Ν.Χασαπόπουλος: Εγώ, ο Ντάνος, η ΕΥΠ και ο Καραμανλής

Ο Νίκος Χασαπόπουλος βρέθηκε νωρίς στο ρεπορτάζ περνώντας από ένα πλήθος δημοσιογραφικών τομέων για να κατακτήσει μια αξιοζήλευτη θέση στο δημοσιογραφικό πεδίο. Οι ιστορίες που εξιστόρησε στον συνάδελφό του Γιάννη Ν.Μπασκόζο και βαφτίστηκαν «Η αγωνία ενός ρεπόρτερ», βιβλίο το όποιο μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, περιλαμβάνουν πτυχές και κρυφά γεγονότα από την θητεία του στην ΕΡΤ και στο ΒΗΜΑ.

Άλλες ευτράπελες και άλλες πολύ σοβαρές.

Ένα μικρό απάνθισμα αναδημοσιεύουμε παρακάτω:

Όταν ο Ντάνος Κρυστάλλης βάζει «βόμβες» στην ΕΡΤ και στην πολιτική

Μια μέρα μας φύτεψαν στην ΕΡΤ-2 έναν παράξενο, χοντρό τύπο με γυαλάκια, αξύριστο και κακοσουλούπωτο. Κάπνιζε συνέχεια και δεν μιλούσε σε κανέναν. Μας τον είχε στείλει η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Τύπου, και ειδικότερα ο τότε γενικός γραμματέας Σωτήρης Κωστόπουλος. Εγκαταστάθηκε στην αίθουσα σύνταξης και το μόνο που έκανε ήταν να ελέγχει τα ειδησεογραφικά δελτία λίγο πριν από την εκφώνησή τους. Πέρασαν δύο μήνες με αυτή τη σκιά μέσα στα πόδια μας. Μάθαμε αργότερα ότι ήταν πράκτορας της ΚΥΠ με αποστολή να ανακαλύψει μέσα στην ΕΡΤ-2 ανθρώπους της τρομοκρατικής οργάνωσης 17Ν. Ήταν ο διαβόητος –αργότερα– Ντάνος Κρυστάλλης.

Η πρώτη επαφή μου με τον Κρυστάλλη ήταν τηλεφωνική. Ένα Σάββατο, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, βρισκόμουν στην αίθουσα του μακιγιάζ και ετοιμαζόμουν να εκφωνήσω το τελευταίο δελτίο της ημέρας. Χτύπησε το τηλέφωνο και με ζήτησε. «Κύριε Χασαπόπουλε, είμαι ο Ντάνος Κρυστάλλης και σας πληροφορώ ότι εξερράγη βόμβα στη Citibank στην οδό Δροσοπούλου. Στείλτε αμέσως συνεργείο για να προλάβετε και το νυχτερινό δελτίο ειδήσεων».
Δίνω εντολή, φεύγει τρέχοντας το τηλεοπτικό συνεργείο κι εγώ μπαίνω στο στούντιο και το δίνω ως πρώτη είδηση: «Κύριες και κύριοι, βόμβα εξερράγη πριν από λίγο στη Citibank στην οδό Δροσοπούλου και σε λίγο θα έχουμε και αμοντάριστα πλάνα από το σημείο της έκρηξης». Στις 12.30 με ειδοποιούν ότι όντως έχουμε πλάνα. Η έκρηξη ήταν πολύ ισχυρή, είχε καταστρέψει το μπροστινό μέρος της τράπεζας, δύο τρία αυτοκίνητα που ήταν παρκαρισμένα πολύ κοντά της και τζάμια από τα διαμερίσματα των γύρω πολυκατοικιών.

Τελειώνω το δελτίο, βγαίνω έξω και βλέπω να με περιμένει έξαλλος ο επικεφαλής του τηλεοπτικού συνεργείου. Με πιάνει από τον λαιμό ουρλιάζοντας: «Πήγες να μας σκοτώσεις!». Έχω μείνει άναυδος. Ζητάω εξηγήσεις και μου λέει ότι όταν έφτασαν εκεί δεν υπήρχαν σημάδια έκρηξης, παραξενεύτηκαν και, καθώς έκαναν να πλησιάσουν την τράπεζα, ακούστηκε η έκρηξη. Ευτυχώς δεν ήσαν πολύ κοντά. Ρωτάω τι ώρα έγινε το συμβάν και μου απαντάει: «Δώδεκα και δεκαεπτά». Παίρνω την αστυνομία και ρωτάω τι ώρα έγινε η έκρηξη και μου επιβεβαιώνουν ότι είχε γίνει στις 12.17. Εγώ όμως είχα ειδοποιηθεί από τον Κρυστάλλη στις 12 παρά πέντε ότι ήδη είχε γίνει έκρηξη στην τράπεζα.

Την επόμενη ημέρα βρίσκω τον Κρυστάλλη, διαμαρτύρομαι για αυτά που συνέβησαν το προηγούμενο βράδυ και απαθώς μου απαντά: «Μη ρωτάς λεπτομέρειες, έμπλεξα τις ώρες».

Μερικοί χρησμοί δεν εξηγούνται

Μια χρονιά είχαμε εκλογές. Ο Καραμανλής συνήθως ψήφιζε στο Μαράσλειο. Στην έξοδό του πλήθος δημοσιογράφοι ανέμεναν την καθιερωμένη του δήλωση. Εκείνη την ημέρα υπήρχε τέτοιος συνωστισμός, ώστε ήταν πολύ δύσκολο να πας κοντά του. Εγώ και μια κάμερα της ΕΡΤ καταφέραμε να τρυπώσουμε στην αίθουσα όπου ψήφιζε. Τον πετυχαίνουμε την ώρα που προσπαθούσε να βάλει τον φάκελο στην κάλπη. Κάτι τον δυσκόλευε και γυρνάει και λέει: «Πολύ στενή η σχισμή». Η δήλωσή του αυτή ήταν on camera και μεταδόθηκε ακαριαίως. Θυμάμαι ότι ακολούθησε τοκ σόου και συζητήσεις για το κρυμμένο νόημα της δήλωσης! Μέχρι να βγει έξω και να κάνει την κανονική δήλωση είχαν ακουστεί πλήθος ερμηνείες, του τύπου: «Η χώρα κινδυνεύει», «Βρισκόμαστε σε αδιέξοδο», και άλλα ευφάνταστα.

Τι τρώει ο Καραμανλής;

Είχε βγει μια φήμη ότι του άρεσε η σπανακόπιτα. Όπου πήγαινε του σέρβιραν σπανακόπιτα. Στην πραγματικότητα ήταν ένα φαγητό που δεν του άρεσε. Πώς ξεκίνησε αυτή η φήμη; Κάποτε σε ένα γεύμα τού είχαν σερβίρει σπανακόπιτα. Τον ρώτησε η οικοδέσποινα αν του άρεσε. Απάντησε καταφατικά από ευγένεια και από τότε η σπανακόπιτα έγινε ο εφιάλτης του. Αντίθετα, του άρεσε πολύ το ψωμί, οι ελιές και το ψάρι. Το φαγητό για το οποίο τρελαινόταν ήταν τα γιουβαρλάκια. Αυτά τα ετοίμαζε ο Θόδωρος, ο πιστός υπηρέτης του.

H απάτη ενός θαύματος

Όταν πρωτοπήγα στο Βήμα οι παλιοί δεν με πολυσυμπαθούσαν. Κάποια στιγμή παίρνω προαγωγή. Γίνομαι βοηθός του Παύλου Παλαιολόγου. Αλλά τι σήμαινε βοηθός ενός επιφυλλιδογράφου; Να σηκώνω τα τηλέφωνα.

Ο Παλαιολόγος είχε ένα απίστευτα μεγάλο κοινό θαυμαστριών, δεκάδες γυναίκες τού τηλεφωνούσαν όλη μέρα. Παράλληλα έκανα και μικρά ρεπορτάζ. Ώσπου μια μέρα βλέπω στην επιφυλλίδα του Παλαιολόγου το όνομά μου για πρώτη φορά στην εφημερίδα. Τον ευχαρίστησα συγκινημένος.

Ποιο ήταν το ρεπορτάζ στο οποίο αναφερόταν; Είχε σκοτωθεί δυο μέρες πριν ένας μοτοσικλετιστής πάνω στην άσφαλτο. Την επομένη εμφανίστηκε η σκιά του στην άσφαλτο, όλοι μίλησαν για θαύμα. Έτρεξε κόσμος, παπάδες, περίεργοι. Πήγα κι εγώ. Πράγματι, πάνω στην άσφαλτο υπήρχε ένα περίγραμμα ανθρώπου ως σκιά. Σχεδόν πίστεψα ότι ήταν θαύμα. Ξαναπήγα την επόμενη ημέρα. Κάτι δεν μου πήγαινε καλά, γιατί η σκιά ήταν διαφορετική στο σχήμα. Μένω λίγη ώρα και παρατηρώ ότι από ένα ύψωμα απέναντι υπήρχαν κάτι τύποι που με καθρέφτες σχημάτιζαν τη σκιά.

Σημειωτέον ότι αυτή εμφανιζόταν μόνον το πρωί, ποτέ βράδυ. Έγραψα το ρεπορτάζ, που οι υλατζήδες (αυτοί που στήνουν τις σελίδες) του έβαλαν τίτλο «Η απάτη ενός θαύματος» και το οποίο έδωσε στον Παλαιολόγο την αφορμή να με αναφέρει για πρώτη φορά στην εφημερίδα ονομαστικά. Μέχρι τότε ήμουν αόρατος ρεπόρτερ. Ο Παλαιολόγος μνημόνευσε ακόμα δυο τρεις φορές το όνομά μου στις επιφυλλίδες του.

in.gr