Ο Μάικλ Φασμπέντερ μιλά στο in.gr για «Παράνομες Ζωές»

Αγγελική Στελλάκη

Έχει μία ακατέργαστη ενέργεια και μία εξαιρετική δυνατότητα να κινείται ανάμεσα στις μεγάλες παραγωγές και τις μικρές, ανεξάρτητες ταινίες. Τον είδαμε πριν από λίγους μήνες να ερμηνεύει τον Assassin στο Assassin’s Creed, αλλά μπορεί το ίδιο εύκολα να ερμηνεύσει έναν νομά, Ιρλανδό εγκληματία που προσπαθεί να ξεφύγει από τον έλεγχο του καταπιεστικού πατέρα του. Ο λόγος για τον Μάικλ Φασμπέντερ, τον γερμανο-ιρλανδό ηθοποιό που συνάντησε το in.gr στο Λονδίνο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου, με αφορμή την ταινία Παράνομες Ζωές (Trespass Against Us) που προβάλλεται στις αίθουσες.

• Διαβάστε το πρώτο μέρος της συνέντευξης με τον Μάικλ Φασμπέντερ

Ο ηθοποιός έκανε αίσθηση με το Hunger του Στιβ ΜακΚουίν, δοκιμάζοντας τα όριά του στον ρόλο ενός μέλους του IRA που κάνει απεργία πείνας θέλοντας να αναγνωριστεί ως πολιτικός κρατούμενος, αλλά έγινε ευρύτερα γνωστός μέσα από τον ρόλο του γερμανού αξιωματικού στους Άδοξους Μπάστερδους του Κουέντιν Ταραντίνο.

Τι σας προσέλκυσε στις «Παράνομες Ζωές»;

Με συνεπήρε η ιστορία και το σενάριο. Όχι μόνο το θέμα, αλλά και το πώς ήταν γραμμένο. Υπήρχε μια τεράστια ενέργεια και κάτι το ακατέργαστο που το έκανε το σενάριο μη συμβατικό. Όταν το διάβασα, αισθάνθηκα σαν να μου έδωσε κάποιος ένα χαστούκι στο πρόσωπο. Μου άρεσε και το κομμάτι που είχε να κάνει με την οδήγηση. Το βρήκα άκρως διασκεδαστικό. Και η ιδέα μιας νομαδικής κοινότητας που τα μέλη της ταξιδεύουν μαζί και ζουν μαζί και το κάνουν αυτό εδώ και αιώνες… και παρ’ όλα αυτά διαθέτουν ζωντάνια και δεν αποφεύγουν τις προστριβές. Σκέφτηκα ότι αυτό μπορούσε να προκαλέσει κάποιες συζητήσεις.

Είπατε ότι οι αγώνες ταχύτητας ήταν κάτι που σας ενδιέφερε στην ταινία. Ποιος είναι ο δικός σας τρόπος για να ανεβάσετε αδρεναλίνη;

Εάν μπορώ να πάω σε πίστα και να τρέξω με το αυτοκίνητο, τότε το κάνω. Και μου αρέσει πολύ και το σερφ.

Και τι κάνετε όταν δεν έχετε γυρίσματα;

Μου αρέσει να βλέπω την οικογένειά μου, τους φίλους μου και να κλέβω λίγες μέρες για διακοπές. Να μπαίνω στο νερό και να κάνω σερφ όποτε μπορώ.

Νιώθετε τόσο θαρραλέος όσο ο χαρακτήρας σας, ο Τσαντ στην ταινία;

Όχι.

Ούτε στην εφηβεία σας αισθανόσασταν έτσι;

Τότε, ναι. Το να οδηγώ εκείνη την περίοδο ήταν λίγο επικίνδυνο.

Γνωρίζετε τη νοοτροπία της φυλής στην οποία αναφέρεται η ταινία;

Νομίζω ότι η νοοτροπία αυτή αποτελεί στοιχείο κάθε νομαδικής κοινότητας. Κάθε κοινότητα που θεωρεί τον εαυτό της ως κάτι ξένο, είναι πιο απομονωμένη και θα είναι πιο δύσκολο να εισχωρήσει κανείς σε αυτήν, αλλά και σε μία οικογένεια αυτής της κοινωνίας. Αυτό είναι που κάνει τις αποφάσεις του Τσαντ πιο δύσκολες. Δεν είναι μόνο ότι πρέπει να αποκοπεί από την οικογένεια, αλλά και από αυτή την παράδοση, η οποία αποτελεί τη βάση αυτής της κοινότητας.

Έχετε συνεργαστεί τόσο με έμπειρους όσο και με νέους σκηνοθέτες. Υπάρχει κάποιος που άλλαξε τον τρόπο που βλέπετε το σινεμά;

Ο Στιβ (ΜακΚουίν) είναι ιδιαίτερος. Ήταν ο πρώτος που άλλαξε τη ζωή και το ότι συνεργάστηκα μαζί του ήταν σπουδαία εμπειρία. Με άλλαξε σαν άνθρωπο και σαν ηθοποιό. Το ότι με το Hunger έκανα αυτό το ταξίδι και έχασα το βάρος που έχασα, και το ότι γνώρισα τον Στιβ και αναπτύξαμε αυτή τη σχέση που έχουμε ήταν μια πολύτιμη εμπειρία. Αλλά από όλους τους σκηνοθέτες με τους οποίους συνεργάζομαι «κλέβω» στοιχεία. Από την Άντρεα Άρνολντ το πώς διαχειρίζεται το χάος στο γύρισμα. Από τον Ρίντλεϊ Σκοτ το πώς κινείται στο στούντιο και το πώς προσεγγίζει το σενάριο και κάθε πλευρά μιας ταινίας. Είναι δάσκαλος. Είμαι πολύ τυχερός που έχω συνεργαστεί μαζί του τρεις φορές και που έχω δει πώς κυβερνά το πλοίο του. Ξέρετε, είναι αυστηρός κυβερνήτης και πολύ αποτελεσματικός. Έχω συνεργαστεί με τον Κουέντιν Ταραντίνο, τον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και προσπαθώ να πάρω στοιχεία από όλους.

Βλέπετε ξανά παλιές ταινίες σας;

Όχι, δεν τις βλέπω σχεδόν ποτέ. Μερικές δεν τις βλέπω και καθόλου. Συνήθως μπορώ να τις δω μέχρι δύο φορές. Δεν απολαμβάνω ιδιαίτερα τη διαδικασία της θέασης και δεν θέλω να βλέπω τι έκανα εγώ λάθος ή πώς είναι η ταινία. Δεν επισκέπτομαι ξανά αυτές τις παλιές εμπειρίες μου.

Η πατρότητα βρίσκεται στο επίκεντρο της ταινίας «Παράνομες Ζωές». Τώρα τελευταία έχετε ερμηνεύσει αρκετούς πατεράδες. Τι είναι αυτό που σας τραβάει σε αυτούς τους ρόλους;

Το ότι έφτασα σε μία συγκεκριμένη ηλικία (γέλια). Συνήθως οι άνθρωποι γύρω στα 40 έχουν παιδιά. Η αλήθεια είναι ότι η καρδιά της ταινίας (Παράνομες Ζωές) είναι η οικογένεια. Και οι διαφορές ανάμεσα στις γενιές. Η μία γενιά που ακολουθεί την παράδοση και η άλλη που προσπαθεί να τη σπάσει. Αυτό με τράβηξε στην ιστορία. Υπάρχει πολύ αγάπη στο «καραβάνι» της οικογένειας Κάτλερ. Αυτό μου φάνηκε αξιολάτρευτο.

Ο πάτερ φαμίλιας μοιάζει όμως να «τραβάει πίσω» τον Τσαντ. Πιστεύετε ότι μπορεί κάποιος να σπάσει τα δεσμά που θέτει καμιά φορά η οικογένεια;

Σίγουρα. Υπάρχουν δύο πλευρές του νομίσματος στην ταινία. Ο πατέρας πιστεύει ότι προστατεύει την οικογένειά του. Και ποιος ξέρει τι θα συνέβαινε εάν ακολουθούσε η οικογένεια Κάτλερ τον δρόμο που προτείνει ο Τσαντ; Νομίζω ότι οι άνθρωποι επηρεάζουν άλλους ανθρώπους παντού και όχι μόνο μέσα σε μία οικογένεια. Το πόσο έλεγχο επιτρέπεις στον άλλο να σου ασκεί εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Και πρόκειται για επιλογή του καθενός. Σίγουρα, όμως, για κάποιους αυτή η επιλογή μπορεί να είναι πιο δύσκολη. Γιατί αυτό που συνδέει τους ανθρώπους μεταξύ τους είναι πολύ δύσκολο να «σπάσει».

Από πού αντλείτε έμπνευση;

Από τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζομαι συνήθως.

Από φίλους;

Με φίλους συνήθως κάνουμε πλάκα. Δεν μιλάμε και πολύ για δουλειά. Αντλώ έμπνευση από άλλους καλλιτέχνες ή από τη μουσική…

Από τον έρωτα;

Σίγουρα, ο έρωτας πάντα βοηθάει.

* Η ταινία Παράνομες Ζωές (Trespass Against Us) προβάλλεται στους κινηματογράφους, σε διανομή Feelgood.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ