Πώς έστησαν τη σκευωρία με τη Novartis – Ήθελαν τα κεφάλια πολιτικών εχθρών επί πίνακι

Σε μείζον πολιτικό και δικαστικό θέμα, με προεκτάσεις που μπορεί να προκαλέσουν συστημικές αναταράξεις, εξελίσσεται η υπόθεση της Novartis. Μετά τις δύο συνεντεύξεις που έδωσε ο βασικός πρωταγωνιστής της υπόθεσης, πρώην προστατευόμενος μάρτυρας και νυν κατηγορούμενος, Νίκος Μανιαδάκης, η υπόθεση παίρνει νέα τροπή.
Αν όλα όσα ισχυρίζεται ο καθηγητής της Εθνικής Σχολής και άτυπος σύμβουλος υπουργών Υγείας, αποδειχθούν αληθινά, τότε η κυβέρνηση βρίσκεται πολλαπλά εκτεθειμένη.

Εντεκα μήνες έχουν περάσει από τότε που ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, πρώην δικαστής και νυν υπουργός αρμόδιος για την καταπολέμηση της διαφθοράς, έλεγε ότι η υπόθεση της Novartis είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους.

Αυτό το σκάνδαλο, στο σκέλος που αφορά τα πολιτικά πρόσωπα, αναδεικνύεται στο μεγαλύτερο πολιτικό φιάσκο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.. Κι όσο δεν αποδεικνύονται εμπλοκές πολιτικών προσώπων, όσο δεν «δένεται» η υπόθεση, η οποία είναι «ζωντανή» μόνο χάρη σε έωλες καταθέσεις προστατευόμενων μαρτύρων που «είδαν ή άκουσαν» για μίζες και τροχήλατες βαλίτσες στο Μαξίμου τόσο η κυβέρνηση είναι εκτεθειμένη.

Από τα μέχρι τώρα στοιχεία, και μετά τους ισχυρισμούς Μανιαδάκη για πιέσεις που δέχεται να «αποκαλύψει» είτε εμπλοκή δική του είτε συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων, φαίνεται ότι η κυβέρνηση έστησε μια υπόθεση παίζοντας το ρόλο του κυνηγού κεφαλών.

Ηθελε τα κεφάλια των Αντώνη Σαμαρά, Γιάννη Στουρνάρα και Αδωνι Γεωργιάδη επί πίνακι. Ηθελε να στοχοποιήσει τους γνωστούς πολιτικούς εχθρούς της προκειμένου να αποκομίσει πολιτικά οφέλη και να αναδείξει το ηθικό της πλεονέκτημα σε σύγκριση με το «παλιό πολιτικό σύστημα».

Και θυσίασε γι’ αυτό ένα μεγάλο μέρος της Δικαιοσύνης, σπατάλησε πολιτικό χρόνο και το κυριότερο: Εδειξε να μην ενδιαφέρεται να ερευνηθεί το πραγματικό σκάνδαλο της Novartis με τις μίζες σε γιατρούς και στελέχη της Υγείας, όπως συνέβη και σε άλλες χώρες.

Το δόγμα Πολάκη

Το μόνο που ενδιέφερε το Μέγαρο Μαξίμου ήταν να ακολουθήσει το «δόγμα Πολάκη» δηλαδή «να κλείσουμε στη φυλακή μερικούς για να κερδίσουμε τις εκλογές». Ετσι, εδώ κι ένα χρόνο περίπου στοχοποίησε, εξευτέλισε, έριξε πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς στην αρένα. Μόνο με καταθέσεις μάρτυρος που αποδεικνύονται και ανυπόληπτοι. Ο ένας από τους τρεις, ο Μανιαδάκης, αίφνης έγινε κατηγορούμενος ενώ μέχρι τώρα ήταν προστατευόμενος μάρτυρας.

Κι όμως. Οι δικαστικές αρχές και ο… αρχιδικαστής Πολάκης τον κατηγορούν τώρα ότι συμμετείχε στο πάρτι με τις μίζες της φαρμακοβιομηχανίας. Επί έντεκα μήνες δεν γνώριζαν και ξαφνικά θυμήθηκαν να τον κατηγορήσουν; Υπάρχουν στοιχεία εναντίον του Μανιαδάκη; Υπάρχουν λογαριασμοί, χρήματα που διακινήθηκαν; Ή μήπως στηρίζονται στις καταθέσεις των άλλων δύο προστατευόμενων μαρτύρων και στο παραλήρημα Πολάκη;

Να θυμίσουμε τι έλεγαν οι εισαγγελείς διαφθοράς πέρυσι τον Φεβρουάριο για τους μάρτυρες; Σε ανακοίνωσή τους τόνιζαν: «Ουδέποτε συμμετείχαμε σε κοινή σύσκεψη με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ή με οποιοδήποτε άλλο κυβερνητικό στέλεχος για την υπόθεση NOVARTIS. Οι μάρτυρες τέθηκαν σε καθεστώς προστασίας τηρώντας πιστά το γράμμα του νόμου. Το τμήμα της δικογραφίας που αφορά σε πολιτικά πρόσωπα υποβλήθηκε στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου ως είχαμε εκ του Συντάγματος υποχρέωση».

Αν τηρήθηκε πιστά ο νόμος τότε πώς ο Μανιαδάκης μπήκε στο πρόγραμμα προστασίας ενώ ένας απλός έλεγχος θα έδειχνε αν έχει κάνει κάποιο αδίκημα; Εκανε λάθος η εισαγγελία; Γιατί δε μπορεί επί ένα χρόνο να έχει ασυλία και ξαφνικά σε λίγες ώρες να γίνεται κατηγορούμενος.

Υπάρχει κι ένα ακόμη ερώτημα: Ισχύει ότι ο Μανιαδάκης είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του στο υπουργείο Υγείας και το 2015, επί υπουργίας Κουρουμπλή; Ο ίδιος λέει ότι αυτό έγινε, όπως είχε γίνει και με τους προηγούμενους υπουργούς που τον χρησιμοποίησαν για τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα και γενικώς για τη χάραξη της πολιτικής υγείας.

Και φυσικά πρέπει οι δικαστές να απαντήσουν σε όσα υποστήριξε ο Μανιαδάκης για τις πιέσεις που δέχθηκε λίγες ημέρες προτού συλληφθεί. Αλλά και για το γεγονός ότι, όπως υποστήριξε, ήταν σε απόλυτη συνεργασία με τους εισαγγελείς διαφθοράς κι ότι γνώριζαν τα ταξίδια του στο εξωτερικό και κυρίως τη μετακόμισή του στην Ισπανία.

Ισχύει ότι είχε ξεκινήσει διαδικασία για να ενταχθεί σε πρόγραμμα προστασίας και στην Ισπανία, κι αυτό ήταν σε γνώση των ελληνικών εισαγγελικών αρχών;

Οι εισαγγελείς υποστηρίζουν ότι η άσκηση ποινικής δίωξης ήταν δρομολογημένη. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες από το Εφετείο που δημοσίευσε χθες το ΑΠΕ, ήταν θέμα ημερών για την Εισαγγελία Διαφθοράς η ανάκληση της ιδιότητας του προστατευόμενου μάρτυρα για τον σύμβουλο πρώην υπουργών Υγείας.

Φαίνεται επίσης να είχε προσδιορίσει το ποσό των παράνομων χρημάτων που, κατά τον ίδιο, διακινήθηκε από τη Novartis την πενταετία 2010- 2015 σε 1,8 δισ. ευρώ. Ωστόσο, ο «Γιάννης Αναστασίου» φαίνεται να κάνει γενικόλογες αναφορές όσον αφορά τα πρόσωπα και τα γεγονότα που συνδέονται με τα χρήματα αυτά. Οι πληροφορίες που έρχονται από το Θέμιδος Μέλαθρον, μάλιστα, ανέφεραν πως ο μάρτυρας Αναστασίου, παρέλειψε να αναφερθεί στον δικό του ρόλο στην όλη υπόθεση.

Πλήγμα στη Δικαιοσύνη

Όμως, η υπόθεση, πέραν του πολιτικού «Βατερλώ» που είναι σε εξέλιξη, έχει και δικαστικές προεκτάσεις. Αν ισχύουν όσα λέει ο Μανιαδάκης τότε συγκεκριμένοι δικαστές είναι υπό την επιρροή πολιτικών και κάνουν ό,τι τους ζητήσουν.

Μην ξεχνάμε ότι ο «Ρασπούτιν» είχε πιέσει την πρώην εισαγγελέα διαφθοράς, Ε. Ράικου να ανοίξει φακέλους ακόμη κι αν δεν υπήρχαν στοιχεία για πολιτικά πρόσωπα. Μήπως εκείνη η καταγγελία – βόμβα της Ράικου συνδέεται με τις καταγγελίες Μανιαδάκη για πιέσεις που δέχθηκε να καταγγείλει πολιτικούς;

Ηδη υπάρχουν απόψεις νομικών ότι αν κάποιος προστατευόμενος μάρτυρας έχει δώσει καταθέσεις και μετά γίνεται κατηγορούμενος, τότε οι καταθέσεις του έχουν απόλυτη ακυρότητα.

Επίσης, τι θα γίνει με τους άλλους προστατευόμενους μάρτυρες και με τον θεσμό γενικότερα τώρα που εβλήθη καίρια η αξιοπιστία του; Ποιος θα πειστεί να γίνει μάρτυρας σε οποιαδήποτε υπόθεση έχοντας αυτή την αντιμετώπιση, να γίνει δηλαδή «παιχνιδάκι» πολιτικών;

Παρέμβαση στη Δικαιοσύνη

Την ίδια ώρα φαίνεται ότι οι παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη είναι «δευτέρα φύσις», όχι μόνο για τον Πολάκη αλλά και για το σύνολο της κυβέρνησης. Το να βγαίνει ένας υπουργός και να «δίνει» φόρα παρτίδα τα ονόματα δικαστών που κατά τη γνώμη του δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, είναι εξωφρενικό. Και μάλιστα από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που κάποτε έβγαζαν πύρινες ανακοινώσεις καταγγέλλοντας άλλους για παρεμβάσεις.

Πέρυσι ο Δ. Τζανακόπουλος είχε χαρακτηρίσει πρωτοφανή ενέργεια και παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης τη μήνυση του κ. Σαμαρά κατά του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης, τριών δικαστικών λειτουργών μεταξύ των οποίων και στην εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη, καθώς και δύο προστατευόμενων μαρτύρων.

Αλλά και τον περασμένο Μάρτιο η κυβέρνηση διά του κ. Τζανακόπουλου έλεγε: «Αντί η ΝΔ και οι συνεργάτες του κ. Σαμαρά να επιμένουν στον εκφοβισμό και τις λοιδορίες κατά των προστατευόμενων μαρτύρων, οι οποίες όπως φαίνεται πέφτουν στο κενό, αλλά και στις μυθοπλασίες περί σκευωρίας, οφείλουν να απαντήσουν ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές, τόσο στην Επιτροπή όσο και στους Έλληνες πολίτες».

Τότε η κυβέρνηση είχε «θεοποιήσει» τους προστατευόμενους μάρτυρες γιατί την βόλευαν στην σκευωρία. Τώρα είναι εχθροί της.