Υστερα από επτά μήνες απεργίας στον καταυλισμό των ανθρακωρύχων του Κολοράντο επικρατούσε ενθουσιασμός και πίστη για τη νίκη. Είχε μπει ο Απρίλιος του 1914, μόλις 28 χρόνια μετά την αιματοβαμμένη Πρωτομαγιά του Σικάγου.
Η άγρια τρομοκρατία και ο βαρύς χειμώνας δεν έσπασαν τους απεργούς. Η απάνθρωπη ζωή τούς είχε ατσαλώσει: δεκατέσσερις ώρες δουλειάς, μεροκάματα πείνας, εργατικά δυστυχήματα, εκμετάλλευση.
Εμπνευστής και αρχηγός τους στον ανυποχώρητο αγώνα ήταν ο «Λέων της Κρήτης» ή αλλιώς Λούης Τίκας. Ενας έλληνας εργάτης, μετανάστης από την Κρήτη, που είχε οργανώσει το πρώτο εργατικό σωματείο των ανθρακωρύχων στο Κολοράντο.
Ενας λαϊκός ηγέτης που ένωσε 26 εθνικότητες κατεβάζοντας 11.000 ανθρακωρύχους σε απεργία απέναντι σε πάνοπλους φρουρούς. Και που τελικά θα έπεφτε νεκρός από άνδρες του Ροκφέλερ – του μεγαλύτερου εργοδότη της περιοχής – το Πάσχα του 1914.
Μετά τη Σφαγή του Λάντλοου, όπως έμεινε στην ιστορία η αιματηρή καταστολή της απεργίας των ανθρακωρύχων, θα ακολουθούσαν μάχες για να ταφεί η σορός του Τίκα ενώ η κηδεία του θα μετατρεπόταν σε διαδήλωση με χιλιάδες εργάτες.
Το άγαλμα αυτού του Ελληνα, ενός θρύλου για την εργατική τάξη των ΗΠΑ, θα στολίζει σε λίγο καιρό την κεντρική πλατεία του Τρινιδάδ στο Κολοράντο. Το Ιδρυμα Ελληνισμού που εδρεύει στη Φλόριντα, με την οικονομική υποστήριξη ομογενών, ανέθεσε σε γλύπτη να φιλοτεχνήσει το άγαλμα του ανθρώπου που επηρέασε την πορεία της αμερικανικής ιστορίας και της εργατικής νομοθεσίας θέλοντας να αναδείξει ότι ήταν Ελληνας, ανθρακωρύχος και συνδικαλιστής ηγέτης.
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ