Ίβυκος, ανάμεσα στη Σαπφώ και τον Στησίχορο (Μέρος Α’)

Γέννημα της ελληνικής Δύσης, όπως και ο Στησίχορος λίγο παλαιότερα, ο Ίβυκος ακολούθησε μια δική του, ξεχωριστή πορεία στο πλαίσιο του ελληνικού χορικού λυρισμού.

Ο Ίβυκος καταγόταν από το Ρήγιο, αποικία που είχαν ιδρύσει Χαλκιδαίοι και Μεσσήνιοι στην Κάτω Ιταλία. Η επί μακρόν φιλοξενία του στην αυλή του Πολυκράτη, τυράννου της Σάμου, ο οποίος δολοφονήθηκε από τους Πέρσες περί το 522 π.Χ., μας επιτρέπει να ορίσουμε κατά το μάλλον ή ήττον το χρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο έζησε και έδρασε ο ποιητής, γόνος αριστοκρατικής γενιάς, γιος του Φυτίου, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή.

Είναι βέβαιο ότι το πρώτο διάστημα της ζωής του ο Ίβυκος παρέμεινε στην πατρίδα του. Ως εκ τούτου, είναι πολύ πιθανόν σε αυτήν την πρώτη δημιουργική περίοδο της ζωής του να επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από την τέχνη του Στησιχόρου, τις χορικολυρικές μυθικές διηγήσεις του.

Πράγματι, στο ιδιαίτερα περιορισμένο σωζόμενο έργο του Ιβύκου πολλά είναι τα στοιχεία εκείνα που αναφέρονται στο μύθο: ξεχασμένες παραλλαγές, τοπικά στοιχεία, αλλά και στοιχεία από τους γνωστούς μεγάλους μυθικούς κύκλους.

Μάλιστα, το γεγονός ότι μεταγενέστεροι συγγραφείς απέδιδαν πολλές εκφράσεις και θέματα και στους δύο ποιητές, στον Ίβυκο και στον Στησίχορο, φανερώνει ότι ορισμένα ποιήματα του πρώτου έμοιαζαν πάρα πολύ με τα ποιήματα του δευτέρου, του μεγάλου σικελού ποιητή.