Νέα θεωρία για το ποιοι έχτισαν το Στόουνχεντζ

Παρά το γεγονός ότι πάνω από 100 χρόνια οι αρχαιολόγοι μελετούν το Στόουνχεντζ, το νεολιθικό μεγαλιθικό μνημείο, κοντά στο Έιμσμπερι της Αγγλίας στην κομητεία του Γουΐλτσιρ, ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για το ποιοι είναι ενταφιασμένοι εκεί ή πως κατέληξαν εκεί.

Μια νέα μελέτη που έγινε από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης σε συνεργασία με τους Γάλλους ειδικούς, και η οποία δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Scientific Reports, υποστηρίζει ότι κάποιοι εξ αυτών που έχουν ταφεί στο Στόουνχεντζ είχαν προέλθει και είχαν μεταφέρει μαζί τους ογκόλιθους που χρησιμοποιήθηκαν στα αρχικά στάδια της κατασκευής του μνημείου από τα Όρη Πρεσελι στην δυτική Ουαλία.

Η νέα μελέτη έρχεται να φωτίσει μια παραμελημένη μέχρι σήμερα πτυχή της έρευνας για το Στόουνχεντζ, αφού το βάρος διαχρονικά είχε πέσει στο γιατί είχε ανοικοδομηθεί ευθύς εξαρχής το μνημείο. Αυτό εν μέρει είχε συμβεί διότι πολλά από τα ανθρώπινα υπολείμματα που βρέθηκαν εκεί ήταν αποτεφρωμένα καθιστώντας δύσκολη την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων.

Όμως ο Δρ Κρίστοφερ Σκοεκ από την Αρχαιολογική Σχολή της Οξφόρδης κατάφερε να αποδείξει με τη βοήθεια των συνεργατών του ότι τα αποτεφρωμένα οστά διατηρούν στη σύνθεσή τους ισότοπα στροντίου, γεγονός που βοηθά την έρευνα του να απαντηθεί ποιοι ήταν αυτοί που έζησαν στο Στόουνχεντζ.

Οι ερευνητές ανέλυσαν τμήματα κρανιακών ιστών που είχαν αρχικά εξαχθεί από ένα δίκτυο 56 σημείων τη δεκαετία του 1920, στο σημείο που ονομάζεται Τρύπες του Όμπρεϊ. Η ανάλυση έδειξε ότι τουλάχιστον 10 από τα 25 άτομα δεν ζούσαν κοντά στο Στόουνχεντζ πριν τον θάνατό τους. Η μεγάλη αναλογία ισοτόπων στροντίου ταίριαζε με περιοχές της δυτικής Βρετανίας, μια περιοχή που περιλαμβάνει και την δυτική Ουαλία, γνωστή πηγή των λίθων που δόμησαν το Στόουνχεντζ.

Αν και από μόνα τους τα ισότοπα στροντίου δεν μπορούν να βοηθήσουν στη διάκριση μεταξύ όμοιων περιοχών, η σχέση με τη δυτική Ουαλία δείχνει ότι μπορεί πράγματι να είναι η καταγωγή των ατόμων που έζησαν κάποια περίοδο της ζωής τους στο Στόουνχεντζ.

Πάντως η έρευνα δείχνει ότι οι άνθρωποι μετανάστευαν από τη δυτική Ουαλία στο Γουέσεξ στην ύστερη Νεολιθική Εποχή και υπογραμμίζουν τη σημασία της μετακίνησης αγαθών και ανθρώπων κατά την κατασκευή και χρήση του Στόουνζεντζ, δίνοντας μια σπάνια ερμηνεία για το μνημείο.