Ασίνη Αργολίδας: Ο βασιλιάς και το κενό

Σε μικρή απόσταση από το Ναύπλιο, τη γραφική πρωτεύουσα της Περιφερειακής Ενότητας Αργολίδας, και το Τολό, το φημισμένο θέρετρο, βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος της Ασίνης, που ενέπνευσε στο νομπελίστα ποιητή Γιώργο Σεφέρη (Γεώργιο Σεφεριάδη) το γνωστό ποίημα «Ο βασιλιάς της Ασίνης».

Γραμμένο μέσα στη διετία 1938-1940, το εν λόγω ποίημα αντανακλά το κλίμα αγωνίας της εποχής εκείνης, μιας εποχής κρίσιμης για τους διανοουμένους που είχαν φιλελεύθερες ψυχές και ανεπτυγμένη ευαισθησία, όπως ο Σεφέρης.

«Ο βασιλιάς της Ασίνης», που ανήκει στην ποιητική συλλογή του Σεφέρη Ημερολόγιο Καταστρώματος Α’, σχετίζεται με μιαν αόριστη μνεία της αργολικής πόλης Ασίνης στο Β’, 560 της Ιλιάδας του Ομήρου.

Εκεί, στο λεγόμενο κατάλογο νεών, δηλαδή στον κατάλογο πλοίων (κατά πόλεις) που πήραν μέρος στον Τρωικό Πόλεμο, αναφέρονται τα εξής: Ερμιόνην Ασίνην τε βαθύν κατά κόλπον εχούσας (την Ερμιόνη και την Ασίνη που βρίσκονται στο βαθύ κόλπο).

Ο βασιλιάς της Ασίνης δένεται μέσα στο ποίημα του Σεφέρη με μια σειρά από εικόνες και σύμβολα που εκφράζουν την απουσία της ζωής και το αίσθημα του κενού.

Η αρχαία Ασίνη, περιοχή του ελληνικού φύλου των Δρυόπων, άκμασε κυρίως κατά το 12ο και τον 11ο αιώνα π.Χ., καταστράφηκε δε στα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ. από το Άργος. Ο οικισμός οικοδομήθηκε εκ νέου και οχυρώθηκε κατά τους Ελληνιστικούς Χρόνους.

Ο αρχαιολογικός χώρος της Ασίνης αποτελείται από την ακρόπολη (χτισμένη σε βραχώδες ύψωμα, σε επαφή με τη θάλασσα), τη γύρω περιοχή και το ύψωμα της Μπαρμπούνας.

Οι ανασκαφικές έρευνες έχουν αποκαλύψει οικισμούς Πρωτοελλαδικών, Μεσοελλαδικών, Υστεροελλαδικών (Μυκηναϊκών), Γεωμετρικών, Αρχαϊκών και Ελληνιστικών Χρόνων, τα αντίστοιχα νεκροταφεία και τη μυκηναϊκή νεκρόπολη στην Μπαρμπούνα.

Τα τείχη της ακρόπολης χρονολογούνται στους Ελληνιστικούς Χρόνους (3ος αιώνας π.Χ.). Η ακρόπολη ανοικοδομήθηκε κατά τους Βυζαντινούς Χρόνους.

Στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου της Ασίνης βρίσκεται το εκκλησάκι της Παναγίτσας.