Χωρίς τις αναγκαστικές αλλαγές ο Παναθηναϊκός θα έφευγε νικητής

Ήταν πολύ τυχερός ο Παναθηναϊκός το βράδυ της Κυριακής στο Φάληρο στη γενική εικόνα που σου αφήνει το ντέρμπι. Για όποιον έβλεπε, δηλαδή, το ματς με απλό τρόπο, χωρίς να ασχολείται με τα υπόλοιπα, όπως την τακτική προσέγγιση των προπονητών, θα διαπίστωνε πως στο μεγαλύτερο διάστημα μια ομάδα είχε την μπάλα και προσπαθούσε να σκοράρει και η άλλη απλά έδιωχνε για να φύγει μακριά.

Αν, όμως, το ποδόσφαιρο ήταν τόσο απλό, όλοι θα ήμασταν προπονητές. Δεν είναι. Κι ευτυχώς που δεν είναι τόσο απλό, γιατί θα έχανε πολλή από τη μαγεία του. Και δεν ήταν τόσο απλά όσο… φαίνονται τα πράγματα ούτε στο Φάληρο. Εκεί όπου η πραγματική πίεση του Ολυμπιακού ήρθε από το 70′ κι έπειτα. Γιατί μέχρι το 70′ ναι μεν ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος, είχε την κατοχή, αλλά με αξιώσεις στην περιοχή δεν έμπαινε.

Λογικό είναι στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού, όταν είναι πίσω στο σκορ και νωρίτερα ο ΠΑΟΚ έχει πάρει ακόμα μία νίκη, να γίνει τόσο πιεστικός. Στην έδρα του παίζει, απέναντι σε μια ομάδα που υστερεί απέναντί του σημαντικά. Θα ψάξει το γκολ με λύσσα, θα τρέξει, θα πιέσει, θα μοχθήσει. Έπαιζε, ως ένα βαθμό, το πρωτάθλημα.

Όμως για να συμβούν όλα αυτά συνέβησαν άλλα που δεν φαίνονται. Και ο Παναθηναϊκός στάθηκε ιδιαίτερα άτυχος για να φτάσει σε σημείο να μην μπορεί να βγάλει μια αντεπίθεση της προκοπής ώστε να βρει ένα δεύτερο γκολ. Οι δύο αναγκαστικές αλλαγές του Παναθηναϊκού έκαναν ανεπανόρθωτη ζημιά στον Δώνη. Γιατί κράτησε στον πάγκο ποδοσφαιριστές που θα του έδιναν φρεσκάδα στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού και θα του επέτρεπαν να βρει χώρους στο τρανζίσιον και να απειλήσει τον Ολυμπιακό με δεύτερο γκολ.

Ο Καμπετσής έμεινε στον πάγκο και ο Μακέντα αναγκάστηκε να παίξει τραυματίας στο τελευταίο 20λεπτο, επειδή ο Παναθηναϊκός δεν είχε άλλη αλλαγή. Με την άμυνα του Ολυμπιακού να βρίσκεται στη σέντρα, δεδομένα ο Καμπετσής που είναι γρήγορος θα έβρισκε χώρους για να φύγει στην κόντρα. Στον πάγκο έμεινε αναγκαστικά και ο Χατζηθεοδωρίδης, που θα μπορούσε να κρατήσει μπάλα, να προσφέρει ηρεμία και τρεξίματα, να βρει παίκτες στην αντεπίθεση με το αριστερό του πόδι.

Αν ο Παναθηναϊκός δεν είχε τις αναγκαστικές αλλαγές, ο Δώνης θα μπορούσε να φρεσκάρει την ομάδα του που στο τελευταίο 20λεπτο αγωνιζόταν ουσιαστικά με 9 παίκτες. Γιατί ο Μακέντα και ο Μουνιέ έπαιζαν τραυματίες και δεν μπορούσαν να τρέξουν. Οι δύο παίκτες, δηλαδή, ο σέντερ φορ σου και ο εξτρέμ σου, που περιμένεις απ’ αυτούς να βγάλουν την κόντρα επίθεση όταν οι συνθήκες του ματς έχουν διαμορφωθεί κατ’ αυτό τον τρόπο. Με τον αντίπαλο ψηλά στο γήπεδο, με τους χώρους ανοιχτούς και τις γραμμές μακριά μεταξύ τους.