Όχι στις «αλά καρτ» ρυθμίσεις οφειλών

Η εκτόξευση των ληξιπρόθεσμων χρεών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία έφερε πολλούς φορολογούμενους αντιμέτωπους με τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης αλλά και τις ποινικές διώξεις όταν τα χρέη υπερβαίνουν τις 100.000 ευρώ.  Η μοναδική λύση για την αποφυγή των επαχθών αυτών συνεπειών είναι η ρύθμιση των χρεών.

Όλοι οι φορολογούμενοι έχουν την δυνατότητα να ρυθμίσουν τις οφειλές τους σε 12 μηνιαίες δόσεις ενώ εάν τα χρέη προέρχονται από έκτακτη φορολογία (π.χ. κληρονομιά) έως και σε 24 μηνιαίες δόσεις. Η υπαγωγή στη ρύθμιση αυτή προϋποθέτει την υποβολή υπεύθυνης δήλωσης στην οποία ο οφειλέτης θα πρέπει να αναφέρει αναλυτικά στοιχεία για την εισοδηματική και περιουσιακή του κατάσταση.

Πλην όμως η πάγια ρύθμιση δεν επιλύει ουσιαστικά το πρόβλημα για όλους τους φορολογουμένους που χρωστούν, διότι είναι ουτοπικό να υπαχθεί κάποιος σε μια ρύθμιση την οποία δεν θα δύναται να ακολουθήσει.

Πρέπει να επισημανθεί ότι η ρύθμιση των 120 δόσεων εφαρμόζεται μόνο για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα έως και σήμερα να εξαιρούνται μισθωτοί, άνεργοι, επιχειρηματίες που έκλεισαν την επιχείρηση τους και συνταξιούχοι.

Επιπροσθέτως η ρύθμιση των 120 δόσεων η οποία διεξάγεται μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους δεν είναι οριζόντια, αλλά ορίζεται με βάσει εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, ενώ παράλληλα λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των οφειλών προς το δημόσιο τα ασφαλιστικά ταμεία και τις Τράπεζες, προκειμένου να οριστεί ο αριθμός των δόσεων.

Σημειώνεται δε, ότι η οφειλή, μετά το «κούρεμα» προστίμων και προσαυξήσεων, πρέπει να είναι έως 8 φορές μεγαλύτερη του ετήσιου εισοδήματος του οφειλέτη ενώ η συνολική αξία των περιουσιακών του στοιχείων να είναι μικρότερη από το 25πλασιο του χρέους.

Το γεγονός ότι ένας στους δύο φορολογούμενους έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με την εφορία λόγω ληξιπροθέσμων οφειλών, καθιστά περισσότερο από ποτέ αναγκαία την ρύθμιση των οφειλών όλων των φορολογούμενων χωρίς εξαιρέσεις και αυστηρά κριτήρια ένταξης.

Ο μεγάλος δε αριθμός δόσεων δίδει ουσιαστικά στον οφειλέτη τη δυνατότητα να είναι συνεπής στη ρύθμιση και για αυτό το λόγο είναι αναγκαίο να υπάρξει οριζόντια ρύθμιση των 120 δόσεων για όλους τους οφειλέτες, ενώ για υψηλές οφειλές να ορίζεται μεγαλύτερος αριθμός δόσεων, ώστε να γεμίσουν τα ταμεία του Δημοσίου, να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά ταυτόχρονα να διασωθούν τα περιουσιακά στοιχεία των οφειλετών.  Ο αριθμός των δόσεων θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα της πραγματικής οικονομικής κατάστασης του οφειλέτη.

Η Κατερίνα Φραγκάκη είναι Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω