Σε φάση έντονων ζυμώσεων με στόχο τη σύγκλιση και τη διερεύνηση της δυνατότητας για ενωτική παρουσία στις εθνικές εκλογές του 2019 βρίσκονται οι αντιμνημονιακές δυνάμεις που κινούνται στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Οι προσπάθειες συγκέντρωσης των διάσπαρτων αυτών σχηματισμών έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό. Ωστόσο, παρά τις κοινές δράσεις έναντι της κυβερνητικής πολιτικής (όπως στο ζήτημα των πλειστηριασμών), οι απόπειρες ευρύτερης πολιτικής συμπόρευσης δεν απέδωσαν.

 Οι διαφορετικές αφετηρίες και προσεγγίσεις δεν είναι άλλωστε λίγες, παρά τις κοινές αγωνίες και διαδρομές στο πλαίσιο του αντιμνημονιακού αγώνα που έδωσαν αυτοί οι χώροι. Υπάρχει όμως ένα ενοποιητικό στοιχείο που υπερβαίνει τις διαφορές τους: η αναγκαιότητα ισχυρής αριστερής, προοδευτικής αντιπολίτευσης στον ΣΥΡΙΖΑ. Με δεδομένη την αρνητική στάση του ΚΚΕ στις εκκλήσεις για συνεργασία όλων αυτών των δυνάμεων, η συζήτηση που διεξάγεται στο εσωτερικό τους αφορά τη διαμόρφωση ενός πεδίου υπερβάσεων των όποιων διαφορών στην κατεύθυνση συγκρότησης ενός κοινωνικού και πολιτικού μετώπου (και) με εκλογική απεύθυνση.

Με προοπτική το 5%

Στη ΛΑΕ του Παναγιώτη Λαφαζάνη αλλά και στην Πρωτοβουλία «1-1-4», που συγκροτήθηκε με τη συμμετοχή του Μανώλη Γλέζου, του Αλέκου Αλαβάνου, της Νάντιας Βαλαβάνη και πολλών άλλων, μεταξύ των οποίων και άνθρωποι από τον χώρο του Κέντρου και της Οικολογίας, πανεπιστημιακοί, καλλιτέχνες κ.λπ. (συμμετέχει και η ΛΑΕ), προκρίνουν την ανάγκη να σχηματιστεί ένα μέτωπο των αριστερών, ριζοσπαστικών, προοδευτικών, δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων, στη βάση ενός σύγχρονου ριζοσπαστικού προγράμματος με στόχο την ανατροπή της σημερινής κατάστασης και τη διαμόρφωση μιας νέας λαϊκής πλειοψηφίας.

Η προοπτική των εκλογών προσδίδει στο εγχείρημα αυτό και ένα επιπλέον κίνητρο. Σύμφωνα με τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων η ΛΑΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου και το ΜέΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη πλησιάζουν ακόμα και το 5%.

Αυτόνομοι

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε απορρίψει πριν από λίγους μήνες την πρόσκληση της ΛΑΕ για κεντρική πολιτική και εκλογική συνεργασία, περιοριζόμενη στην κοινή δράση. Στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ άλλωστε πιστεύουν ότι «δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μία εφ» όλης της ύλης πολιτική ή και εκλογική συνεργασία» λόγω υπαρκτών διαφορών των πολιτικών προτάσεων των δύο χώρων.

Υπέρ της αυτόνομης καθόδου του κόμματός της είχε ταχθεί τον περασμένο Σεπτέμβριο από τη ΔΕΘ η Ζωή Κωνσταντοπούλου δηλώνοντας ότι «στις προσεχείς εκλογές θα κατέβουμε αυτόνομα και ανεξάρτητα». Ενώ ο Γιάνης Βαρουφάκης έχει ανοίξει ήδη την περπατησιά του με το ΜέΡΑ25 και σε ευρωπαϊκό επίπεδο με το DiEM25 και θα συμμετάσχει τόσο στις ευρωεκλογές (θα είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής στη Γερμανία) όσο και στις εθνικές εκλογές, αφού ο κεντρικός στόχος του είναι η εγχώρια πολιτική σκηνή.

Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ

Την ίδια στιγμή οι διεργασίες σε όλο αυτό το φάσμα βρίσκονται σε εξέλιξη. Ο Αλέκος Αλαβάνος δήλωσε πρόσφατα ότι «υπάρχει μια σύγκλιση, είμαστε στη φάση των ζυμώσεων και θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξει μια ενωτική παρουσία που δεν θα περιορίζεται στον χώρο των οργανώσεων των κινημάτων της Αριστεράς», προσδίδοντας ευρύτερα χαρακτηριστικά στο εγχείρημα. Στην κατεύθυνση αυτή καταβάλλεται, σύμφωνα με πληροφορίες, μια προσπάθεια προσέγγισης για συνεργασία της Ενωτικής Πρωτοβουλίας «1-1-4» τόσο με το ΜέΡΑ25 του Βαρουφάκη όσο και με την Πλεύση Ελευθερίας της Κωνσταντοπούλου.

Η ίδια ερωτηθείσα (από τον Real FM) γιατί δεν ενώνονται αυτές οι δυνάμεις να φτιάξουν έναν «νέο ΣΥΡΙΖΑ», απάντησε ότι «νέο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνω που να με κρεμάσουν ανάποδα και να με γδάρουν», ενώ δίνοντας το στίγμα της πρόσθεσε ότι «εμείς, ως Πλεύση Ελευθερίας, δεν μιλάμε στο όνομα της Αριστεράς μόνο, μιλάμε στο όνομα της κοινωνίας και γι» αυτό απευθυνόμαστε στην κοινωνία με το σύνθημα «Δεν κοιτάμε ούτε αριστερά ούτε δεξιά. Κοιτάμε μπροστά»». Κάποιοι θεωρούν ότι με την Κωνσταντοπούλου δεν έχει κλείσει το θέμα και ότι η ίδια δεν έχει απορρίψει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο να προκύψει κάποια ενωτική πρωτοβουλία. Οπως έλεγαν άλλωστε χαρακτηριστικά, «ουδείς επιδιώκει έναν… νέο ΣΥΡΙΖΑ».

Headlines