Η «ενζενί» και ο ερωτευμένος σκηνοθέτης που παραλίγο να χαλάσει την ταινία

Η Καίτη Πάνου είναι μια από τις αγαπημένες ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, που έχοντας το προφίλ τη φινετσάτης ντάμας συμπρωταγωνιστούσε συνήθως στο πλευρό του Λάμπρου Κωνσταντάρα, υποδυόμενη συνήθως τη σύζυγό του αλλά έχει παίξει ως «μαμά» πλάι στην Αλίκη Βουγιουκλάκη.

https://www.youtube.com/watch?v=DhQlkUW1IP4

Αν και στο κοινό έγινε ευρέως γνωστή το ’60 και το ’70 μέσα από ελληνικές ταινίες, ωστόσο στο ξεκίνημα της καριέρας της υπήρξε μια από τις πρώτες ηθοποιούς του ελληνικού ομιλούντος κινηματογράφου.

Μάλιστα τα πρώτα βήματα της καριέρας της στον κινηματογράφο, ήταν… επεισοδιακά αφού η ίδια ως νεαρή ηθοποιός προκαλούσε το θαυμασμό των ανδρών γύρω της.

Πιο συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας «Φωνή της καρδιάς» στην οποία πρωταγωνιστούσε η πρωτοεμφανιζόμενη τότε Πάνου, ο σκηνοθέτης την ερωτεύτηκε παράφορα και ζήλευε κάθε άντρα που την πλησίαζε.

Η ταινία αυτή, όπου κάνουν το ντεμπούτο τους ο Δημήτρης Χορν, η Καίτη Πάνου και Σμαρούλα Γιούλη, ήταν η πρώτη που προβλήθηκε με την επωνυμία «Φίνος Φιλμ» και γυρίστηκε το 1941 στην κατοχική τότε Αθήνα, όταν η Καίτη Πάνου ήταν μόλις 17 ετών.

Ο Δημήτρης Ιωαννόπουλος που υπέγραφε το σενάριο και τη σκηνοθεσία της ταινίας, δυσκολευόταν να να δεχτεί το γεγονός ότι ένας άλλος άνδρας, δηλαδή ο Δημήτρης Χορν θα έπρεπε σύμφωνα με το σενάριο να φιλήσει την Πάνου.

Έτσι κατά τη διάρκεια της επίμαχης σκηνής εκείνος αντέδρασε ακραία και οι δύο άντρες λίγο έλειψε να πιαστούν στα χέρια.

Η ταινία προβαλλόταν επί τρεις συνεχείς εβδομάδες σε τρεις κινηματογράφους στο κέντρο της Αθήνας. Μάλιστα, η κοσμοσυρροή έξω από τους κινηματογράφους Ρεξ και Έσπερος, ενόχλησε ιδιαίτερα τους Γερμανούς κατακτητές.

Η Καριέρα

Η Καίτη Πάνου γεννιέται το 1927 στον Πύργο (Μπουργκάς) της Βουλγαρίας, η οικογένεια μετακομίζει στην Αθήνα.

Ήδη από το σχολείο δείχνει τα πρώτα σημάδια του υποκριτικού της ταλέντου λαμβάνοντας μέρος στις σχολικές παραστάσεις.

Πήγαινε στη σχολή Μεταξά, στη» θεία Λένα» και έπαιζε στο παιδικό της θέατρο

Στη συνέχεια σπούδασε στη Σχολή Ηθοποιών Κινηματογράφου του Γ. Θεοδοσιάδη, ενώ οι εμφανίσεις της από πολύ μικρή στο παιδικό θέατρο, έκαναν πολλούς να την χαρακτηρίσουν ως «παιδί-θαύμα».

Μετά την πρώτη της εμφάνιση στην ταινία «Η φωνή της καρδιάς» ακολούθησαν άλλες 5 ταινίες.

Μετά το γάμο της το 1954 θα αποσυρθεί για λίγο από το χώρο και θα επανέλθει πάλι το 1960 με την ταινία «Ένας Δον Ζουάν Για Κλάματα» που θεωρείται ταινία-σταθμός για την πορεία της, αφού είναι το πρώτο φιλμ που σηματοδότησε το come-back της.

Ακολούθησαν άλλες τριάντα περίπου ταινίες στις οποίες αναδείχθηκε το πηγαίο ταλέντο της, παίζοντας ρόλους κυρίως κομψής μεγαλοαστής.

Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1962 με το θίασο του Μίμη Φωτόπουλου και συμμετείχε επίσης, με σημαντικούς ρόλους, σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές.

Έφυγε από τη ζωή το 2008 ύστερα από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 81 ετών.