Τα εργαλεία της πειθαρχίας του παιδιού σε όλες τις ηλικίες

Αυτό που χρειάζεται είναι η δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος όπου το παιδί θα νιώθει σεβασμό, φροντίδα και κατανόηση.

Πρώτα, οι βασικοί κανόνες

1. Η οικογένεια λειτουργεί υποστηρικτικά. Κάθε μέλος πρέπει να νιώθει ότι συνεισφέρει με το δικό του μοναδικό τρόπο.
2. Ο σεβασμός είναι αμοιβαίος. Κάποιος παραπονιέται ότι ο άλλος δεν τον ακούει. Όταν το παιδί προσπαθεί να σας πει κάτι, σταματήστε ό,τι κάνετε και δείξτε του αμέριστη προσοχή. Αν γίνετε εσείς το πρότυπο, θα κάνει το ίδιο αργότερα.
3. Η συνέπεια είναι το κλειδί. Η συναισθηματική δύναμη του παιδιού προέρχεται από τη σταθερότητα των κανόνων. Μαθαίνει να γίνεται υπεύθυνο, να μην μπερδεύεται ως προς το τι ισχύει και να μην λειτουργεί σε βάρος των άλλων.
4. Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη. Αν το παιδί δεν βιώσει ποτέ πόνο ή απογοήτευση, δεν θα αναπτύξει ψυχολογικές δεξιότητες που είναι θεμελιώδεις για τη μελλοντική του ευτυχία.

Ατελείωτη αγάπη στο μωρό από τη γέννηση μέχρι τον πρώτο χρόνο ζωής. Μην φοβάστε ότι θα κακομάθετε το μωρό αν ανταποκρίνεστε κάθε φορά στις ανάγκες και το κλάμα του. Αντιθέτως, η πολλή αγάπη και προσοχή δημιουργεί έναν άνθρωπο που συμπεριφέρεται και προσαρμόζεται καλά. Αργότερα θα έχει αυτοπεποίθηση, θα εμπιστεύεται και θα αντιληφθεί τα όρια όταν έρθει η ώρα.

Αφαιρέστε και αντικαταστήστε (6-18 μηνών). Σε αυτήν την ηλικία, πετούν πράγματα όχι για να σας εκνευρίσουν αλλά για να δουν ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Αντί να χάσετε την ψυχραιμία σας, πάρτε του το επικίνδυνο αντικείμενο και αντικαταστήστε το με κάτι που δεν προκαλεί τόσο κίνδυνο. Όσο το κάνετε, εξηγήστε του ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνει ακόμα πλήρως.

Δώστε έμφαση στα θετικά (12 μηνών και άνω). Αντί να ουρλιάζετε όταν κάνει κάποιο λάθος, επιβραβεύστε το όταν κάνει κάτι σωστά. Ξεκινήστε με πολύ μικρά βήματα, όπως το να του πείτε μπράβο που μάζεψε τα τουβλάκια του όταν του το ζητήσατε.

Ζητήστε τη βοήθειά του (12 μηνών και άνω). Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα παιδιά έρχονται στον κόσμο προγραμματισμένα να βοηθούν και να συνεργάζονται. Οι γονείς μπορούν να επωφεληθούν από αυτήν τη φυσική τάση. Βρείτε αυτά που αρέσουν περισσότερο στο παιδί στο σπίτι και επιτρέψτε του να σας βοηθά στη διαδικασία.

Διαχειριστείτε το θυμό (1-3 ετών). Τα παιδιά παθαίνουν εύκολα υστερία γιατί δεν έχουν μάθει να ελέγχουν τα συναισθήματά τους. Αφήστε το παιδί να ηρεμήσει με όποιο τρόπο εκείνο κρίνει. Όταν χαλαρώσει, μιλήστε του για αυτό που συνέβη ώστε να φτάσετε στη ρίζα του προβλήματος.

Ακούστε το ‘όχι’ του (1-3 ετών). Η αγαπημένη και πιο συχνή λέξη των παιδιών σε αυτήν την ηλικία. Ο μόνος τρόπος να το σταματήσετε είναι να μην το αγνοείτε και να λάβετε σοβαρά την άρνηση του. Απλά επιμείνετε στην ίδια ερώτηση με διαφορά 5 λεπτά μετά από κάθε φορά.

Δοκιμάστε την αντίστροφη επιβράβευση (3 ετών και άνω). Τα παιδιά ανταποκρίνονται καλύτερα στη θετική ενίσχυση από ό,τι στην τιμωρία. Και τους αρέσει η δομή και οι ξεκάθαρες προσδοκίες. Αντί να τα επιβραβεύετε για την καλή συμπεριφορά, πάρτε πίσω τις ανταμοιβές όταν φέρονται άσχημα μόνο για λίγες ώρες.

Διδάξτε τις συνέπειες (5 ετών και άνω). Θέλουμε να έχουμε παιδιά που διαβάζουν για το σχολείο και κοιμούνται νωρίς, αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντοτε. Για να το χειριστείτε, πάρτε μία απόφαση από κοινού. Αν θέλει να δει τηλεόραση το βράδυ, θα πρέπει να ξυπνήσει νωρίτερα για να κάνει τα μαθήματά του. Με αυτόν τον τρόπο, δεν βρίσκει δικαιολογίες και αναλαμβάνει την ευθύνη για πράγματα που είναι δικά του.