Η τραγική ιστορία πίσω από τoν «ήρωα» παππού στο Μάτι

Παραμονές Χριστουγέννων, σχεδόν πέντε μήνες μετά τη φονική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική, το πέπλο του πένθους σκέπασε ξανά το Μάτι και τον Νέο Βουτζά. Στους δύο ισοπεδωμένους από τις φλόγες οικισμούς, με τους ταλαιπωρημένους και οργισμένους επιζώντες (εξαιτίας καθυστερήσεων στις διαδικασίες αποκατάστασης), κυριαρχεί από προχθές η θλίψη για τον εκατοστό νεκρό της εθνικής τραγωδίας: Τον «παππού ήρωα», όπως λένε όσοι γλίτωσαν από τις φονικές φλόγες της 23ης Ιουλίου, τον «Χαϊλάντερ από το Μάτι» όπως φέρεται ότι τον αποκαλούσαν τελευταία οι γιατροί του Ευαγγελισμού.

Ηταν ο Βεροιώτης Σπύρος Σπυρίδης, συνταξιούχος της ΔΕΗ, ο οποίος στα 73 χρόνια του έδωσε γενναία δύο άνισες μάχες – μία για τη ζωή της συζύγου του και των ανήλικων εγγονιών του και μία για τη δική του. Την πρώτη την κέρδισε κάνοντας το σώμα του ασπίδα στην πύρινη κόλαση του καλοκαιριού για τον δεκάχρονο εγγονό του. Εχασε τη δεύτερη, βυθίζοντας στη θλίψη την οικογένειά του και τους φίλους, οι οποίοι τον αποχαιρέτησαν χθες το μεσημέρι στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο χωριό Αμμος Ημαθίας.

Αβάσταχτος πόνος

«Χαμένες ζωές, διαλυμένα σπίτια, τραυματίες, αβάσταχτος πόνος. Και ποτέ κανείς δεν ανέλαβε ευθύνη για το παραμικρό» λέει στα «ΝΕΑ» η πυρόπληκτη Νικολέτα Ζούπα. «Δυστυχώς η τραγωδία συνεχίζεται… Εφτασε η ώρα να αποδοθούν επιτέλους οι ευθύνες, να ακούσουμε έστω και μία συγγνώμη» σχολιάζει άλλος πυρόπληκτος, δίνοντας την εικόνα του κλίματος απόγνωσης αλλά και οργής που επικρατεί στην περιοχή όλους αυτούς τους μήνες και, βεβαίως, βάρυνε περισσότερο με την είδηση του θανάτου του 73χρονου πολυεγκαυματία. Τώρα τον δικό της αγώνα εξακολουθεί να δίνει, διασωληνωμένη στο Θριάσιο Νοσοκομείο, η 65χρονη Πόπη Κωνσταντάκη, ενώ δεκάδες εγκαυματίες που πήραν εξιτήριο (πολλοί έπειτα από αλλεπάλληλα χειρουργεία) διανύουν τον επίπονο δρόμο της ανάρρωσης με ανοιχτές πηγές στο κορμί και την ψυχή τους.

Εκείνο το εφιαλτικό βράδυ είχαν διακομιστεί σε νοσοκομεία συνολικά 156 ενήλικοι και 23 παιδιά. Ανάμεσά τους και ο 73χρονος που τελικά δεν άντεξε και άφησε την τελευταία πνοή του το Σάββατο από ισχυρό σηψαιμικό επεισόδιο. Ο ίδιος παραθέριζε με τη σύζυγό του Βέτα και τα δύο εγγόνια τους στο εξοχικό σπίτι τού γιου του στο Μάτι.

Τη μέρα της φωτιάς, παππούς, γιαγιά και εγγόνια (ο δεκάχρονος Σπύρος και η οκτάχρονη Ελισάβετ) μπήκαν στο αυτοκίνητο, αλλά γρήγορα εγκλωβίστηκαν στο χάος της παραλιακής οδού του Ματιού. Μέσα σε αποπνικτικούς καπνούς και με τις φλόγες να σαρώνουν ανθρώπους και κατοικίες  ακολούθησαν ένα μικρό άνοιγμα προς τη θάλασσα. Οταν το θερμικό κύμα άρχιζε να τους σκεπάζει, χωρίς δεύτερη σκέψη, ο παππούς έκλεισε τον εγγονό στην αγκαλιά του, όπως έκανε και η γιαγιά στη μικρή Ελισάβετ. Και οι τέσσερις χρειάστηκαν νοσηλεία (κατά πληροφορίες, η 72χρονη πήρε εξιτήριο από τον Ευαγγελισμό τον Οκτώβριο).

«Δεν θα ξεχάσω που ο γιος του κυρίου Σπύρου, ο Κώστας, πήγαινε την τραυματισμένη μητέρα του με το αναπηρικό στην Εντατική για να δει τον άντρα της» έγραψε στο Facebook πυρόπληκτος που αγωνιούσε εκείνες τις μέρες για τον τραυματία συγγενή του. Εξάλλου από την πρώτη στιγμή, οι επιζώντες – μέλη της συντονιστικής επιτροπής των κατοίκων σε Μάτι και Νέο Βουτζά είχαν θέσει ως προτεραιότητα τη στήριξη των τραυματιών με επίμονα αιτήματά τους προς την Πολιτεία. Σήμερα, κάθε πυρόπληκτος προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του, απέναντι όμως σε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, συνεχείς υποσχέσεις από την κυβέρνηση και δραματικές καθυστερήσεις, που όπως συμφωνούν οι κάτοικοι, μπλοκάρουν τελικά κάθε βήμα αποκατάστασης. Εξάλλου σε οδοιπορικό τους στην πυρόπληκτη έκταση «ΤΑ ΝΕΑ» κατέγραψαν σπίτια-κουφάρια, σαν ετοιμόρροπα στο γυμνό τοπίο θλίψης και δεκάδες εξαντλημένους ανθρώπους, φιλοξενούμενους στις κατασκηνώσεις.

Γολγοθάς

«Πέντε μήνες μετά, ούτε μία άδεια επισκευής»

Τον δικό τους γολγοθά ανεβαίνουν οι «άστεγοι» πυρόπληκτοι από το Μάτι και τον Νέο Βουτζά, που είδαν τα σπίτια τους να παραδίδονται στη φονική
φωτιά και οι οποίοι «μοιράζονται» πλέον στις κατασκηνώσεις του Δήμου Μαραθώνα, της Πολεμικής Αεροπορίας και του Στρατού Ξηράς. «Εδώ πάντως βλέπουμε λίγο πράσινο…» σχολιάζει η Εφη Μπομπόνη, η οποία μένει σε οικίσκο της Ε» Κατασκήνωσης με την ηλικιωμένη μητέρα της και την 25χρονη κόρη της. «Γιατί κατά τ΄ άλλα δεν βλέπουμε φως στην αποκατάσταση των κατοικιών» προσθέτει. «Πέντε μήνες μετά και δεν έχει βγει ούτε μία άδεια επισκευής κτιρίου. Μη λένε λοιπόν
ότι προχωρούν οι διαδικασίες» επισημαίνει η Νικολέτα Ζούπα με «κίτρινη» κατοικία στο Μάτι.

Η αγωνία για τα «κόκκινα» και «κίτρινα» σπίτια, εξαιτίας έλλειψης χρονοδιαγράμματος για την ανακατασκευή – επισκευή τους, κυριεύει τους πληγέντες. Κάθε εξαγγελία ή απόφαση, όπως τονίζουν, αφήνει ερωτηματικά ή δημιουργεί συνθήκες νέας αναμονής. Μεταξύ άλλων οι πυρόπληκτοι περιμένουν να δουν το πολυδιαφημιζόμενο εκ μέρους της κυβέρνησης Ειδικό Χωρικό Σχέδιο με τη μέθοδο του οποίου θα γίνει η πολεοδομική ανασυγκρότηση στο Μάτι («για λόγους ταχύτητας» όπως έχει ανακοινωθεί από επίσημα χείλη). «Στο μεταξύ αποφασίζουν για άνοιγμα δρόμων μέσα στον οικισμό χωρίς καν μια ερώτηση προς τους κατοίκους, αναστέλλουν οικοδομικές άδειες και φτάνουν στο σημείο να μας λένε για λεφτά που υπάρχουν, αλλά καλό θα ήταν να παρακολουθούμε εμείς τι γίνεται με τις δωρεές» τονίζει ο πυρόπληκτος Παναγιώτης Ράμφος.