δεν αντιμετωπίζονται από τον νόμο ισάξια με τους άντρες. Καλούμε τις κυβερνήσεις να επανεξετάσουν το νομικό τους σύστημα και τις πολιτικές απέναντι στη σεξουαλική βία», δηλώνει η διευθύντρια του Equality Now, Αντόνια Κίρκλαντ

Ανάμεσα στους χειρότερους νόμους, όπως αναφέρει, είναι εκείνοι που επιτρέπουν στους δράστες να γλιτώσουν την τιμωρία εάν συμφωνήσουν να παντρευτούν τα θύματά τους.

Η Κίρκλαντ θύμισε την τραγική υπόθεση της Αμίνα Φιλάλι που οδήγησε το 2014 στην αλλαγή του νόμου στο Μαρόκο μετά από πολυάριθμες πορείες διαμαρτυρίας.

Εκατοντάδες Μαροκινές είχαν διαδηλώσει τότε έξω από το Κοινοβούλιο της χώρας κατά του νόμου που προέβλεπε το γάμο του βιαστή με το θύμα του, ώστε να μην ασκηθεί ποινική δίωξη.

Η 16χρονη Αμίνα Φιλάλι, η οποία είχε βιαστεί και ήταν υποχρεωμένη να παντρευτεί το δράστη, αυτοκτόνησε.

Ένα ακόμη σημαντικό εύρημα που είδε το φως της δημοσιότητας : Οι κυρώσεις που επιβάλλονται για σεξ επί πληρωμή σε βάρος ανηλίκων είναι σημαντικά πιο ήπιες σε σχέση με άλλες μορφές παιδικής κακοποίησης. Στην Ινδονησία, για παράδειγμα, ο βιασμός ανηλίκου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης 15 χρόνων, ενώ το σεξ επί πληρωμή τιμωρείται με πενταετή, μόλις, ποινή.

Όταν εξετάστηκαν 15 από τις 82 νομοθεσίες του Βελγίου, της Ολλανδίας, του Λουξεμβούργου, της Ιορδανίας της Νιγηρίας, του Πακιστάν, του Αφγανιστάν και της Υεμένης, διαπιστώθηκε ότι ο βιασμός εκλαμβάνεται ως έκπτωση ηθικής και όχι αμιγώς ως βία.

Έχει διαπιστωθεί ακόμη ότι σε χώρες όπως η Ισπανία, το Λουξεμβούργο και το Μαρόκο, υπάρχει καθυστέρηση ως προς τη διερεύνηση υποθέσεων σεξουαλικής βίας, με αποτέλεσμα οι δικαστές να επιβάλλουν πιο «μαλακές» ποινές.

Συγκλονιστική και η ιστορία της 16χρονης Σαμάνθα από τη Σιέρα Λεόνε, της μαθήτριας που έπεσε θύμα βιασμού από τον καθηγητή της. Εκείνος την υποχρέωνε να μεταφέρει νερό στο σπίτι του, η τραγωδία όμως δεν άργησε να φανεί όταν το κορίτσι έμεινε έγκυος και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο.

Σύμφωνα με το σχέδιο βιώσιμης ανάπτυξης που εγκρίθηκε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, το 2015, οι κυβερνήσεις δεσμεύτηκαν να καταπολεμήσουν το φαινόμενο της σεξουαλικής βίας απέναντι στις γυναίκες μέχρι το 2030.

Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική εντοπίζονται οι πιο άδικες νομοθεσίες όσον αφορά στις συνθήκες εργασίες για τις γυναίκες.

Ελισάβετ Σταμοπούλου

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ