Η είδηση είναι από αυτές που τις βλέπεις και δεν το πιστεύεις ότι είναι αλήθεια. 

Μια καθαρίστρια, που εργάστηκε για πολλά χρόνια σε έναν κρατικό παιδικό σταθμό,είναι στη φυλακή και θα πρέπει να εκτίσει ποινή 10 ετών.

Το έγκλημά της; 

Ότι το 1996 πλαστογράφησε το απολυτήριο του δημοτικού. 

Για την ακρίβεια είχε παρατήσει το δημοτικό στην πέμπτη και αυτή υποστήριξε ότι είχε απολυτήριο. Έτσι μπόρεσε να πάρει μια θέση καθαρίστριας.

Πολλά χρόνια αργότερα βρέθηκε η πλαστογραφία. 

Το 2016 καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 15 χρόνια, αλλά η έφεση είχε ανασταλτικό χαρακτήρα. 

Τώρα καταδικάστηκε σε 10 χρόνια.

Το σκεπτικό και της δίωξης και της απόφασης άθλιο. 

Δεν καταδικάστηκε μόνο για την πλαστογραφία (αυτή μάλιστα σε δεύτερο βαθμό έγινε δεκτό ότι παραγράφηκε) αλλά για απάτη κατ’ εξακολούθηση.

Κατά τους δικαστές κάθε μέρα που δούλευε αυτή η γυναίκα εξαπατούσε το ελληνικό δημόσιο και έκλεβε το κράτος. 

Μάλιστα για αυτό η ποινή είναι τόσο υψηλή, επειδή υπολόγισαν όλους τους μισθούς της.

Όμως, αυτή η καθαρίστρια εργαζόταν. 

Όλο αυτό τον καιρό εργαζόταν και όλοι είπαν ότι ήταν καλή στη δουλειά της. 

Δηλαδή ο παιδικός σταθμός ήταν καθαρός. 

Οποιοσδήποτε κανονικός άνθρωπος θα έλεγε ότι αυτή η γυναίκα δεν κορόιδεψε κανέναν. 

Δούλευε και πληρωνόταν για τη δουλειά της. 

Το δημόσιο δεν έχασε.

Όμως, για τους δικαστές μας αυτό ήταν απάτη και ζημιά του δημοσίου και έπρεπε να καταδικαστεί παραδειγματικά.

Προσέξτε κάτι και όλα αυτά για εργαζόμενη που ούτως ή άλλως με το που αποκαλύφθηκε η πλαστογραφία έχασε τη δουλειά της, εφόσον αποδείχτηκε ότι δεν είχε τα τυπικά προσόντα.

Δηλαδή, δεν θα ήταν «ατιμώρητη» η πράξη της…

Αλλά για τους δικαστές έπρεπε το κράτος να την εκδικηθεί για την τεράστια ζημιά που προκάλεσε. 

Ήταν όμως ζημιά, όταν αυτή εργάστηκε και προσέφερε έργο;

Για να μην αναφερθούμε στα δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Εάν είσαι «επενδυτής», ακόμη και εάν χρωστάς δεκάδες εκατομμύρια και προκαλείς τεράστια ζημιά, την ίδια ώρα που τα χρήματα αυτά τα έκανες αυτοκίνητα, επαύλεις, ιδιωτικά αεροπλάνα και εξωφρενικά πάρτι, τότε έρχεται το κράτος και σου κάνει «ειδική ρύθμιση». 

Εάν είσαι καθαρίστρια, εργάστηκες, καθάρισες, σφουγγάρισες, έπλυνες, ξεσκόνισες και πληρώθηκες ένα χαμηλό μισθό, αλλά είπες ψέματα ως προς το εάν πήγες μια τάξη του δημοτικού παραπάνω, πας φυλακή.

Και η κυβέρνηση, που συνήθως σχολιάζει δικαστικές αποφάσεις όταν θέλει να δείξει ότι είναι «με τα δικαιώματα», εδώ σιωπά. 

Η κυβέρνηση που εκμεταλλεύτηκε εκλογικά τον ηρωικό αγώνα των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών, τώρα αδιαφορεί για το δράμα μιας συναδέλφου τους. 

Η κυβέρνηση που αδυνατεί να χτυπήσει την πραγματική διαπλοκή, φαίνεται ικανοποιημένη με το τεράστιο πλήγμα στη… διαφθορά που κατάφερε το δικαστήριο με αυτή την απόφαση. 

Δείγμα κι αυτό του κυνισμού της…

Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να αφήσουμε να συνεχιστεί αυτή η αθλιότητα.

 Η εργαζόμενη αυτή πρέπει να αφεθεί ελεύθερη. 

Η θέση της δεν είναι στη φυλακή. 

Δεν είναι δικαιοσύνη, αλλά μεγάλη αδικία κάθε μέρα που μένει στη φυλακή.

Headlines