Στις αρχές του καλοκαιριού η κυβέρνηση… πέταγε. Είχε κλείσει μια συμφωνία με τους δανειστές που έδινε μια σχετική προοπτική για το χρέος. Ετοιμαζόταν για μεγάλες φιέστες με αφορμή την 21η Αυγούστου και την έξοδο από τα μνημόνια. Γέμιζε τα ταμεία με υπερπλεονάσματα για να τα μοιράσει την κατάλληλη στιγμή.

Το «Μακεδονικό» δεν είχε κλείσει ακόμη αλλά είχαν μπει οι βάσεις για μια συμφωνία με τη γειτονική χώρα.

Αν και οι δημοσκοπήσεις δεν ήταν καλές, στο Μαξίμου ετοιμάζονταν για την τελική αντεπίθεση έχοντας πολλά βέλη στη φαρέτρα τους.

Δεν έφταναν παρά λίγες ημέρες για να καταστραφούν τα πάντα. Η 23η Ιουλίου και η καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι ήταν η αρχή της κατάρρευσης του κυβερνητικού success story. Μαζί με την Ανατολική Αττική και τους 99 νεκρούς «κάηκε» και το αφήγημα της ηθικής και ικανής αριστεράς. Οι διαχειριστικές ανεπάρκειες που αναδείχθηκαν και το επικοινωνιακό Βατερλό ήρθαν να σβήσουν και τις φιέστες της εξόδου από την κρίση.
Μαζί άρχισε και η υπόθεση του «Μακεδονικού» να… σαπίζει. Η ελληνική κοινωνία δεν δέχθηκε τη συμφωνία των Πρεσπών, η κυβερνητική συμμαχία παραμένει κλυδωνισμένη, κανείς δεν ξέρει που θα οδηγήσει αυτή η κατάσταση. Και σε όλα αυτά προστέθηκε η οικονομική κατάσταση η οποία δεν έχει καμιά σχέση με το… όραμα της μεταμνημονιακής Ελλάδας που «πούλησε» ο Αλέξης Τσίπρας και οι διαδρομιστές του Μεγάρου Μαξίμου.
Αρκούσε η αναταραχή στην Ιταλία, τα σενάρια για τις τράπεζες κι ένα μίνι κραχ στο Χρηματιστήριο για να αντιληφθεί κανείς ότι η ελληνική οικονομία βαδίζει στα τυφλά.
Τις τελευταίες ημέρες αναδείχθηκε μια εικόνα βαθιάς κρίσης που περνά η κυβέρνηση και μαζί όλη η χώρα. Μιας Ελλάδας που εκπέμπει αρνητικές διαθέσεις στους ξένους και που δείχνει ευάλωτη, έρμαιο των αγορών, των αναρχικών και του… Πάνου Καμμένου.

Ανομία παντού

Τα χθεσινοβραδινά επεισόδια στο Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας ήρθαν να θολώσουν ακόμη περισσότερο το κυβερνητικό αφήγημα της μεταμνημονιακής Ελλάδας που είναι έτοιμη να υποδεχθεί επενδυτές και που είναι μια κανονική χώρα.

Οι αντιεξουσιαστές ενίσχυσαν το κλίμα αβεβαιότητας και μπάχαλου που επικρατεί και ήταν η κορυφή του παγόβουνου σε επιθέσεις από τον Ρουβίκωνα και σε καταστάσεις όπου ο καθένας κάνει ό,τι θέλει χωρίς να επιβάλλονται οι νόμοι. Ακόμη και το στέκι της οργάνωσης στο κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής που έγινε με το έτσι θέλω, έδειξε ότι η ανομία και η έλλειψη σεβασμού είναι κανόνας.

Αλλά και σε πολιτικό επίπεδο εμφανίστηκαν όλες οι παθογένειες του συστήματος της Μεταπολίτευσης.

Οι συνεχείς απειλές του Πάνου Καμμένου και του Παύλου Πολάκη ότι θα κλείσουν κόσμο στη φυλακή, έδωσε στην αντιπολίτευση την αφορμή για να μιλήσει για παρακράτος και αντιδημοκρατικές διαδικασίες. Ενώ τα όσα έγιναν σε ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ μετά το… προσωπικό σόου Καμμένου στις ΗΠΑ, έφεραν την Ελλάδα στη γωνία. Οι ξένοι παρακολουθούν τη χώρα μας και δεν βλέπουν βελτίωση. Το δημοσίευμα του Reuters χθες ήταν ενδεικτικό.

 «Οι απειλές του Πάνου Καμμένου να αποσύρει το κόμμα του από την κυβέρνηση αν η Συμφωνία των Πρεσπών έρθει προς ψήφιση στην Βουλή εντείνουν την αβεβαιότητα για μια χώρα που μόλις βγήκε από τα προγράμματα».

Το Reuters θέτει τα ζητήματα που ανακύπτουν από το γεγονός πως η χώρα δείχνει απουσία πολιτικής σταθερότητας κάτι που πλήττει και την όποια διαδικασία εξόδους στις αγορές.

Είναι δεδομένο άλλωστε πως οι αγορές αντιμετωπίζουν διαφορετικά χώρες οι κυβερνήσεις εμπνέουν εμπιστοσύνη και διαθέτουν εύλογο πολιτικό χρόνο.

Η Ελλάδα δείχνει να έχει παραλύσει μεταξύ των πολιτικών τυχοδιωκτισμών των κυβερνητικών εταίρων, της στρεβλής αντιμετώπισης της κρίσης στην οικονομία και της κοινωνικής ανισορροπίας που εκφράζεται με οργή, με επεισόδια, με ανομία.
Κακή εικόνα

Το κυβερνών κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να είναι διχασμένο και κρατιέται όρθιος χάρη στη συγκολλητική ουσία της εξουσίας. Οι ΑΝΕΛ είναι ανύπαρκτοι και βολοδέρνουν ανάλογα με τις ορέξεις του αρχηγού τους. Στην Κεντρική Επιτροπή δεν υπήρξε καμιά ρήξη γιατί απλά οι πολιτικές σκιαμαχίες και η διατήρηση των στρατοπέδων των «συντρόφων» επικράτησαν.

Ολο αυτό το σκηνικό, όμως, έχει βλάψει καίρια τη χώρα η οποία παρακολουθείται από τις αγορές και αξιολογείται καθημερινά. Μια χώρα που μοιάζει με ακυβέρνητη πολιτεία η οποία δεν μπορεί να βγει από τα πολλαπλά πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα.

Κι όλα αυτά σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδος χωρίς κανείς να πει με σιγουριά πότε θα γίνουν οι εκλογές.

Μόλις τρεις μήνες από τότε που η κυβέρνηση «σάρωνε» και δύο από την ημερολογιακή έξοδο από το μνημόνιο, η Ελλάδα μοιάζει με τσακισμένο καράβι στη φουρτούνα με τον καπετάνιο να την έχει εγκαταλείψει.

Headlines