Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του Καμμένου, όπως άλλωστε και οι όποιοι πρόθυμοι που τώρα θα τους συντρέξουν σε αυτόν τον σκοπό θα πρέπει να σκεφτούν πάρα πολύ καλά όλα τα παραπάνω πριν ψηφίσουν
Tις τελευταίες αυταπάτες της κυβέρνησης και των βουλευτών που τη στηρίζουν γκρέμισε προχθές ο σκοπιανός πρωθυπουργός Ζάεφ όταν πέταξε την προβιά της εκτρωματικής συμφωνίας των Πρεσπών. Υπάρχει λοιπόν η γλώσσα, υπάρχει το έθνος, υπάρχει η ταυτότητα, υπάρχει, τελικά, και ο αλυτρωτισμός της «Μακεδονίας του Αιγαίου» εις βάρος της Ελλάδας. Υπάρχουν όλα.
Και η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου ετοιμάζεται να τα αποδεχθεί και να τους βάλει τη σφραγίδα μιας διεθνούς συμφωνίας όχι μόνον υπογεγραμμένης, αλλά και κυρωμένης πια από την Ελληνική Δημοκρατία.
Ουδείς βέβαια ανέμενε τις δηλώσεις Ζάεφ για να πληροφορηθεί την αληθινή φύση αυτού του κειμένου και να αντιληφθεί ότι όλα τα παραπάνω ενυπάρχουν εντός του. Θα περίμενε όμως ότι η κυβέρνηση θα αντιδρούσε επιτέλους στους συνεχείς και πολλαπλούς εξευτελισμούς που της επιφύλαξε επί τόσους μήνες ο Ζάεφ, καθώς δεν περνάει ημέρα που να μην τη διαψεύδει με τον πλέον ηχηρό τρόπο.
Ομως η κυβέρνηση δεν αντιδρά. Και όχι απλώς δεν αντιδρά, αλλά, την ίδια ώρα, εργάζεται υπογείως για να στρατολογήσει βουλευτές από άλλα κόμματα, πρόθυμους να ψηφίσουν τη συμφωνία στην περίπτωση που κάποιοι δικοί της έχουν κρίση συνείδησης και δεν το πράξουν. Κωφεύει πλήρως στη βλάβη που προκαλεί στα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και παλεύει να την ολοκληρώσει, ενώ, ταυτόχρονα, επιχειρεί πάνω σε αυτόν τον άξονα να διευρύνει και την κοινοβουλευτική επιρροή της και να πετύχει ορισμένες πρόσκαιρες και, τελικά, άνευ ουσίας, συμμαχίες της τελευταίας προεκλογικής στιγμής.
Μέχρι πριν από λίγο, η κυβέρνηση, που ήξερε φυσικά από την πρώτη στιγμή την αλήθεια, μπορούσε να επικαλείται διάφορα φαιδρά άλλοθι, όπως τις εσωτερικές πολιτικές ανάγκες του Ζάεφ για την εκεί συνταγματική αναθεώρηση. Τώρα, όμως, που εκείνος ξεπέρασε πλέον εντελώς τα όρια, δεν μπορεί να το κάνει πια. Η άγνοια και η αφέλεια, αν και ουδέποτε ήταν επιχειρήματα, σήμερα πια δεν είναι ούτε καν προσχήματα. Εχουν καταρρεύσει.
Η εξέλιξη αυτή καθιστά πλέον τους Τσίπρα και Καμμένο, όπως και τους υπουργούς τους και τους βουλευτές των κομμάτων τους, αλλά και όλους εκείνους που θα σπεύσουν να τους στηρίξουν στη Βουλή σε αυτή τη συμφωνία, ιστορικά, πολιτικά και εθνικά υπόλογους.
Και από τη στιγμή που ψηφίσουν αυτό το κείμενο, δεν έχει επιστροφή. Θα έχουν επιφέρει ανήκεστη βλάβη στα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας. Και θα το έχουν πράξει χωρίς πια να έχουν ούτε άλλοθι, ούτε φύλλα συκής να τους καλύπτουν με υποκρισίες και ψέματα. Ο Ζάεφ τους τα στέρησε όλα.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του Καμμένου, όπως άλλωστε και οι όποιοι πρόθυμοι που τώρα θα τους συντρέξουν σε αυτόν τον σκοπό θα πρέπει να σκεφτούν πάρα πολύ καλά όλα τα παραπάνω πριν ψηφίσουν.
Θα πρέπει επίσης να σκεφτούν ότι, μέχρι σήμερα, είναι πολύ τυχεροί. Αλλά με αυτή την ψήφο θα γκρεμίσουν την ίδια τους την τύχη. Είναι τυχεροί επειδή παρά τα όσα έκαναν, η Ιστορία δεν πρόκειται να ασχοληθεί πραγματικά μαζί τους – θα τους αντιμετωπίσει ως μαριονέτες της εξουσίας των τελευταίων ετών και θα τους ξεχάσει. Οταν όμως ψηφίσουν αυτό το έκτρωμα η τύχη τους τελειώνει. Από εκείνη τη στιγμή και πέρα η Ιστορία θα τους θυμάται.
«Οποιο μωρό παίρνει στα χέρια της να παθαίνει κάτι;» λέει για την Ειρήνη η γιαγιά του μωρού το οποίο επανέφεραν στη ζωή οι γιατροί στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο το 2016.
Η Ειρήνη ισχυρίστηκε στο «Τούνελ» ότι τα ρούχα που φορούσε η κόρη της δεν πρόκειται να τα πάρει το Ανθρωποκτονιών γιατί τα έχει θάψει μαζί με το παιδί, αλλά η νονά του ρωτάει «γιατί τόσο πολύ ψέμα»...
Νέα ερωτήματα γεννά για την ήδη περίπλοκη υπόθεση στην Αμαλιάδα με τους θανάτους βρεφών η αποκάλυψη του Τούνελ ότι η Ειρήνη Μουρτζούκου που ήταν αυτόπτης μάρτυρας στο θάνατο του μικρού Παναγιώτη προσποιήθηκε τη μητέρα του παιδιού.
Συνομιλίες με την Ειρήνη, λίγο μετά το θάνατο του 15μηνών Παναγιωτάκη αποκαλύπτει το το Φως στο Τούνελ, φέρνοντας στην επιφάνεια νέα στοιχεία για το θρίλερ στην Αμαλιάδα.
